Australië's wetgeving inzake werkgezondheid en -veiligheid (WHS) is ontworpen om werknemers te beschermen tegen verwondingen, ziekten en sterfgevallen op de werkplek. Het kader is nationaal consistent, maar toch flexibel genoeg om jurisdictieverschillen te accommoderen.

Belangrijke Componenten van WHS Wetgeving

De kern van de regelgeving inzake werkgezondheid en -veiligheid in Australië zijn de Model WHS Wetten, ontwikkeld door Safe Work Australia. De meeste Australische jurisdicties hebben een versie van deze wetten aangenomen, waarbij Victoria de belangrijkste uitzondering is. De WHS Act is het centrale stuk wetgeving, gericht op brede plichten en verplichtingen. De WHS Regels bieden meer specifieke vereisten ter ondersteuning van de doelstellingen van de WHS Act. Praktijkcodes bieden praktische, sectorspecifieke richtlijnen over hoe te voldoen aan de WHS-wetten.

Staten en territoria zijn verantwoordelijk voor de implementatie van WHS-wetten. Belangrijke jurisdictiegebonden WHS-organen zijn onder andere Safe Work Australia (nationale instantie) en de WHS-regulatoren van staten en territoria.

Plichten Onder de WHS Wetten

De WHS Act legt een primaire zorgplicht op aan Personen die een Bedrijf of Onderneming Uitvoeren (PCBUs). Deze term omvat werkgevers, zelfstandigen, bedrijven, samenwerkingsverbanden, verenigingen en overheidsdepartementen (in sommige gevallen). De primaire plicht vereist dat PCBUs de gezondheid en veiligheid van werknemers en anderen die door hun werk worden beïnvloed, waarborgen, voor zover "redelijkerwijs praktisch" is.

"Redelijkerwijs praktisch" is een centraal concept in de WHS-wetgeving. Het betekent risico's elimineren of, als eliminatie niet mogelijk is, ze zoveel mogelijk minimaliseren. Factoren die in overweging worden genomen, zijn onder andere de ernst van mogelijke schade, de waarschijnlijkheid dat het risico zich voordoet, kennis over hoe het risico te elimineren of verminderen, beschikbaarheid en geschiktheid van beheersmaatregelen, en kosten verbonden aan beschikbare beheersmaatregelen.

Andere belangrijke plichten omvatten die van functionarissen, die zorgvuldig moeten handelen, en werknemers, die de plicht hebben om redelijke zorg te dragen voor hun eigen en andermans gezondheid en veiligheid, samen te werken met de PCBU en instructies en beleid op te volgen.

Belangrijke Gebieden Gedekt door WHS Wetten

WHS-wetten dekken risicobeheer, overleg met werknemers, specifieke gevaren en industrieën, en melding, onderzoek en registratie van incidenten. Regels en praktijkcodes behandelen specifieke kwesties zoals gevaarlijke stoffen, lawaai, handmatige handling, bouwwerkzaamheden en hoogrisico-werkactiviteiten.

Handhaving van WHS Wetten

WHS-regulatoren hebben de bevoegdheid om inspecties uit te voeren, verbeterings- of verbodsbevelen uit te vaardigen en vervolging in te stellen voor overtredingen van WHS-wetten. Aanzienlijke boetes en zelfs gevangenisstraf kunnen van toepassing zijn op ernstige overtredingen.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Australië is een uitgebreid systeem dat wetgeving, voorschriften, gedragscodes en Australische normen omvat. De primaire Wet Werkgezondheid en Veiligheid (WHS) en WHS-voorschriften leggen de fundamentele vereisten voor veilige en gezonde werkplekken vast. Gedragscodes, gepubliceerd door Safe Work Australia en relevante staats-/territoriumregulatoren, bieden sectorspecifieke richtlijnen voor het beheersen van risico's. Australische normen, ontwikkeld door Standards Australia, beschrijven specifieke vereisten voor producten, processen en systemen.

Gevarenidentificatie en Risicobeheer

Werkplekken zijn verplicht om systematische processen voor gevarenidentificatie, risicobeoordeling en implementatie van beheersmaatregelen te implementeren. Dit omvat het aanpakken van specifieke gevaren zoals besloten ruimtes, machineveiligheid en gevaarlijke chemicaliën.

Overleg en Werknemersparticipatie

Werknemersparticipatie in OHS wordt gefaciliteerd door Gezondheids- en Veiligheidsvertegenwoordigers (HSR's) en Gezondheids- en Veiligheidscomités (HSC's). Werknemersinput is ook vereist bij risicobeoordelingen en beslissingen over beheersmaatregelen.

Training en Informatie

Training is een cruciaal onderdeel van OHS, inclusief introductie- en functiegerichte training om ervoor te zorgen dat werknemers de vaardigheden en kennis hebben om veilig te werken. Veiligheidsinformatiebladen (SDS) zijn verplicht voor gevaarlijke chemicaliën en bieden werknemers essentiële gevareninformatie.

Incidentrapportage en Onderzoek

De WHS-wet stelt drempels vast voor het melden van ernstige incidenten aan de toezichthouder. Werkplekken zijn ook verplicht om incidenten te onderzoeken om herhaling te voorkomen.

Specifieke Industrieën en Hoogrisicowerk

Bepaalde industrieën, zoals de bouw en mijnbouw, hebben uitgebreide normen en voorschriften. Hoogrisicowerkvergunningen zijn vereist voor activiteiten zoals kraanbediening en steigerbouw.

