De Arbeidswet van 1997 is de fundamentele wetgeving die de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek in Cambodja beschrijft. Het behandelt specifiek de netheid en hygiëne op de werkplek, veilige machines en apparatuur, het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), maatregelen ter voorkoming van gevaren en beroepsziekten.

Belangrijke Wetgeving

Naast de Arbeidswet bieden Prakas (ministeriële decreten) uitgegeven door het Ministerie van Arbeid en Beroepsopleiding (MLVT) specifieke, uitvoerbare voorschriften in verschillende sectoren. Enkele belangrijke voorbeelden zijn Prakas nr. 264/16 over het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen op de werkplek (2016), Prakas nr. 043/01 over de maatregelen voor het gebruik van machines en de veiligheid van werknemers (2001), en Prakas nr. 353/18 over de procedures voor het melden van werkgerelateerde ongevallen (2018).

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Cambodja hebben uitgebreide plichten onder de wet om de gezondheid en veiligheid van werknemers te waarborgen. Ze moeten een veilige en gezonde werkruimte bieden die vrij is van gevaren die letsel of ziekte kunnen veroorzaken. Maatregelen omvatten adequate ventilatie en verlichting, veilige opslag en hantering van chemicaliën, netheid en sanitatie, en brandveiligheid en noodprocedures.

Werkgevers zijn ook verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren, te analyseren en te beheersen. Ze moeten maatregelen implementeren om risico's te voorkomen en te minimaliseren. Werknemers moeten duidelijke training krijgen over veilige werkmethoden, gevaren en hoe PBM correct te gebruiken. Werkgevers moeten passende PBM gratis aan werknemers in gevaarlijke banen verstrekken. In bepaalde industrieën of gevaarlijke banen moeten werkgevers medische onderzoeken regelen op eigen kosten. Werkgevers moeten nauwkeurig gegevens bijhouden en alle werkgerelateerde ongevallen of ziekten melden.

Rechten van Werknemers

De wet beschrijft aanzienlijke rechten voor werknemers in Cambodja met betrekking tot hun gezondheid en veiligheid. Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij als een onmiddellijk gevaar voor hun gezondheid of leven beschouwen, zonder negatieve gevolgen. Ze hebben het recht om geïnformeerd en geraadpleegd te worden over gezondheids- en veiligheidskwesties op de werkplek. Werknemers hebben recht op compensatie voor werkgerelateerde verwondingen of ziekten, gedekt door het Nationaal Sociale Zekerheidsfonds (NSSF).

Handhaving & Sancties

Het MLVT is verantwoordelijk voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten door middel van werkplekinspecties en onderzoeken. Werkgevers die de gezondheids- en veiligheidswetten overtreden, kunnen waarschuwingen, boetes en zelfs sluiting van hun bedrijf in ernstige gevallen tegemoet zien.

Beperkingen & Uitdagingen

Ondanks het wettelijke kader blijven er aanzienlijke uitdagingen in de handhaving in Cambodja. Een groot deel van het werk is informeel, waar gezondheids- en veiligheidsvoorschriften moeilijker te monitoren zijn. De Arbeidsinspectie heeft capaciteitsbeperkingen, wat grondige handhaving belemmert, vooral in kleinere of afgelegen werkplekken. Lage bewustwording van normen voor arbeidsveiligheid en gezondheid onder zowel werkgevers als werknemers blijft een grote uitdaging.

De Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Cambodja wordt beheerst door een reeks belangrijke wetgevingen en regelgevende kaders. De fundamentele wetgeving is de Arbeidswet (1997), die de verantwoordelijkheden van werkgevers beschrijft om een veilige en gezonde werkplek te bieden, de rechten van werknemers met betrekking tot OHS en algemene veiligheidsvoorzieningen op de werkplek. Andere belangrijke regelgeving omvat Sub-Decreet nr. 37 betreffende de controle van chemicaliën en gevaarlijke stoffen (2009) en talrijke Prakas (ministeriële regelingen) uitgevaardigd door het Ministerie van Arbeid en Beroepsopleiding (MoLVT).

Verantwoordelijke Instanties

De primaire instantie die verantwoordelijk is voor het toezicht, de regulering en de handhaving van OHS is het Ministerie van Arbeid en Beroepsopleiding (MoLVT). Binnen het MoLVT is de Afdeling Arbeidsveiligheid en Gezondheid (DOSH) direct verantwoordelijk voor OHS-aangelegenheden. Het Nationaal Sociaal Zekerheidsfonds (NSSF) beheert regelingen voor compensatie bij arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Kern OHS-normen

Werkgevers in Cambodja zijn verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren en risico's voor werknemers te beoordelen, en maatregelen te implementeren om deze risico's te elimineren of te minimaliseren. Ze moeten ook passende veiligheidsmaatregelen treffen, zoals het verstrekken en onderhouden van veilige machines, apparatuur en werkplekken, het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) indien nodig, zorgen voor goede ventilatie, verlichting en sanitaire voorzieningen, en het implementeren van brandveiligheids- en noodprocedures.

Werkgevers moeten ook de toegang tot arbeidsgezondheidsdiensten voor werknemers vergemakkelijken, waaronder pre-werk en periodieke gezondheidsonderzoeken, behandeling van werkgerelateerde verwondingen en ziekten, en gezondheidseducatie- en promotieprogramma's. Ze moeten werknemers voorzien van OHS-informatie en -training en overleggen met werknemers over OHS-aangelegenheden, inclusief de oprichting van OHS-commissies.

