Eritrea, gelegen in de Hoorn van Afrika, grenst aan Soedan, Ethiopië, Djibouti en de Rode Zee. Het diverse landschap omvat hooglanden, kustlaaglanden en de Dahlak-archipel. Het klimaat varieert van gematigd in de hooglanden tot heet en droog in de laaglanden. De natuurlijke hulpbronnen van Eritrea omvatten potas, goud, zink, koper en zout, met potentiële olie- en gasreserves voor de kust.

Historisch gezien maakte Eritrea deel uit van het Koninkrijk Aksum en werd het in 1890 een Italiaanse kolonie. Na de Tweede Wereldoorlog werd het onder VN-mandaat gefedereerd met Ethiopië, wat leidde tot een 30-jarige strijd voor onafhankelijkheid, die de facto werd bereikt in 1991 en formeel in 1993 onder leiding van president Isaias Afwerki. Sindsdien heeft het land te maken gehad met grensspanningen met Ethiopië en Djibouti.

De bevolking van Eritrea, die 3,6 miljoen bedraagt, is etnisch divers, waarbij Tigrinya de grootste groep is. De economie is voornamelijk agrarisch, kwetsbaar voor droogte, en wordt aangevuld door een groeiende mijnbouwsector. Eritrea is een eenpartijstaat met aanzienlijke zorgen over mensenrechten en beperkte economische kansen. De beroepsbevolking is jong maar grotendeels ongeschoold, met onderwijs dat meer gericht is op de primaire niveaus en minder op secundair of beroepsonderwijs.

Het merendeel van de beroepsbevolking is bezig met zelfvoorzieningslandbouw, met diensten en mijnbouw als andere werkgelegenheidssectoren. Uitdagingen zijn onder meer het afstemmen van de vaardigheden van de beroepsbevolking op de economische behoeften, het formaliseren van informele sectoren en het benutten van de Eritrese diaspora voor investeringen en kennisoverdracht. Culturele normen benadrukken indirecte communicatie, respect voor autoriteit en collectieve besluitvorming, wat belangrijk is in de dynamiek op de werkplek.

Belangrijke economische sectoren zijn landbouw, mijnbouw en diensten, met opkomende kansen in de visserij, lichte productie en hernieuwbare energie. De overheid werkt aan het moderniseren van de landbouw en het uitbreiden van de mijnbouw- en dienstensectoren om de economie te stimuleren en banen te creëren.

• Werkgeversbelastingen in Eritrea: Werkgevers in Eritrea zijn verplicht om 8% van het brutoloon van een werknemer bij te dragen aan het socialezekerheidsstelsel, dat verschillende uitkeringen dekt. Ze kunnen ook onderworpen zijn aan een Skills Development Tax, waarvan het tarief kan variëren.

• Inkomstenbelasting: Eritrea heeft een progressief inkomstenbelastingsysteem voor werknemerssalarissen, variërend van 2% tot 48%, afhankelijk van het inkomensniveau.

• Aanvullende Belastingen:

  • Rehabilitatietaks: Een belasting van 2% op het maandinkomen voor alle inwoners, ter financiering van nationale ontwikkelingsprojecten.
  • Gemeentebelasting: Een belasting van 4% op werknemerssalarissen, betaald door werkgevers aan lokale autoriteiten.

• Toekomstige Belastingoverwegingen: Eritrea zou een btw-systeem kunnen invoeren en past momenteel omzetbelastingen toe op bepaalde goederen en diensten. Douanerechten kunnen ook van toepassing zijn op import en export.

• Zakelijke Richtlijnen: Bedrijven moeten belastingprofessionals of relevante autoriteiten raadplegen voor bijgewerkte informatie over belastingimplicaties en naleving. Eritrea biedt belastingvoordelen om buitenlandse investeringen aan te trekken, met name in de productie, exportindustrieën en landbouw.

• Investeringsbevordering: De Eritrese Investeringsproclamatie bevat bepalingen voor belastingvoordelen in geselecteerde sectoren om buitenlandse investeringen aan te moedigen.

• Toegankelijkheid van Informatie: Uitgebreide en actuele details over specifieke belastingvoordelen zijn moeilijk online te vinden, waardoor directe raadpleging van lokale belastingprofessionals of overheidsinstanties essentieel is.

