Mayotte is een overzees departement en regio van Frankrijk, en als zodanig houdt het zich aan de Franse arbeidswetgeving, gezondheidsvoorschriften en normen. De Franse Arbeidswet (Code du travail) is de belangrijkste wetgeving die gezondheid en veiligheid in Mayotte reguleert.

Belangrijke Principes van Gezondheid en Veiligheid in Mayotte

Werkgevers in Mayotte hebben de primaire verantwoordelijkheid voor het waarborgen van de gezondheid en veiligheid van hun werknemers. Dit omvat het bieden van een veilige werkplek, training, informatie, beschermende uitrusting en risicobeoordelingen. Werknemers daarentegen hebben het recht om in veilige omstandigheden te werken, gevaarlijk werk te weigeren en deel te nemen aan gezondheids- en veiligheidskwesties via werknemersvertegenwoordigers. Werkgevers moeten een proactieve benadering hanteren bij het identificeren en beheren van risico's op de werkplek volgens de principes van risicopreventie zoals uiteengezet in Artikel L4121-2 van de Arbeidswet. Bedrijven met meer dan 50 werknemers moeten een Comité voor Gezondheid en Veiligheid (CHSCT) oprichten om veiligheids- en gezondheidskwesties op de werkplek aan te pakken.

Specifieke Gezondheids- en Veiligheidsvoorschriften

Beroepsrisico's

Mayotte heeft specifieke voorschriften om het gebruik van chemicaliën te controleren, waaronder de classificatie, etikettering en veilige omgang met gevaarlijke stoffen. Werkgevers moeten ook maatregelen nemen om werknemers te beschermen tegen biologische risico's, zoals infectieuze agentia. Er bestaan voorschriften om de blootstelling van werknemers aan schadelijke geluidsniveaus te minimaliseren. Werkgevers moeten risico's in verband met repetitieve bewegingen, handmatige handling en werkplekontwerp beoordelen en minimaliseren.

Werkplekveiligheid

Werkplekken in Mayotte moeten voldoen aan specifieke veiligheidsnormen met betrekking tot bouw, brandpreventie, elektrische veiligheid, enz. Werkgevers moeten eerstehulpuitrusting, getraind personeel en noodplannen voorzien. Bedrijven moeten gebruik maken van arbeidsgezondheidsdiensten om medische surveillance, risicobeoordelingen en gezondheidsadvies met betrekking tot de werkplek uit te voeren.

Specifieke Industrieën

Er bestaan sectorspecifieke gezondheids- en veiligheidsvoorschriften voor industrieën zoals de bouw en landbouw. Specifieke voorschriften hebben betrekking op werken op hoogte, steigers, elektrische veiligheid, enz. in de bouwsector. In de landbouw dekken de voorschriften het gebruik van pesticiden, machinesveiligheid, dierenhantering, enz.

Wettelijke Handhaving

De Arbeidsinspectie (Inspection du Travail) heeft de bevoegdheid om werkplekken te inspecteren, ongevallen te onderzoeken en gezondheids- en veiligheidswetten te handhaven. Werkgevers die gezondheids- en veiligheidsvoorschriften overtreden, kunnen boetes, administratieve straffen en zelfs strafrechtelijke sancties krijgen in geval van ernstige nalatigheid.

De normen voor Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) in Mayotte worden beheerst door de Franse Arbeidswet (Code du Travail). Deze normen bestrijken een breed scala aan gebieden, waaronder risicobeoordeling en preventie, arbeidsomstandigheden, chemische veiligheid, training en informatie, en bedrijfsgezondheidsdiensten.

Risicobeoordeling & Preventie

Werkgevers in Mayotte zijn verplicht om systematisch gevaren en risico's op de werkplek te identificeren, evalueren en prioriteren. Deze risico's moeten worden gedocumenteerd in een enkel risicobeoordelingsdocument (document unique d’évaluation des risques), dat regelmatig moet worden bijgewerkt en toegankelijk moet zijn voor werknemers. Werkgevers worden ook geacht de algemene preventieprincipes toe te passen, zoals het vermijden van risico's, het bestrijden van risico's bij de bron, het aanpassen van werk aan individuen en het geven van duidelijke instructies.

Arbeidsomstandigheden

Werkruimtes in Mayotte moeten voldoen aan veiligheidsnormen, waaronder voldoende ruimte, ventilatie, verlichting, nooduitgangen, sanitaire voorzieningen en bescherming tegen gevaren zoals brand of machines. Werkgevers zijn verplicht om geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) te verstrekken en te onderhouden waar gevaren niet volledig kunnen worden geëlimineerd. Bovendien moeten machines, apparatuur en werkplekken regelmatig worden onderhouden in veilige omstandigheden.

Chemische Veiligheid

Werkgevers moeten de risico's van gevaarlijke chemicaliën beoordelen en, waar mogelijk, vervangen door veiligere alternatieven. Chemicaliën moeten duidelijk worden gelabeld met gevaarsinformatie en er moeten Veiligheidsinformatiebladen (SDS) worden verstrekt. Werknemers moeten training krijgen over het veilig omgaan met chemicaliën en er moeten maatregelen worden genomen om blootstelling te minimaliseren.

Training en Informatie

Werkgevers moeten algemene veiligheidstraining geven bij indiensttreding en specifieke training afgestemd op werkgerelateerde risico's. Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over gevaren op de werkplek en de beschermende maatregelen die zijn genomen. Werknemers en hun vertegenwoordigers moeten worden geraadpleegd over gezondheids- en veiligheidskwesties, met name met betrekking tot risicobeoordeling en preventiemaatregelen.

