De gezondheids- en veiligheidswetten van Zuid-Soedan worden voornamelijk beheerst door de Arbeidswet van 2017, die de algemene verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers met betrekking tot gezondheid en veiligheid uiteenzet. Het Nationale Beleid voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid (NOSH) van 2022 biedt meer gedetailleerde richtlijnen over gezondheids- en veiligheidsprincipes, doelen en strategieën voor implementatie. Andere relevante wetgeving omvat de Volksgezondheidswet van 2008, de Milieubeschermingswet van 2004 en de Petroleumwet van 2012.

Belangrijke Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers hebben een algemene zorgplicht om een veilige en gezonde werkomgeving voor hun werknemers te waarborgen. Dit omvat het onderhouden van de werkplek in een veilige staat, het verstrekken van noodzakelijke veiligheidsinformatie en -training, het leveren van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en het voorkomen van besmetting en het waarborgen van milieubescherming. Werkgevers zijn ook verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren en maatregelen te nemen om deze te beheersen. Daarnaast moeten zij ernstige ongevallen en beroepsziekten melden aan het Ministerie van Arbeid en deelnemen aan onderzoeken.

Rechten en Verantwoordelijkheden van Werknemers

Werknemers hebben het recht om werk te weigeren waarvan zij geloven dat het een onmiddellijk en ernstig gevaar voor hun gezondheid en veiligheid vormt. Zij hebben ook het recht om betrokken te zijn bij de ontwikkeling en implementatie van gezondheids- en veiligheidsmaatregelen op de werkplek. Werknemers worden echter verwacht zich te houden aan de vastgestelde veiligheidsprocedures en de verstrekte PBM te gebruiken.

Handhaving en Uitdagingen

Het Ministerie van Arbeid is verantwoordelijk voor het toezicht op de naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften en de handhaving van de Arbeidswet van 2017. Een grote uitdaging in Zuid-Soedan is echter de beperkte capaciteit voor effectieve handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten. Het Ministerie van Arbeid kampt met beperkte middelen en een gebrek aan opgeleid personeel. Bovendien is een groot deel van de beroepsbevolking in Zuid-Soedan werkzaam in de informele economie, waar gezondheids- en veiligheidsvoorschriften nog moeilijker te handhaven zijn.

Voortdurende Inspanningen

De aanneming van het Nationale Beleid voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid in 2022 vertegenwoordigt een stap in de richting van het versterken van het gezondheids- en veiligheidskader in Zuid-Soedan. De implementatie van het beleid staat echter nog voor aanzienlijke obstakels. Internationale organisaties zoals de Internationale Arbeidsorganisatie bieden ondersteuning aan Zuid-Soedan om zijn gezondheids- en veiligheidssystemen te verbeteren en de handhavingscapaciteit op te bouwen.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat de implementatie van maatregelen om de veiligheid en gezondheid van werknemers op de werkplek te waarborgen. Werkgevers zijn verplicht om werknemers te beschermen tegen bedrijfsongevallen en beroepsziekten. Dit omvat het handhaven van een veilige werkplek, het verstrekken van de nodige informatie, training en beschermende uitrusting, en het waarborgen van de deelname van werknemers aan OHS-aangelegenheden.

Belangrijke OHS-normen en -praktijken

Werkgevers moeten proactief gevaren op de werkplek identificeren en risico's beoordelen om beheersmaatregelen te implementeren. Dit omvat de implementatie van een hiërarchie van controles om risico's te elimineren of te minimaliseren. Deze controles omvatten eliminatie van het gevaar, vervanging door een minder gevaarlijk alternatief, technische controles om werknemers van gevaren te isoleren, administratieve controles om werkpraktijken en procedures te veranderen, en het verstrekken van Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) als laatste verdedigingslinie.

Werkgevers moeten ook zorgen voor adequate EHBO-faciliteiten, getraind personeel en noodplannen voor ongevallen en incidenten. Ze moeten systemen hebben voor het rapporteren en registreren van werkgerelateerde verwondingen en ziekten om trends te analyseren en preventieve maatregelen te verbeteren. Bovendien zijn werkgevers verplicht om OHS-training te geven aan alle werknemers, inclusief het herkennen van gevaren en veilige werkpraktijken, het gebruik van PBM en noodprocedures.

Deelname en consultatie van werknemers

Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan OHS-besluitvorming en zorgen te uiten. Dit verbetert de identificatie van gevaren en de betrokkenheid bij veiligheidsprocedures.