In Eritrea, de Arbeidsproclamatie van 2001 beschrijft de regels voor vakantiedagen en verleent werknemers 14 werkdagen jaarlijkse betaalde vakantie na één jaar ononderbroken dienst. Vakantiedagen worden gedurende het jaar opgebouwd, maar kunnen pas na voltooiing van het eerste jaar worden opgenomen, waarbij de timing meestal wordt bepaald door de werkgever op basis van de behoeften op de werkplek. Werknemers ontvangen hun reguliere salaris tijdens vakantieperiodes.

Eritrea viert ook verschillende vaste en variabele feestdagen, die de rijke culturele erfenis weerspiegelen. Vaste feestdagen zijn onder andere Nieuwjaarsdag, Internationale Vrouwendag, Onafhankelijkheidsdag, Martelaren Dag en het Begin van de Gewapende Strijd. Variabele religieuze feestdagen die worden gevierd door de christelijke en islamitische gemeenschappen zijn onder andere Orthodox Kerstmis, Driekoningen, Mawlid an-Nabi, Eid al-Fitr en Eid al-Adha.

Daarnaast voorziet de Arbeidsproclamatie in andere soorten verlof, zoals ziekteverlof, zwangerschapsverlof, rouwverlof en verlof voor bijzondere omstandigheden. Ziekteverlof omvat volledige betaling voor de eerste 60 dagen en halve betaling voor de volgende 60 dagen, met langere duur mogelijk onder bijzondere omstandigheden. Zwangerschapsverlof is 60 dagen met volledige betaling, verdeeld voor en na de bevalling. Rouwverlof en verlof voor bijzondere omstandigheden zijn ook beschikbaar, met specificaties afhankelijk van arbeidsovereenkomsten of werkplekbeleid. Nationale dienst, die militaire en civiele componenten omvat, is verplicht voor Eritreeërs.

• Betaald Verlof: Eritrese werknemers hebben recht op minimaal 14 werkdagen jaarlijks verlof na hun eerste jaar, met extra dagen voor langere dienstverbanden. Betaald ziekteverlof wordt verleend op basis van medische certificering, en zwangerschapsverlof is doorgaans vastgesteld op 3 maanden.

• Andere Verplichte Voordelen: Werkgevers kunnen een proeftijd van maximaal 3 maanden instellen, en overwerk moet worden gecompenseerd tegen 150% van het normale loon. Pauzes tijdens werkuren zijn verplicht, maar niet specifiek getimed.

• Optionele Voordelen: Sommige werkgevers bieden ziektekostenverzekeringen, sociale zekerheidsbijdragen en extra verlof zoals vaderschapsverlof. Financiële voordelen zoals huisvestingsvergoedingen en prestatiebonussen, evenals flexibele werkregelingen, kunnen ook beschikbaar zijn.

• Gezondheidszorg en Sociale Zekerheid: Ziektekostenverzekering is niet wettelijk verplicht, maar wordt steeds vaker aangeboden door grotere bedrijven of bedrijven in stedelijke gebieden. Het nationale sociale zekerheidsstelsel bestaat, maar deelname is vrijwillig, met beperkte openbare informatie over de voordelen.

• Pensioenplanning: Met vrijwillige deelname aan het nationale sociale zekerheidsstelsel, vertrouwen veel Eritreeërs op persoonlijke besparingen of familieondersteuning voor hun pensioen. Sommige werkgevers kunnen particuliere pensioenplannen aanbieden.

In Eritrea worden beëindiging van werkgelegenheid en gerelateerde legaliteiten geregeld door de Arbeidsproclamatie van 2001. Dit omvat wettige gronden voor ontslag zoals wederzijdse overeenstemming, voltooiing van het contract, onbevredigende prestaties, disciplinaire redenen, overtolligheid en ziekte of handicap. De kennisgevingseisen variëren afhankelijk van de duur van het dienstverband, variërend van 7 tot 30 dagen. Ontslagvergoeding is verplicht, behalve in gevallen van ernstig wangedrag, waarbij de bedragen toenemen op basis van de jaren van dienst.

Het juridische kader behandelt ook anti-discriminatie, met nadruk op gelijkheid ongeacht ras, geslacht, religie, handicap en andere factoren. De handhavings- en herstelmechanismen zijn echter zwak, met beperkte rechterlijke onafhankelijkheid en maatschappelijke druk die de zoektocht naar gerechtigheid beïnvloeden.

