Eritrea's primaire juridische kader voor gezondheid en veiligheid is te vinden in de Arbeidsproclamatie van 2001 (Proclamatie Nr. 118/2001). Deze wet stelt fundamentele principes, verplichtingen en rechten vast met betrekking tot gezondheid en veiligheid.

Belangrijke Principes en Verplichtingen

Werkgevers hebben de algemene plicht om de gezondheid, veiligheid en het welzijn van hun werknemers te waarborgen, voor zover redelijkerwijs uitvoerbaar. Dit omvat het bieden van veilige werkplekken, apparatuur, werkmethoden en de nodige informatie, instructie, training en toezicht. Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan zaken betreffende gezondheid en veiligheid en om zorgen te uiten zonder angst voor represailles. Ze hebben het recht om werk te weigeren waarvan ze geloven dat het een onmiddellijk en ernstig gevaar voor de gezondheid of veiligheid vormt.

Specifieke Regels en Normen

Eritrea heeft aanvullende, sector- of gevaarsspecifieke regels die de Arbeidsproclamatie aanvullen. Deze omvatten regels voor het beheer van pesticiden om de menselijke gezondheid en het milieu te beschermen, en regels voor de productie, verkoop, etikettering, reclame en gebruik van tabaksproducten. Aspecten van gezondheid en veiligheid kunnen ook aan bod komen in andere Eritrese wetten, zoals die met betrekking tot milieubescherming, sanitaire voorzieningen en specifieke industriële sectoren.

Handhaving en Naleving

Het Ministerie van Arbeid en Menselijke Welzijn is verantwoordelijk voor de ontwikkeling en handhaving van het beleid inzake gezondheid en veiligheid. De Arbeidsproclamatie beschrijft straffen voor overtredingen van de bepalingen inzake gezondheid en veiligheid, waaronder boetes en gevangenisstraf in gevallen van ernstige nalatigheid.

Uitdagingen en Beperkingen

Eritrea staat voor uitdagingen bij het handhaven van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften vanwege beperkte middelen, capaciteitsbeperkingen en een laag bewustzijn van gezondheids- en veiligheidsrechten en -verplichtingen onder sommige werkgevers en werknemers. Een substantiële informele economie maakt het moeilijk om gezondheids- en veiligheidsnormen uniform in alle sectoren toe te passen en te monitoren.

Evoluerend Regelgevingslandschap

Eritrea blijft werken aan het versterken van zijn gezondheids- en veiligheidswetten en -praktijken. Dit omvat een Nationaal Actieplan voor Gezondheidsveiligheid (NAPHS) dat de nadruk legt op gezondheid en veiligheid in zijn doelen voor het verbeteren van de paraatheid en respons van de volksgezondheid. Eritrea werkt ook samen met de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) om zijn gezondheids- en veiligheidswetten te verbeteren en afstemming met internationale normen te bevorderen.

Praktijken op het gebied van arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Eritrea staan voor uitdagingen door beperkte middelen, bewustwording en handhavingscapaciteiten. Er is echter een kader aanwezig om OHS-problemen aan te pakken. Belangrijke elementen zijn onder andere de Arbeidsproclamatie van Eritrea (2001), die de basisbescherming van werknemers uiteenzet, en verschillende relevante verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) met betrekking tot OHS.

Overheidsinstellingen

Het Ministerie van Arbeid en Sociale Zaken is verantwoordelijk voor het ontwikkelen en toezicht houden op de implementatie van OHS-beleid en -regelgeving. Het Departement Arbeidsinspectie is belast met de handhaving van OHS-normen op verschillende werkplekken. Vanwege beperkte middelen zijn de handhavingsinspanningen echter vaak beperkt.

Belangrijke normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid

Werkplekgevaren in Eritrea kunnen worden gecategoriseerd in fysieke, chemische, biologische en ergonomische gevaren. Fysieke gevaren omvatten lawaai, trillingen, extreme temperaturen, slechte verlichting en onvoldoende ventilatie. Chemische gevaren kunnen voorkomen in industrieën zoals mijnbouw en landbouw, terwijl biologische gevaren een risico vormen voor gezondheidswerkers en anderen die mogelijk worden blootgesteld aan infectieziekten. Ergonomische gevaren, zoals repetitieve bewegingen, ongemakkelijke houdingen en zwaar tillen, vormen risico's voor musculoskeletale aandoeningen.

Preventie van letsel en ziekte

Werkgevers worden geacht potentiële werkplekgevaren te identificeren en te beoordelen, en vervolgens corrigerende maatregelen te nemen. Dit omvat het voorzien van werknemers van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) afhankelijk van de aanwezige gevaren. OHS-regelgeving vereist ook dat werkgevers veiligheidsonderwijs aan werknemers verstrekken.

Noodvoorbereiding en respons

Werkplekken moeten EHBO-kits onderhouden en getraind personeel beschikbaar hebben. Brandveiligheidsmaatregelen, zoals evacuatieplannen, brandblussers en oefeningen, zijn ook belangrijk voor de paraatheid.

