Braziliaanse gezondheids- en veiligheidswetten zijn voornamelijk afgeleid van de Braziliaanse Federale Grondwet (1988) en de Consolidatie van Arbeidswetten (CLT). De Grondwet biedt fundamentele garanties aan werknemers, waaronder het recht om beroepsrisico's te verminderen door middel van gezondheids-, veiligheids- en hygiënenormen, en de plicht van het Unified Health System (SUS) om de gezondheid van werknemers te waarborgen. De CLT is een belangrijke wetgeving in de Braziliaanse arbeidswetgeving, met een specifieke focus op arbeidsgezondheid en veiligheid.

Regelgevende normen (Normas Regulamentadoras of NRs) uitgegeven door het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid bieden technische richtlijnen en procedures. Er zijn momenteel 36 NRs van kracht, die specifieke aspecten van arbeidsgezondheid en veiligheid behandelen.

Centrale Concepten en Regelingen

Beroepsrisicobeheer (Gerenciamento de Riscos Ocupacionais of GRO) vereist dat werkgevers een uitgebreid systeem opzetten zoals beschreven in NR-1. Dit omvat het identificeren van gevaren en risico's op de werkplek, het implementeren van beheersmaatregelen, het trainen en informeren van werknemers over risicopreventie, en het routinematig monitoren en evalueren van de effectiviteit van het programma.

Het Programma voor Preventie van Milieurisico's (Programa de Prevenção de Riscos Ambientais of PPRA) vereist door NR-9, richt zich op het beoordelen en beheersen van milieurisico's binnen de werkplek. Het Programma voor Medische Controle van Arbeidsgezondheid (Programa de Controle Médico de Saúde Ocupacional of PCMSO) verplicht door NR-7, vereist dat werkgevers regelmatig medische onderzoeken uitvoeren voor werknemers.

De Interne Commissie voor Ongevallenpreventie (Comissão Interna de Prevenção de Acidentes of CIPA) opgericht door NR-5, wordt gevormd door vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers. Het doel is om gezondheids- en veiligheidsrisico's te identificeren en actie aan te bevelen.

Belangrijke NRs voor Arbeidsveiligheid

Enkele van de belangrijkste Regelgevende Normen zijn NR-6: Persoonlijke Beschermingsmiddelen (EPI), NR-10: Veiligheid bij Elektrische Installaties en Diensten, NR-11: Transport, Beweging, Opslag en Hantering van Materialen, NR-12: Veiligheid van Machines en Apparatuur, NR-13: Ketels, Drukvaten en Leidingen, NR-17: Ergonomie, NR-33: Besloten Ruimten, en NR-35: Werken op Hoogte.

Handhaving

Het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid is verantwoordelijk voor het toezicht op en de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften door middel van arbeidsinspecteurs. Vakbonden en Organisaties spelen ook een belangrijke rol bij het monitoren van arbeidsomstandigheden, het pleiten voor de veiligheid van werknemers en het samenwerken met regelgevende instanties.

Aansprakelijkheid en Sancties

Werkgevers die gezondheids- en veiligheidswetten in Brazilië overtreden, kunnen boetes en administratieve sancties krijgen, tijdelijke sluiting van de werkplek of specifieke activiteiten vanwege veiligheidsrisico's, civiele rechtszaken voor werknemerscompensatie, en strafrechtelijke aanklachten in gevallen van ernstige nalatigheid of resulterend in letsel of overlijden. Braziliaanse gezondheids- en veiligheidsvoorschriften zijn uitgebreid en complex, en deze gids dient als een beginpunt.

Braziliaanse normen voor Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) leggen een sterke nadruk op preventieve maatregelen en voortdurende verbetering, met als doel gevaren bij de bron te elimineren. Belangrijke kaders omvatten Risicobeheer op het Werk (GRO), Programma voor Preventie van Milieurisico's (PPRA) en Programma voor Medische Controle van Arbeidsgezondheid (PCMSO).