Werkgeversverantwoordelijkheden omvatten het handhaven van anti-discriminatieprincipes, het waarborgen van eerlijke werkpraktijken en het handhaven van een veilige werkomgeving. Specifieke verplichtingen onder de Arbeidsproclamatie vereisen dat werkgevers de nodige maatregelen nemen voor gezondheid en veiligheid op de werkplek, voldoen aan OSH-normen en training en uitrusting verstrekken.

Werknemersrechten omvatten een veilige werkplek, het recht om geïnformeerd te worden over gevaren, het weigeren van onveilig werk en deelname aan OSH-consultaties. De handhaving van deze voorschriften is primair de verantwoordelijkheid van het Eritrese Ministerie van Arbeid en Sociale Welvaart, hoewel uitdagingen zoals beperkte middelen en gebrek aan bewustzijn blijven bestaan.

Over het algemeen heeft Eritrea weliswaar juridische kaders voor werkgelegenheid en veiligheid op de werkplek vastgesteld, maar blijven problemen met handhaving en discriminatie aanzienlijke zorgen.

Eritrea's arbeidswetgeving, zoals uiteengezet in de Arbeidsproclamatie nr. 118 van 2001, erkent verschillende soorten arbeidsovereenkomsten, waaronder arbeidsovereenkomsten, leerovereenkomsten en collectieve overeenkomsten. Arbeidsovereenkomsten kunnen voor een bepaalde periode, onbepaalde periode, specifieke projecten of intermitterend werk zijn en worden aanbevolen om in schriftelijke vorm in het Tigrinya te zijn voor duidelijkheid.

Belangrijke aspecten van deze contracten zijn onder andere:

• Vergoeding en Voordelen: Details van lonen, bonussen en voordelen zoals ziektekostenverzekering en sociale zekerheidsbijdragen moeten duidelijk worden vermeld.
• Werkuren en Overwerk: De standaard werkweek, dagelijkse uren, rustperiodes en overwerkregelingen moeten worden gedefinieerd.
• Verlofrechten: Specificaties voor jaarlijks, ziek en ander verlof moeten voldoen aan de minimumvereisten van de Eritrese arbeidswet.
• Beëindiging: Voorwaarden voor beëindiging, opzegtermijnen en ontslagvergoeding moeten worden uiteengezet volgens de wettelijke normen.
• Geschillenbeslechting: Methoden voor het oplossen van arbeidsgeschillen, mogelijk met betrokkenheid van arbeidsrechtbanken, moeten worden vastgesteld.

De proeftijd in Eritrea is beperkt tot 90 dagen, gedurende welke bepaalde werknemersrechten verschillen, zoals compensatie voor ongerechtvaardigd ontslag en opzegvereisten voor ontslag door de werknemer.

Daarnaast, hoewel niet expliciet wettelijk verplicht, worden vertrouwelijkheids- en niet-concurrentiebedingen aanbevolen om bedrijfsbelangen te beschermen, waarbij de afdwingbaarheid van niet-concurrentiebedingen mogelijk beperkt is door Eritrese rechtbanken. Werkgevers wordt geadviseerd juridisch advies in te winnen bij het opstellen van deze bedingen om naleving en effectiviteit te waarborgen. Niet-afwervings- en uitvindingsopdrachtclausules zijn ook levensvatbare alternatieven om zakelijke relaties en intellectuele eigendomsrechten te beschermen.

• Wetten voor Thuiswerken: Eritrea heeft geen specifieke wetten voor thuiswerken onder zijn Arbeidsproclamatie nr. 31 van 1997, die alleen algemene werknemersrechten en arbeidsomstandigheden dekt. Toekomstige regelgeving kan worden overwogen, maar politieke onzekerheden maken dit onvoorspelbaar.

• Technologische Uitdagingen: Het land staat voor aanzienlijke obstakels bij het omarmen van wijdverspreid thuiswerken door beperkte en sterk gereguleerde internettoegang, hoge kosten en de noodzaak voor verbeterde digitale geletterdheid onder de beroepsbevolking.