Bedrijfsgezondheidsdiensten

Werknemers in bepaalde functies, of blootgesteld aan specifieke gevaren, moeten regelmatig medische controles ondergaan om de geschiktheid voor werk te beoordelen en mogelijke gezondheidseffecten te monitoren. Bedrijfsgezondheidsdiensten spelen een rol bij het bevorderen van gezondheid en welzijn op de werkplek, inclusief advies over ergonomie, stressmanagement en preventie van middelenmisbruik.

Werkplekinspecties zijn een cruciaal instrument dat door de Arbeidsinspectie wordt gebruikt om naleving van de regelgeving te waarborgen. Ze dienen om gevaren te identificeren en aan te pakken, naleving te verifiëren, klachten te onderzoeken en bewustwording te bevorderen en voorlichting te geven. Inspecteurs identificeren proactief potentiële werkplekrisico's en nemen maatregelen om deze aan te pakken, met als doel ongevallen en ziektes te voorkomen. Ze controleren ook of werkgevers hun verplichtingen onder de Franse Arbeidswet nakomen.

Soorten Inspecties

Er zijn verschillende soorten inspecties:

• Routinematige Inspecties: Dit zijn geplande inspecties, vaak gericht op risicovolle industrieën of werkplekken met een geschiedenis van niet-naleving.
• Gerichte Inspecties: Deze zijn gericht op specifieke gevaren of zorgen, zoals inspecties na een ongeval of in reactie op klachten.
• Onaangekondigde Inspecties: Deze kunnen zonder voorafgaande kennisgeving plaatsvinden om een nauwkeurige weergave van de reguliere werkomstandigheden te waarborgen.

Inspectieproces

Het inspectieproces omvat een openingsvergadering, een rondgang door de werkplek, interviews, een afsluitende vergadering en een inspectierapport. De inspecteur identificeert zichzelf en legt het doel en de reikwijdte van de inspectie uit. Ze observeren werkactiviteiten, apparatuur, faciliteiten en beoordelen documentatie. De inspecteur kan werknemers en hun vertegenwoordigers interviewen om meer informatie te verzamelen. Er wordt een formeel rapport uitgebracht met bevindingen, aanbevolen acties en deadlines voor het aanpakken van overtredingen.

Inspectiecriteria

Inspecties bestrijken een breed scala aan elementen die worden voorgeschreven door de Franse Arbeidswet, waaronder fysieke gevaren, chemische en biologische gevaren, werkplekontwerp en ergonomie, noodvoorbereiding, beroepsgezondheid en naleving van de regelgeving.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties kan variëren afhankelijk van factoren zoals industrie en risiconiveau, werkplek grootte en nalevingsgeschiedenis. Hoogrisicosectoren kunnen onderhevig zijn aan frequentere inspecties. Grotere werkplekken kunnen regelmatiger worden geïnspecteerd. Werkplekken met een geschiedenis van overtredingen kunnen onder verhoogde controle staan.

Vervolgacties

Vervolgacties kunnen het afdwingen van naleving, het aanpakken van ernstige overtredingen en het bieden van technische ondersteuning omvatten. Inspecteurs kunnen waarschuwingen, verbeteringsberichten of administratieve boetes uitvaardigen om corrigerende maatregelen af te dwingen. Ernstige of aanhoudende overtredingen kunnen leiden tot werkonderbrekingen of zelfs strafrechtelijke vervolging in ernstige gevallen. Inspecteurs kunnen begeleiding en middelen bieden om werkgevers te helpen bij het aanpakken van geconstateerde tekortkomingen.

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om alle arbeidsongevallen die resulteren in ten minste één dag werkverzuim binnen 48 uur te melden bij het Ziekenfonds. Ze moeten een specifiek aangifteformulier gebruiken om details van het ongeval te melden, inclusief de informatie van de werknemer, tijd, locatie, omstandigheden en aard van de verwondingen. Ongevallen die resulteren in de dood of waarschijnlijk blijvende invaliditeit moeten onmiddellijk worden gemeld aan zowel het Ziekenfonds als de Arbeidsinspectie.

Onderzoek naar Arbeidsongevallen

Onderzoeken zijn bedoeld om de oorzaken van arbeidsongevallen vast te stellen, corrigerende maatregelen te identificeren en soortgelijke toekomstige incidenten te voorkomen. Werkgevers moeten een intern onderzoek uitvoeren naar ongevallen, met name ernstige, en de bevindingen documenteren. De Arbeidsinspectie kan ongevallen onderzoeken, vooral die met aanzienlijke gevolgen. Het Comité voor Gezondheid, Veiligheid en Arbeidsomstandigheden of werknemersvertegenwoordigers hebben het recht om betrokken te zijn bij het onderzoeksproces.

Schadeclaims (Werknemerscompensatie)

Gewonde werknemers zijn gedekt door een sociaal zekerheidsstelsel dat compensatie biedt voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. Werknemers die gewond raken bij een arbeidsongeval of die een werkgerelateerde ziekte ontwikkelen, komen over het algemeen in aanmerking voor compensatie. Compensatie kan dekking van medische behandeling, revalidatie en gerelateerde kosten omvatten, loonvervanging tijdens een periode van tijdelijke arbeidsongeschiktheid, betalingen voor langdurige of blijvende beperkingen als gevolg van het arbeidsongeval of de ziekte, en financiële ondersteuning voor afhankelijke personen in het geval van een fataal arbeidsongeval.

Claimproces

De gewonde werknemer zoekt onmiddellijk medische hulp. De werkgever meldt het ongeval aan het Ziekenfonds volgens het meldingsprotocol. De behandelende arts geeft een medisch attest af waarin de verwondingen en arbeidsongeschiktheid worden beschreven. De werknemer dient de claim in bij het Ziekenfonds, samen met ondersteunende documenten. Het Ziekenfonds evalueert de claim en bepaalt het niveau van compensatie.