Risicobeheer op het Werk (GRO)

Zoals voorgeschreven door NR-1, zijn werkgevers verantwoordelijk voor een systematisch proces om werkplekrisico's te identificeren, evalueren en beheersen. Dit omvat een hiërarchie van beheersmaatregelen die prioriteit geeft aan eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en ten slotte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). De aanpak is proactief, gericht op preventie in plaats van reactie op ongevallen en ziekten.

Programma voor Preventie van Milieurisico's (PPRA)

Gebaseerd op NR-9, richt dit programma zich op het beheren van milieurisico's op de werkplek. De soorten risico's die worden beheerd, omvatten fysiek (lawaai, hitte, enz.), chemisch (oplosmiddelen, dampen), biologisch (virussen, bacteriën), ergonomisch (repetitieve belasting, ongemakkelijke houdingen) en ongevallen gerelateerd (brand, machinegevaren).

Programma voor Medische Controle van Arbeidsgezondheid (PCMSO)

Geleid door NR-7, zorgt dit kader ervoor dat de gezondheid van werknemers in overeenstemming is met de functie-eisen. Het omvat medische onderzoeken zoals pre-employment, periodiek, functiewijziging, terugkeer naar werk en bij beëindiging. Het omvat ook gezondheidsbewaking, die mogelijke werkgerelateerde gezondheidsimpacten monitort.

Belangrijke Praktijken voor Implementatie

Het succes van Braziliaanse OHS hangt af van hoe normen in de praktijk worden gebracht. Dit omvat grondige risicobeoordelingen, het implementeren van beheersmaatregelen, het bieden van training en educatie, het aanmoedigen van werknemersparticipatie en voortdurende verbetering door regelmatig de effectiviteit van beheersmaatregelen te monitoren en het bijwerken van de GRO en PPRA op basis van resultaten en opkomende gevaren.

Handhaving en Nalevingsondersteuning

Arbeidsinspecteurs voeren audits en onderzoeken uit op basis van wetgeving en de Regulerende Normen (NR's). Gespecialiseerde middelen zoals het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid, samen met entiteiten zoals FUNDACENTRO, bieden technische middelen en begeleiding om naleving te ondersteunen.

Uitdagingen en Verbetergebieden

Ondanks uitgebreide OHS-wetgeving, staat Brazilië voor uitdagingen in de informele sector waar regulering en handhaving moeilijk kunnen zijn. Beperkte middelen, vooral in kleinere bedrijven, kunnen een robuuste OHS-implementatie belemmeren. Daarnaast is in sommige sectoren nog een culturele verschuiving nodig van reactieve respons naar proactieve preventie.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de naleving van arbeidsvoorschriften, het ontmoedigen van niet-naleving, het identificeren van over het hoofd geziene gevaren en het ondersteunen van werknemersrechten. Inspecteurs evalueren de naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften, inclusief werkgeversspecifieke programma's. Inspecties creëren ook bewustzijn van verplichtingen en mogelijke sancties bij niet-naleving. Bovendien kunnen ze gevaren aan het licht brengen die door werkgevers over het hoofd zijn gezien, waardoor proactieve risicobeperking mogelijk wordt.

Inspectieproces

Het inspectieproces omvat planning, bezoeken ter plaatse en handhavingsmaatregelen. Inspecties kunnen routinematig zijn, gericht op basis van sector of bekende risico's, of als reactie op klachten. Tijdens bezoeken ter plaatse moeten inspecteurs zich legitimeren en kunnen ze de hele werkplek of specifieke gebieden inspecteren. Ze kunnen spreken met werkgevers, werknemers en dossiers bekijken. Handhavingsmaatregelen omvatten kennisgeving van onregelmatigheden, boetes voor niet-naleving, tijdelijke sluiting van de werkplek vanwege ernstige gevaren en juridische procedures in gevallen van ernstige nalatigheid of schade.

Inspectiecriteria en -frequentie

Inspecties omvatten de belangrijkste elementen van voorschriften, waaronder risicobeheer- en preventieprogramma's, naleving van specifieke normen, medische surveillance, verstrekking van persoonlijke beschermingsmiddelen en administratie en training. De frequentie van inspecties wordt beïnvloed door factoren zoals sectorrisico, klachtengeschiedenis en beschikbaarheid van middelen.