• Verantwoordelijkheden van Werkgevers: Werkgevers in Eritrea moeten zich voorbereiden op mogelijk thuiswerken door effectieve communicatiekanalen op te zetten, prestatie-evaluaties specifiek voor thuiswerken te ontwikkelen en sterke maatregelen voor gegevensbeveiliging te implementeren. Ze moeten ook rekening houden met het welzijn van thuiswerkende werknemers door mogelijk flexibele werktijden aan te bieden en een balans tussen werk en privéleven te waarborgen.

• Apparatuur en Kostenvergoedingen: De huidige wetten vereisen niet dat werkgevers apparatuur verstrekken of kosten vergoeden voor thuiswerken, waardoor deze praktijken onduidelijk blijven zonder specifieke regelgeving.

• Rechten op Persoonsgegevens van Werknemers: Werknemers hebben rechten met betrekking tot hun persoonlijke gegevens, waaronder toegang, rectificatie en verwijdering onder bepaalde voorwaarden. Werkgevers moeten deze gegevens beschermen door middel van passende maatregelen en transparantie behouden over het gebruik ervan.

• Beste Praktijken voor Gegevensbeveiliging: Zowel werkgevers als werknemers moeten zich houden aan beste praktijken zoals het gebruik van sterke wachtwoorden, encryptie, veilige externe toegang, regelmatige gegevensback-ups en het ontwikkelen van incidentresponsplannen om persoonlijke en bedrijfsgegevens te beschermen.

De arbeidswetten van Eritrea, zoals uiteengezet in de Arbeidsproclamatie, stellen een standaardwerkweek vast op maximaal 48 uur, met een dagelijkse limiet van 8 uur om het welzijn en de balans van werknemers te bevorderen. Hoewel er geen minimumloon is, moet overwerk worden gecompenseerd tegen 125% van het reguliere loon, waarvoor de toestemming van de werknemer vereist is. Werknemers hebben recht op minimaal 24 opeenvolgende uren rust per week, hoewel de wet geen specifieke pauzeduur vermeldt. De wetgeving bevat geen specifieke bepalingen voor nacht- en weekendwerk, wat flexibiliteit suggereert maar ook een mogelijke behoefte aan onderhandeling over deze zaken. Voor de meest nauwkeurige en actuele informatie wordt aanbevolen de nieuwste versie van de Arbeidsproclamatie te raadplegen of juridisch deskundigen te raadplegen.

Het bepalen van een concurrerend salaris in Eritrea omvat het overwegen van verschillende factoren zoals functietitel, opleiding, industrie, locatie en bedrijfsgrootte. Ondanks het gebrek aan uitgebreide salarisgegevens, kunnen bronnen zoals online platforms, wervingsbureaus en brancheverenigingen enige inzichten bieden. Beperkingen zoals kleine steekproefgroottes en valutafluctuaties moeten echter worden erkend.

In de publieke sector is het minimumloon vastgesteld op 360 Nakfa per maand, maar dit geldt niet voor de private sector, waar lonen worden onderhandeld of bepaald door collectieve onderhandelingen. Aanvullende compensatie in Eritrea kan prestatiegebonden bonussen, eindejaarsbonussen en vergoedingen voor overwerk, vervoer, huisvesting en maaltijden omvatten, hoewel de prevalentie en omvang van deze voordelen kunnen variëren.

Salarisbetalingen worden doorgaans maandelijks gedaan, met enkele variaties, en worden steeds vaker rechtstreeks op bankrekeningen overgemaakt, hoewel contante betalingen in landelijke gebieden nog steeds gebruikelijk zijn. Werknemers dienen hun contracten te controleren om specifieke betalingsvoorwaarden en -methoden te begrijpen.

In Eritrea, de arbeidswet schrijft een gelaagde opzegtermijn voor bij beëindiging van het dienstverband, gebaseerd op de lengte van de dienst van de werknemer, variërend van zeven dagen voor minder dan een jaar dienst tot dertig dagen voor meer dan vijf jaar. Werkgevers kunnen ervoor kiezen om loon te betalen in plaats van opzegtermijn. De ontslagvergoeding wordt berekend op basis van de duur van het dienstverband, met toenemende voordelen voor langere dienstverbanden, en is verplicht ongeacht de reden van beëindiging. Beëindiging kan worden geïnitieerd door zowel de werkgever als de werknemer, met specifieke bepalingen voor beëindiging met of zonder reden, ontslagname en constructief ontslag. Alle beëindigingen moeten schriftelijk worden gedocumenteerd, met vermelding van de redenen en de ingangsdatum, en ontslagvergoeding moet worden verstrekt indien van toepassing. De wetgeving die dit regelt is de Arbeidsproclamatie van Eritrea nr. 118 van 2001.

