Verken de rechten van werknemers en juridische bescherming in Zuid-Soedan
In Zuid-Soedan kan een werkgever een arbeidsovereenkomst wettelijk beëindigen om redenen zoals de onbekwaamheid van de werknemer, herhaaldelijk falen om te presteren, ernstig wangedrag en operationele vereisten.
Dit verwijst naar situaties waarin de werknemer niet in staat is om het werk waarvoor hij is aangenomen uit te voeren vanwege ziekte of handicap.
Als de werknemer consequent niet voldoet aan de prestatiestandaarden zoals gedefinieerd in de arbeidsovereenkomst, kan dit een reden zijn voor beëindiging.
Ernstige schendingen van de arbeidsovereenkomst, zoals diefstal, geweld, insubordinatie of handelingen die de veiligheid van de werkplek in gevaar brengen, kunnen leiden tot beëindiging.
Economische of structurele veranderingen binnen het bedrijf die een vermindering van het personeelsbestand noodzakelijk maken, kunnen ook een geldige reden zijn voor beëindiging.
De vereiste opzegtermijn voor beëindiging hangt af van de duur van de dienst van de werknemer. Voor een ononderbroken dienst van een jaar of meer is een opzegtermijn van een maand vereist. Voor een ononderbroken dienst van zes maanden tot een jaar is een opzegtermijn van twee weken nodig. Voor een ononderbroken dienst van minder dan zes maanden is een opzegtermijn van een week voldoende.
Tijdens de opzegtermijn heeft de werknemer recht op zijn reguliere loon. Een werkgever kan ervoor kiezen om de werknemer in plaats van opzegtermijn te betalen, het equivalent van het loon dat hij zou hebben verdiend tijdens de opzegtermijn.
Volgens de Arbeidswet 2017 Sectie 77(3 en 4) heeft een werknemer die wegens ontslag wordt beëindigd recht op ontslagvergoeding, berekend als twee weken loon/salaris voor elk jaar van ononderbroken dienst.
Een werkgever kan een werknemer zonder opzegtermijn of betaling in plaats van opzegtermijn onmiddellijk ontslaan in gevallen van extreem ernstig wangedrag.
Een arbeidsovereenkomst wordt automatisch beëindigd één maand na het overlijden van een werknemer.
Een werknemer kan een geschil aanhangig maken en om rechtsmiddelen verzoeken als hij van mening is dat zijn beëindiging onrechtmatig is.
Zuid-Soedan's wetten zijn ontworpen om individuen te beschermen tegen discriminatie op verschillende gebieden, met name op de werkplek. De fundamentele gelijkheidsrechten zijn vastgelegd in de Overgangsgrondwet van de Republiek Zuid-Soedan (2011), die discriminatie verbiedt op basis van ras, etnische afkomst, kleur, geslacht, taal, religieuze overtuiging, politieke mening, geboorte of sociale status. De Arbeidswet (2017) behandelt verder discriminatie op de werkplek en verbiedt discriminatie op basis van ras, stam, plaats van herkomst, nationale afkomst, kleur, geslacht (inclusief zwangerschap), burgerlijke staat, gezinsverantwoordelijkheden, religie, politieke mening, handicap, leeftijd, HIV- of AIDS-status, of lidmaatschap van een vakbond.
De anti-discriminatiewetten in Zuid-Soedan beschermen individuen tegen discriminatie op basis van de volgende kenmerken:
Als een individu discriminatie ervaart in Zuid-Soedan, kan hij of zij verhaal zoeken via de volgende mechanismen:
Werkgevers in Zuid-Soedan hebben specifieke verantwoordelijkheden om discriminatie te voorkomen en aan te pakken:
Zuid-Soedan, een ontwikkelingsland, heeft een ontluikende formele arbeidsmarkt. Ondanks het hebben van een arbeidswet, zijn de handhavingsmechanismen zwak en valt een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking onder de informele sector. Dit resulteert in inconsistente toepassing van normen voor arbeidsomstandigheden.
In Zuid-Soedan is de standaardwerkweek 48 uur, met een maximum van acht uur per dag. Overwerk is toegestaan met toestemming van de werknemer, maar het is beperkt tot 12 uur per week. Nachtwerk, dat plaatsvindt tussen 22.00 uur en 06.00 uur, is toegestaan voor specifieke industrieën met regels over pauzes en compensatie. Echter, naleving van deze normen kan variëren afhankelijk van de sector en de formaliteit van de arbeid.
De wet schrijft een pauze van één uur per werkdag voor, hoewel de handhaving in bepaalde sectoren mogelijk laks is. Wekelijkse rustperiodes zijn ook verplicht, maar de specifieke duur wordt niet expliciet vermeld in de wetgeving. Zondag wordt over het algemeen beschouwd als de standaard rustdag.
De arbeidswet van Zuid-Soedan bevat geen specifieke bepalingen over ergonomische vereisten op de werkplek. Dit betekent dat er geen duidelijke richtlijnen zijn over hoe de fysieke comfort en veiligheid van werknemers in hun werkomgeving gewaarborgd kunnen worden.
Zuid-Soedan, een relatief jonge natie, heeft een juridisch kader ingevoerd om de gezondheid en veiligheid van werknemers te waarborgen. De belangrijkste wetgeving in dit verband is de Arbeidswet van 2017, die de verplichtingen van werkgevers, de rechten van werknemers en het handhavingsproces beschrijft.
Onder de Arbeidswet dragen werkgevers een aanzienlijke verantwoordelijkheid om een veilige werkomgeving te garanderen. De belangrijkste verplichtingen van werkgevers zijn onder andere:
De Arbeidswet beschrijft ook de rechten van werknemers met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:
De Arbeidswet wijst handhavingsbevoegdheden toe aan Arbeidsinspecteurs. Deze inspecteurs hebben de bevoegdheid om:
Hoewel het juridische kader aanwezig is, blijft de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Zuid-Soedan een uitdaging. Het Nationale Beleid voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid (NOSH) van het Ministerie van Arbeid uit 2022 erkent deze kloof en benadrukt de noodzaak van sterkere handhavingsmechanismen.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.