Uitdagingen en aanbevelingen

Handhaving van OHS-regelgeving blijft een grote uitdaging vanwege beperkte middelen. Veel werkgevers en werknemers hebben onvoldoende kennis van OHS, wat bijdraagt aan onveilige praktijken. Beperkte financiële en technische middelen belemmeren de effectieve implementatie van OHS-maatregelen op veel werkplekken.

Om deze uitdagingen aan te pakken, wordt aanbevolen om de handhavingscapaciteit te versterken, OHS-bewustzijn te bevorderen en samen te werken met NGO's, internationale organisaties en de private sector om OHS-ondersteuning en training te bieden.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal onderdeel van het handhaven van een veilige werkomgeving. Ze dienen als een proactieve maatregel voor het identificeren van gevaren, een middel om naleving van vastgestelde normen te verifiëren, en een instrument om bewustzijn te vergroten en verandering in veiligheidspraktijken op de werkplek te bevorderen.

Rol van Arbeidsinspecteurs

Arbeidsinspecteurs binnen het Ministerie van Arbeid zijn bevoegd om werkplekinspecties uit te voeren om veiligheidsvoorschriften te handhaven.

Inspectiecriteria

Tijdens inspecties richten Arbeidsinspecteurs zich op een breed scala aan veiligheidsfactoren. Deze omvatten arbeidsomstandigheden, veiligheid van machines en apparatuur, elektrische veiligheid, chemische veiligheid, brandveiligheid, ergonomie, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), eerste hulp en noodvoorbereiding, en veiligheidstraining en administratie.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties is niet specifiek voorgeschreven en hangt waarschijnlijk af van factoren zoals het risicoprofiel van de industrie, eerdere inspectiegeschiedenis en de beschikbaarheid van middelen binnen het Ministerie van Arbeid.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat doorgaans een kennisgeving, een openingsvergadering, een rondganginspectie, documentatie van bevindingen, een afsluitende vergadering en het opstellen van een formeel inspectierapport.

Opvolgacties

Na een inspectie kunnen acties omvatten het uitgeven van verbeteringsberichten voor geïdentificeerde veiligheidsinbreuken, het uitgeven van bevelen of boetes in gevallen van ernstige niet-naleving of dreigend gevaar, en het uitvoeren van herinspecties om naleving van verbeteringsberichten of bevelen te verifiëren.

Werkplekongelukken zijn ongelukkige incidenten die onmiddellijke aandacht en grondig onderzoek vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om alle werkgerelateerde ongevallen en gevaarlijke voorvallen te melden. Het belang van incidentrapportage en onderzoek wordt benadrukt voor ongevallenpreventie en gegevensverzameling om het nationale ARBO-systeem te versterken.

Rapportagevereisten

Werkgevers moeten de ongevalslocatie beveiligen om bewijsmateriaal te bewaren en verdere schade te voorkomen. Ze moeten ook eerste hulp en medische zorg verlenen aan gewonde werknemers. De werkgever moet een team samenstellen om het ongeval te onderzoeken. Dit team kan bestaan uit bedrijfsveiligheidsvertegenwoordigers, werknemersvertegenwoordigers en externe experts, indien nodig.

Ongevalsonderzoeksproces

Het onderzoek heeft tot doel de hoofdoorzaken van het ongeval te bepalen, zoals apparatuurstoringen, onveilige handelingen of ontoereikende procedures. Het identificeert ook bijdragende factoren en beveelt corrigerende maatregelen aan om soortgelijke incidenten te voorkomen. Het team documenteert de bevindingen van het onderzoek, inclusief aanbevelingen. Dit rapport is essentieel voor het implementeren van preventieve maatregelen en kan relevant zijn voor schadeclaims.

Schadeclaims

De Arbeidsongeschiktheidswet vormt de basis voor werknemerscompensatie voor verwondingen of overlijden als gevolg van werkplekongelukken. Gewonde werknemers of nabestaanden van overleden werknemers kunnen recht hebben op compensatie. Compensatie kan medische kosten, invaliditeitsuitkeringen (tijdelijk of permanent) en nabestaandenuitkeringen omvatten. Claims worden meestal ingediend bij de werkgever, die verantwoordelijk is voor de verzekeringsdekking. Geschillen kunnen worden opgelost via arbeidsrechtbanken.

Belangrijke Overwegingen

Tijdige rapportage en onderzoek van werkplekongelukken zijn cruciaal voor het nauwkeurig bepalen van oorzaken en ervoor zorgen dat gewonde werknemers tijdig hulp ontvangen. Een uitgebreid onderzoek helpt werkgevers effectieve preventieve maatregelen te implementeren en minimaliseert het risico op toekomstige ongevallen. Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over werkplekgevaren, veiligheidstraining te ontvangen en onveilig werk te weigeren.