In Eritrea is het onderscheid tussen werknemers en aannemers significant onder het arbeidsrecht, wat invloed heeft op rechten en verplichtingen. Werknemers staan onder controle van de werkgever, zijn geïntegreerd in het bedrijf, economisch afhankelijk en hebben recht op voordelen zoals betaald verlof en sociale zekerheid. Aannemers daarentegen behouden hun onafhankelijkheid, bieden gespecialiseerde vaardigheden, regelen hun eigen belastingen en uitgaven, en werken onder formele contracten.

Voor aannemers is het essentieel om goed gestructureerde contracten te hebben die de omvang van het werk, de vergoeding, voorwaarden en vertrouwelijkheid beschrijven, en de status van onafhankelijke aannemer erkennen. Onderhandelingspraktijken moeten rekening houden met marktprijzen, de omvang van het werk en veilige betalingsvoorwaarden, met respect voor de Eritrese culturele waarden van respect en communicatie.

Onafhankelijke aanneming is gebruikelijk in de IT, creatieve industrieën en de bouw. Verkeerde classificatie van werknemers als aannemers kan leiden tot aanzienlijke boetes. Eritrea's naleving van de Berner Conventie zorgt voor auteursrechtelijke bescherming voor makers, waarbij contracten duidelijke voorwaarden moeten hebben over IP-rechten en vertrouwelijkheid.

Freelancers en aannemers moeten hun belastingverplichtingen beheren en kunnen overwegen verzekeringsopties zoals gezondheids-, beroepsaansprakelijkheids- en levensverzekering voor extra zekerheid. Juridisch en financieel advies wordt aanbevolen om deze aspecten te navigeren in overeenstemming met de Eritrese wetgeving.

Eritrea's gezondheids- en veiligheidsvoorschriften worden voornamelijk beheerst door de Arbeidsproclamatie van 2001, die werkgevers verplicht de gezondheid, veiligheid en het welzijn van hun werknemers te waarborgen. Dit omvat het bieden van veilige werkomstandigheden, apparatuur en noodzakelijke training. Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan veiligheidskwesties en onveilig werk te weigeren. Het Ministerie van Arbeid en Maatschappelijk Welzijn houdt toezicht op beleidsontwikkeling en handhaving, met straffen voor niet-naleving, waaronder boetes en gevangenisstraf.

Er zijn sectorspecifieke voorschriften, zoals die voor pesticiden en tabaksproducten, en deze worden aangevuld door andere wetten met betrekking tot milieu- en industriële veiligheid. Ondanks deze voorschriften belemmeren uitdagingen zoals beperkte middelen, handhavingscapaciteiten en lage bewustwording een effectieve implementatie, vooral in de informele sector.

Eritrea werkt samen met internationale organisaties zoals de Internationale Arbeidsorganisatie om haar regelgevingskader te verbeteren en in overeenstemming te brengen met mondiale normen. Het land legt ook de nadruk op noodvoorbereiding, letselpreventie en werkplekinspecties uitgevoerd door de Arbeidsinspectiedienst om naleving van gezondheids- en veiligheidsnormen te waarborgen. Werknemers en werkgevers worden aangemoedigd om actief deel te nemen aan het handhaven van de veiligheid op de werkplek, en er zijn voorzieningen voor compensatie in geval van arbeidsongevallen.

Eritrea heeft waarschijnlijk een arbeidsrechtbankensysteem om arbeidsconflicten te behandelen, hoewel specifieke details over de structuur en processen schaars zijn. De mogelijke structuur kan bestaan uit rechtbanken voor eerste geschillen en beroepshoven voor beroepen. De jurisdictie zou individuele geschillen kunnen omvatten, zoals onrechtmatig ontslag en onbetaalde lonen, en mogelijk collectieve geschillen, hoewel deze minder frequent kunnen zijn vanwege beperkingen op georganiseerde arbeid.