Aanvullende Gebieden

Andere gebieden die worden gedekt door OHS-normen en -praktijken omvatten eerste hulp, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), noodprocedures, werkplekontwerp en ergonomie, en geestelijke gezondheid en welzijn.

Blijf Op de Hoogte

Het OHS-landschap in Australië blijft evolueren. Om compliant te blijven, moeten werkplekken de specifieke wetten begrijpen die van toepassing zijn op hun werkplek, regelmatig gezaghebbende bronnen raadplegen en zich abonneren op updates.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal hulpmiddel voor risicobeheer. Ze helpen bij het identificeren van potentiële gevaren, het monitoren van beheersmaatregelen en het versterken van de veiligheidscultuur.

Soorten Werkplekinspecties

Er zijn verschillende soorten inspecties:

• Informele Inspecties: Deze zijn doorlopend en worden dagelijks uitgevoerd door supervisors of werknemers.
• Formele Geplande Inspecties: Dit zijn systematische inspecties op regelmatige tijdstippen met behulp van een checklist of audittool.
• Gerichte Inspecties: Deze richten zich op een specifiek risicogebied of worden geactiveerd door een incident of zorg.
• Regulatorische Inspecties: Deze worden uitgevoerd door inspecteurs van de WHS-regulator, vaak onaangekondigd.

Werkplekinspectie Procedures

De specifieke procedures voor een werkplekinspectie kunnen planning, het uitvoeren van de inspectie, documentatie, aanbevelingen en opvolging omvatten.

Inspectiecriteria

Inspectiechecklists of audittools zijn vaak afgestemd op naleving van de WHS-wetgeving, werkomstandigheden, apparatuur en machines, gevaarlijke stoffen, ergonomie en psychosociale gevaren.

Inspectiefrequentie

De frequentie van inspecties wordt bepaald door het risiconiveau, incidentgeschiedenis, veranderingen, intern beleid en richtlijnen van de regulator.

Opvolgacties

Opvolgacties kunnen corrigerende maatregelen, root-cause analyse en continue verbetering omvatten.

Aanvullende Notities

Het is belangrijk om werknemersparticipatie aan te moedigen en grondige dossiers bij te houden voor naleving en om zorgvuldigheid aan te tonen.

Werkplekincidenten kunnen worden gecategoriseerd in meldingsplichtige incidenten en minder ernstige incidenten. Meldingsplichtige incidenten omvatten het overlijden van een persoon, ernstig letsel of ziekte, en een gevaarlijk incident. De Persoon die een Bedrijf of Onderneming Voert (PCBU) moet de WHS-regulator onmiddellijk op de hoogte stellen in dergelijke gevallen. De plaats van het incident moet worden beveiligd, tenzij dit noodzakelijk is voor het verlenen van hulp, het verwijderen van een overleden persoon, of als anders is geïnstrueerd door een regulator of de politie.

Minder Ernstige Incidenten

Voor minder ernstige incidenten moeten werkplekken interne systemen hebben voor het melden van alle werkgerelateerde verwondingen en ziekten. Registraties van verwondingen, zelfs kleine, zijn belangrijk voor het volgen van trends en preventie.

Onderzoeken van Werkplekincidenten

Het doel van onderzoeken naar werkplekincidenten is om de hoofdoorzaken van het ongeval te identificeren en soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. PCBUs hebben de plicht om incidenten te onderzoeken in overeenstemming met de ernst ervan. Onderzoeken kunnen het beveiligen van de plaats, het verzamelen van bewijsmateriaal, het interviewen van getuigen en betrokkenen, root-cause analyse, en het ontwikkelen van corrigerende actieplannen omvatten. Het betrekken van werknemers of hun vertegenwoordigers bij het onderzoek is essentieel.

Arbeidsongevallenverzekering in Australië

Arbeidsongevallenverzekering is een no-fault verzekeringssysteem ontworpen om werknemers te ondersteunen die gewond raken of ziek worden door hun werk. Over het algemeen, als je wordt beschouwd als een 'werknemer' en een werkgerelateerd letsel of ziekte hebt opgelopen, kom je mogelijk in aanmerking. Dit omvat voltijdse, deeltijdse, tijdelijke werknemers en sommige aannemers. Voordelen omvatten medische en revalidatiekosten, wekelijkse inkomensvervangende betalingen, eenmalige betalingen voor blijvende invaliditeit, en ondersteuning voor afhankelijke personen in geval van een overlijden. Het claimproces omvat het informeren van je werkgever, een arts bezoeken, een arbeidsongevallenverzekeringscertificaat verkrijgen, en een arbeidsongevallenclaim indienen bij de verzekeraar van je werkgever. Elke staat en territorium heeft aparte arbeidsongevallenverzekeringsregelingen en regelgevende instanties.

Belangrijke Punten om te Onthouden

Snelle melding van ernstige incidenten aan de regulator is cruciaal. Werknemers en hun vertegenwoordigers moeten betrokken zijn bij het onderzoeksproces. Gedetailleerde registraties ondersteunen onderzoeken en kunnen nodig zijn voor arbeidsongevallenclaims. Elke jurisdictie heeft specifieke regels en processen. Raadpleeg je lokale WHS-regulator en arbeidsongevallenverzekeringsautoriteit voor precieze richtlijnen.