Uitdagingen en kansen voor verbetering

Eritrea kampt met financiële en technische beperkingen bij de handhaving van OHS-regelgeving. Zowel werkgevers als werknemers kunnen onvoldoende kennis hebben van OHS-risico's en beste praktijken. Een groot deel van de Eritrese economie is informeel, wat het moeilijker maakt om werknemers in deze omgevingen te monitoren en te beschermen. Kansen voor verbetering omvatten een grotere samenwerking tussen de overheid, werkgeversorganisaties en vakbonden, educatieve campagnes om het bewustzijn van OHS te vergroten, en het zoeken naar hulp van internationale organisaties zoals de IAO om de implementatie- en handhavingscapaciteit te versterken.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van arbeidsvoorschriften in Eritrea. Ze helpen bij het identificeren en verminderen van gevaren op de werkplek, zorgen voor naleving van arbeidsvoorschriften en bevorderen een cultuur van veiligheid en naleving. De Arbeidsinspectiedienst (LIS), die onder het Ministerie van Arbeid en Sociale Welzijn valt, is de primaire autoriteit die toezicht houdt op deze inspecties.

De Eritrese Arbeidsinspectiedienst

De LIS is gemandateerd door de Arbeidsproclamatie nr. 118/2001. Het is verantwoordelijk voor het handhaven van de naleving van gezondheids-, veiligheids- en arbeidsnormen, en beschermt daarmee de rechten en het welzijn van werknemers.

Werkplekinspectiecriteria

Werkplekinspecties bestrijken een breed scala aan gezondheids-, veiligheids- en arbeidsnormen. Belangrijke aandachtsgebieden zijn onder andere Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH) en Arbeidsnormen. OSH richt zich op machinebeveiliging, brandveiligheid, elektrische veiligheid, omgang met gevaarlijke stoffen, Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM), sanitaire voorzieningen, hygiënefaciliteiten en ergonomie. Arbeidsnormen zorgen er daarentegen voor dat arbeidscontracten in overeenstemming zijn, werktijden en overwerkregelingen worden nageleefd, het minimumloon wordt gehaald en bescherming tegen discriminatie, intimidatie, kinderarbeid en dwangarbeid aanwezig is.

Werkplekinspectieprocedures

De LIS plant inspecties op basis van risicobeoordelingen, klachten of routinematige controles. Werkgevers kunnen al dan niet vooraf op de hoogte worden gebracht van een inspectie. Het inspectieproces omvat het tonen van legitimatiebewijzen, een rondgang door de werkplek, interviews met werkgevers en werknemers, en het beoordelen van relevante documentatie. Inspecteurs stellen een gedetailleerd rapport op met bevindingen en eventuele vastgestelde overtredingen, samen met aanbevelingen voor corrigerende maatregelen.

Opvolgacties

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om overtredingen aan te pakken en de noodzakelijke corrigerende maatregelen binnen de gespecificeerde termijn uit te voeren. De LIS kan vervolginspecties uitvoeren om naleving te verifiëren. Niet-naleving kan resulteren in waarschuwingen, boetes of zelfs sluiting van de werkplek in ernstige gevallen.

Frequentie van Inspecties

De frequentie van werkplekinspecties is niet strikt gedefinieerd. De LIS geeft prioriteit aan hoogrisico-industrieën en werkplekken met een geschiedenis van niet-naleving voor frequentere inspecties.

Betrokkenheid van Werknemers en Werkgevers

Werknemers en hun vertegenwoordigers hebben het recht om deel te nemen aan inspecties en veiligheids- en arbeidsproblemen te melden. Werkgevers zijn verplicht om samen te werken met inspecteurs, toegang te verlenen tot de werkplek en het inspectieproces te faciliteren.

In Eritrea zijn werkgevers wettelijk verplicht om arbeidsongevallen te melden bij de bevoegde autoriteiten, zoals het Ministerie van Arbeid en Sociale Welzijn. De termijn voor het melden van ongevallen kan afhangen van de ernst van het letsel, waarbij ernstige ongevallen en dodelijke slachtoffers onmiddellijk moeten worden gemeld. Werkgevers moeten ook een register bijhouden van alle arbeidsongevallen, inclusief details over het incident.

Onderzoek naar Arbeidsongevallen

Het Ministerie van Arbeid en Sociale Welzijn is over het algemeen verantwoordelijk voor het onderzoeken van arbeidsongevallen. In ernstige gevallen kunnen ook andere autoriteiten betrokken zijn. De doelen van het onderzoek zijn het vaststellen van de oorzaken van het arbeidsongeval, het identificeren van eventuele veiligheidsrisico's of overtredingen van arbeidswetten, en het voorkomen van toekomstige incidenten.

Compensatie voor Arbeidsongevallen

De Eritrese wet schrijft een vorm van werknemerscompensatie voor bij arbeidsongevallen en beroepsziekten. Werknemers die gewond raken tijdens hun werk hebben over het algemeen recht op compensatie. Deze compensatie kan medische kosten, gederfde lonen, invaliditeitsuitkeringen en overlijdensuitkeringen voor nabestaanden omvatten.

Het Indienen van een Compensatieclaim

Gewonde werknemers moeten hun werkgevers zo snel mogelijk op de hoogte stellen van het arbeidsongeval. De werkgever is verantwoordelijk voor het regelen en dekken van de kosten van de noodzakelijke medische behandeling. De gewonde werknemer of hun vertegenwoordigers moeten mogelijk een claim indienen bij de relevante autoriteiten.

Aanvullende Overwegingen

Werkgevers kunnen verplicht zijn om veiligheidscomités op de werkplek te vormen om veiligheids- en gezondheidskwesties aan te pakken.