Follow-up en continue verbetering

Follow-upacties omvatten herinspecties om ervoor te zorgen dat overtredingen zijn gecorrigeerd, vooral als er een eerste boete is opgelegd. Inspectieresultaten dragen bij aan nationale gegevens over ongevallen en ziekten, die preventie-initiatieven informeren. Inspecteurs werken vaak samen met vakbonden, professionals en andere instanties om systemische problemen binnen specifieke sectoren of regio's aan te pakken.

Werknemers hebben het recht om inspecteurs te vergezellen, en werkgevers kunnen de bevindingen van de inspectie aanvechten via administratieve of juridische kanalen. Het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid biedt richtlijnen voor bedrijven om zich voor te bereiden op inspecties.

Werkplekongelukken zijn een serieuze zaak die onmiddellijke aandacht en passende actie vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om binnen één werkdag na het ongeval of de diagnose van beroepsziekte een officieel formulier in te dienen bij de sociale zekerheid. Dit staat bekend als de Communicatie van Werkongeval (CAT). Het zet compensatieprocessen en gegevensregistratie in gang. Zelfs kleine ongevallen die alleen eerste hulp vereisen, moeten worden gemeld. Ernstige ongevallen of sterfgevallen moeten onmiddellijk aan de autoriteiten worden gemeld.

Onderzoek naar Werkplekongelukken

Werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om de oorzaken van ongevallen snel te onderzoeken en corrigerende en preventieve maatregelen te nemen. De Interne Commissie voor Ongevallenpreventie (CIPA) neemt vaak deel aan werkplekonderzoeken. In ernstige gevallen kunnen arbeidsinspecteurs onafhankelijke onderzoeken uitvoeren om te bepalen of veiligheidsvoorschriften zijn overtreden. Onderzoeken analyseren de keten van gebeurtenissen, bijdragende factoren en identificeren maatregelen om herhaling te voorkomen.

Werknemerscompensatie voor Werkplekongelukken

De Braziliaanse wetgeving schrijft een compensatiesysteem zonder schuld voor bij werkgerelateerde verwondingen en ziekten. Gewonde werknemers hebben recht op alle noodzakelijke gezondheidszorg, loondoorbetaling tijdens afwezigheid van het werk, pensioenuitkeringen bij langdurige vermindering van de capaciteit, en overlijdensuitkeringen aan nabestaanden in geval van overlijden. Zelfs als een fout van de werknemer heeft bijgedragen aan een ongeval, hebben zij nog steeds recht op compensatie. Ernstig wangedrag of de intentie om schade te veroorzaken kan echter de voordelen tenietdoen.

Juridisch en Regelgevend Kader

De Consolidatie van Arbeidswetten (CLT) bevat de belangrijkste bepalingen. Wet 8.213/1991 reguleert sociale zekerheidsuitkeringen, inclusief het compensatiesysteem voor werkgerelateerde ongevallen en ziekten. Gespecialiseerde Diensten in Arbeidsveiligheid en Geneeskunde (SESMT) beschrijven de noodzaak van interne veiligheidsprofessionals in bedrijven, die een rol spelen bij het melden en onderzoeken van ongevallen. De Interne Commissie voor Ongevallenpreventie (CIPA) beschrijft de samenstelling en functies van CIPA.

Aanvullende Overwegingen

Werknemers of hun families hebben een beperkte periode om compensatieclaims in te dienen, hoewel de specificaties variëren afhankelijk van de omstandigheden. Er zijn administratieve en juridische kanalen om beslissingen van de sociale zekerheid over de geschiktheid of het niveau van de uitkeringen aan te vechten. Bedrijven sluiten vaak aanvullende werkplekongelukverzekeringen af, die de sociale zekerheidsuitkeringen kunnen aanvullen. Het systeem voor compensatie bij beroepsongevallen is complex, en juridische consultatie kan nodig zijn in specifieke gevallen.