Uitdagingen en Verbeterpunten

Er zijn verschillende uitdagingen en verbeterpunten op het gebied van OHS in Cambodja. Beperkte middelen en capaciteit voor arbeidsinspectie belemmeren een sterke handhaving van OHS-regelgeving. De grote informele economie in Cambodja vormt uitdagingen bij het toepassen en handhaven van OHS-normen. Bovendien kunnen sommige werkgevers en werknemers onvoldoende bewust zijn van OHS-vereisten en best practices.

Werkplekinspecties in Cambodja spelen een cruciale rol bij het waarborgen van veilige en gezonde arbeidsomstandigheden voor werknemers. Ze handhaven arbeidswetten en -voorschriften, identificeren en aanpakken gevaren, bevorderen preventie en stimuleren een veiligheidscultuur.

Soorten Inspecties

Er zijn drie soorten inspecties in Cambodja:

1. Reguliere Arbeidsinspecties: Deze worden periodiek uitgevoerd met voorafgaande kennisgeving en richten zich op naleving van arbeidswetten, inclusief bepalingen voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH).
2. Speciale Arbeidsinspecties: Dit zijn onaangekondigde inspecties als reactie op klachten, gerapporteerde onregelmatigheden of ernstige ongevallen.
3. Zelfverklaarde Arbeidsinspecties: Geïntroduceerd in 2022, vereisen deze inspecties dat ondernemingen tweemaal per jaar een zelfevaluatie uitvoeren van hun naleving van arbeidsvoorschriften via het online systeem van het Ministerie van Arbeid en Beroepsopleiding (MLVT).

Inspectiecriteria en Prioriteiten

Werkplekinspecties in Cambodja bestrijken een reeks van belangrijke criteria die wettelijk en door relevante richtlijnen zijn voorgeschreven. Deze omvatten algemene arbeidsomstandigheden, arbeidsveiligheid en gezondheid, bescherming van kwetsbare groepen en leefomstandigheden indien deze door de werkgever worden verstrekt.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties in Cambodja varieert afhankelijk van de waargenomen risiconiveaus, de industrie en de eerdere nalevingsgeschiedenis. Over het algemeen kunnen inspecties minstens één keer per jaar plaatsvinden en vaker in hoogrisicowerkplekken.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat voorbereiding voorafgaand aan de inspectie, een openingsvergadering, een rondgang door de werkplek, interviews en documentatiecontrole, een afsluitende vergadering, een inspectierapport en een Correctieve Actie Order als ernstige overtredingen worden geïdentificeerd.

Opvolgacties

Na de inspectie moeten werkgevers de nodige maatregelen nemen om overtredingen binnen de gestelde termijnen aan te pakken. Opvolginspecties worden uitgevoerd om de implementatie van corrigerende maatregelen te verifiëren. Niet-naleving kan leiden tot waarschuwingen, boetes of zelfs sluiting van een faciliteit in ernstige gevallen.

In Cambodja zijn er specifieke protocollen opgesteld om arbeidsongevallen te behandelen. Deze protocollen worden voornamelijk beheerst door de Arbeidswet van Cambodja (1997) en de Wet op Sociale Zekerheidsregelingen voor Personen zoals bepaald door de Bepalingen van de Arbeidswet (2002).

Rapportage van Arbeidsongevallen

Volgens Artikel 189 van de Arbeidswet zijn werkgevers verplicht om elk arbeidsongeval onmiddellijk te melden aan de Arbeidsinspecteur. In het geval van ernstige of dodelijke incidenten moet een gedetailleerd rapport binnen 48 uur worden ingediend, zoals bepaald in Artikel 208 van de Arbeidswet. Het PraKas over de Bepaling van Arbeidsongevallen, Beroepsziekten en de Rapportageprocedures (2005) biedt specifieke procedures en formulieren voor het rapporteren van ongevallen.

Onderzoek naar Arbeidsongevallen

De Arbeidsinspecteur is bevoegd om arbeidsongevallen te onderzoeken om oorzaken en preventieve maatregelen vast te stellen, zoals bepaald in Artikel 192 van de Arbeidswet. Werkgevers zijn verplicht om mee te werken aan onderzoeken en de ongevalslocatie zoveel mogelijk te behouden. Vertegenwoordigers van werknemers hebben ook het recht om deel te nemen aan het onderzoeksproces.

Vergoeding voor Arbeidsongevallen

De Wet op Sociale Zekerheidsregelingen voor Personen zoals bepaald door de Bepalingen van de Arbeidswet stelt het Nationaal Sociale Zekerheidsfonds (NSSF) in, dat verantwoordelijk is voor het beheren van werknemerscompensatie. De soorten compensatie omvatten tijdelijke invaliditeit (medische kosten, loondervingsuitkeringen), permanente invaliditeit (eenmalige betaling of pensioen, afhankelijk van de ernst van de invaliditeit) en overlijdensuitkeringen (begrafeniskosten en betalingen aan nabestaanden).

Procedures voor Compensatieclaims

De werkgever moet een eerste rapport indienen bij het NSSF binnen de gestelde termijn. Een door het NSSF aangestelde arts voert vervolgens een medische beoordeling uit om de mate van invaliditeit vast te stellen. Het NSSF neemt een beslissing over de claim en berekent de bijbehorende compensatie.