Het hypothetische proces voor het behandelen van arbeidsconflicten kan het indienen van een klacht, bemiddeling, een formele hoorzitting als bemiddeling mislukt, een uitspraak en beperkte beroepsmogelijkheden omvatten. Typische zaken kunnen claims omvatten voor onrechtmatig ontslag, loonconflicten, discriminatie en kwesties van arbeidsveiligheid.

Arbitragepanels kunnen bestaan volgens de arbeidswetten van Eritrea, maar het gebruik ervan als een mechanisme voor alternatieve geschillenbeslechting is niet goed gedocumenteerd. Het juridische kader voor arbitrage, met name in arbeidsconflicten, blijft onduidelijk, evenals de toegankelijkheid van dergelijke opties.

Eritrea wordt verondersteld een arbeidsinspectiesysteem te hebben dat wordt gecontroleerd door een overheidsinstantie zoals het Ministerie van Arbeid, dat inspecties en nalevingsaudits uitvoert. De frequentie en effectiviteit van deze inspecties zijn echter moeilijk te bepalen vanwege beperkte informatie. Nalevingsaudits zijn theoretisch belangrijk voor het identificeren van schendingen van arbeidswetten en het waarborgen van eerlijke arbeidsomstandigheden.

Niet-naleving door werkgevers kan leiden tot boetes, corrigerende bevelen of zelfs sluiting van bedrijven, maar specifieke gevolgen zijn niet goed gedefinieerd vanwege het gebrek aan toegankelijke juridische bronnen. Het land kampt met ernstige beperkingen op informatie, met een streng gecontroleerde regering die afwijkende meningen onderdrukt en geen onafhankelijke instellingen heeft voor het aanpakken van mensenrechtenschendingen of corruptie.

Klokkenluiders in Eritrea lopen aanzienlijke risico's zonder specifieke wettelijke bescherming, en het melden van schendingen kan leiden tot zware represailles. Praktische overwegingen voor degenen die schendingen melden, omvatten nauwkeurige documentatie en veilige communicatie, met uiterste voorzichtigheid bij het contacteren van internationale mensenrechten-NGO's of ambassades.

Eritrea's afstemming op internationale arbeidsnormen is minimaal, met slechts een paar IAO-conventies geratificeerd en aanzienlijke hiaten in de bescherming van fundamentele arbeidsrechten. Dringende verbeteringen die nodig zijn, omvatten het ratificeren van aanvullende IAO-conventies, het herzien en bijwerken van arbeidswetten en het implementeren van robuuste handhavingsmechanismen om werknemersbescherming te waarborgen. De voortdurende zorgen en kritiek van internationale instanties benadrukken de ernstige schendingen van arbeidsrechten, waaronder dwangarbeid, die in het land voorkomen.

In Eritrea wordt professionele communicatie gekenmerkt door directheid, formaliteit en een sterke nadruk op non-verbale signalen. Eritreeërs waarderen directe communicatie, vaak bot en assertief, wat als onbeleefd kan worden ervaren door degenen die niet bekend zijn met de cultuur. Formaliteit is wijdverbreid, vooral bij eerste ontmoetingen en met superieuren, waarbij titels en respectvolle aanspreekvormen belangrijk zijn. Non-verbale communicatie, zoals lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en het gebruik van stilte, speelt een cruciale rol bij het overbrengen van respect en het begrijpen van de onderliggende boodschappen.

De Eritrese bedrijfscultuur legt ook de nadruk op respect voor ouderen en autoriteit, indirecte kritiek om belediging te vermijden, en het belang van het opbouwen van langdurige relaties en vertrouwen in onderhandelingen. Onderhandelingsstrategieën omvatten duidelijke, directe communicatie en kunnen lange processen omvatten met een focus op collectieve doelen boven individuele prestaties.

De hiërarchische structuur in Eritrese bedrijven beïnvloedt besluitvorming, teamdynamiek en leiderschapsstijlen, wat vaak leidt tot een paternalistische benadering. Hoewel dit stabiliteit kan bieden, kan het ook creativiteit en innovatie belemmeren. Sommige bedrijven, vooral die geleid door jongere individuen, verkennen meer collaboratieve benaderingen.

Het begrijpen van de culturele en zakelijke normen van Eritrea, inclusief wettelijke en religieuze feestdagen, is essentieel voor succesvolle professionele interacties en operaties binnen het land.