Cabo Verde, een archipel-natie voor de westkust van Afrika, bestaat uit tien eilanden met een ruig, vulkanisch terrein en een droog tropisch klimaat. Aanvankelijk onbewoond, werden de eilanden rond 1456 ontdekt door Portugese zeevaarders en werden ze een belangrijk knooppunt in de trans-Atlantische slavenhandel. Na het doorstaan van ernstige droogtes en hongersnoden, werd Cabo Verde in 1975 onafhankelijk van Portugal.

Vandaag de dag is Cabo Verde een land met een lager middeninkomen, met een economie die wordt aangedreven door toerisme, diensten en visserij. De bevolking is overwegend van gemengde Afrikaanse en Europese afkomst, en er is een aanzienlijke Kaapverdische diaspora, voornamelijk in de Verenigde Staten en Portugal, waarvan de geldovermakingen een cruciale rol spelen in de economie. Ondanks uitdagingen zoals beperkte regenval en kwetsbaarheid voor klimaatverandering, werkt de natie aan duurzame ontwikkeling, waaronder ambities voor 100% hernieuwbare energie.

Cultureel staat Cabo Verde bekend om zijn Creoolse erfgoed, dat Afrikaanse en Portugese invloeden mengt, waarbij muziek, met name het genre Morna, een centrale rol speelt. Portugees is de officiële taal, maar Kaapverdisch Creools wordt veel gesproken. Het land hecht waarde aan onderwijs, hoewel er meer ontwikkeling van een geschoolde beroepsbevolking nodig is om aan de marktvraag te voldoen.

Op de werkvloer geven Kaapverdianen de voorkeur aan een ontspannen tempo met een focus op het opbouwen van relaties, waarbij vaak indirecte communicatie wordt gebruikt om harmonie te behouden. De economie is dienstgericht, met toerisme als ruggengraat, wat aanzienlijk bijdraagt aan het BBP. Andere belangrijke sectoren zijn visserij, overheidsdiensten en opkomende sectoren zoals hernieuwbare energie en ICT.

In Kaapverdië hebben werkgevers meerdere belastingverplichtingen, waaronder het inhouden van 8,5% van het brutoloon van een werknemer voor sociale zekerheid, met een extra 16% bijgedragen door de werkgever. Andere inhoudingen omvatten belastingen op betalingen aan niet-ingezetenen zoals rente, royalty's, dividenden en diensten, met verschillende tarieven. Werkgevers kunnen ook te maken krijgen met douanerechten, bijzondere verbruiksbelastingen, onroerendgoedbelastingen, zegelrechten, ecologische heffingen en toeristenbelastingen, afhankelijk van hun bedrijfsactiviteiten.

Werknemers hebben te maken met verplichte inhoudingen, waaronder inkomstenbelasting en sociale zekerheidsbijdragen, waarbij de inkomstenbelasting gebaseerd is op een progressief tariefstructuur. Andere mogelijke inhoudingen op salarissen kunnen vakbondsbijdragen omvatten. Het standaard BTW-tarief in Kaapverdië is 15%, met bepaalde diensten vrijgesteld, en een "reverse charge" mechanisme is van toepassing op geïmporteerde diensten.

Kaapverdië biedt belastingvoordelen om investeringen aan te moedigen, waaronder verlaagde vennootschapsbelastingtarieven, investeringsstimulansen voor emigranten en sectorspecifieke voordelen voor toerisme, industriële activiteiten, hernieuwbare energie en IT- en communicatiesectoren. Extra stimulansen omvatten aftrekken voor werkgelegenheidscreatie en buitenlandse belastingkredieten. Het is cruciaal voor bedrijven om de nieuwste belastingcode of een belastingadviseur te raadplegen om naleving te waarborgen en de volledige reikwijdte van belastingverplichtingen en -voordelen te begrijpen.

• Arbeidswetten van Kaapverdië:

  • Werknemers hebben recht op 22 werkdagen betaald jaarlijks verlof per jaar, waarbij de aanspraak begint na de proeftijd of een gespecificeerde dienstperiode.
  • Vakantieverlof bouwt zich gedurende het jaar op en kan niet van tevoren worden opgenomen, waarbij de planning gebeurt in onderling overleg tussen werkgever en werknemer.
  • Ongebruikte vakantiedagen kunnen binnen bepaalde grenzen worden overgedragen naar het volgende jaar.

• Feestdagen in Kaapverdië:

  • Seculiere Feestdagen: Bevatten Nieuwjaarsdag, Dag van de Nationale Helden, Dag van Democratie en Vrijheid, Carnaval, Vrouwendag, Dag van de Arbeid, Kinderdag, Onafhankelijkheidsdag, Dag van de Nationaliteit, en Kerstdag.
  • Religieuze Feestdagen: Bevatten Aswoensdag, Goede Vrijdag, Paaszondag, Maria-Tenhemelopneming, en Allerheiligen.

• Andere Soorten Verlof:

  • Ziekteverlof: Tot 30 dagen per jaar met een geldig medisch attest, verlengbaar na verdere evaluatie.
  • Zwangerschapsverlof: 60 opeenvolgende dagen volledig betaald verlof, afhankelijk van sociale zekerheidsbijdragen.
  • Vaderschapsverlof: 5 opeenvolgende werkdagen betaald verlof.
  • Extra verlof omvat gerechtvaardigde afwezigheid bij familieoverlijdens en discretionair verlof voor belangrijke familiegebeurtenissen.

In Kaapverdië hebben werknemers recht op verschillende verplichte voordelen, waaronder 22 dagen betaald jaarlijks verlof, betaalde nationale feestdagen en tot 60 dagen zwangerschapsverlof met 80% loon. Er is geen wettelijk vaderschapsverlof, maar dit kan beschikbaar zijn via collectieve overeenkomsten. Ziekteverlof is beschikbaar voor maximaal 30 dagen met een medisch attest. Het socialezekerheidssysteem biedt verschillende voordelen zoals pensioenen en invaliditeitsuitkeringen, gefinancierd door werkgeversbijdragen. Daarnaast kunnen werkgevers optionele voordelen bieden zoals particuliere ziektekostenverzekering, welzijnsprogramma's, financiële bonussen, kinderopvang en flexibele werkregelingen om de tevredenheid en concurrentiepositie van werknemers te verbeteren. Het openbare gezondheidssysteem biedt basisdekking, terwijl particuliere ziektekostenverzekering, die niet wettelijk verplicht is, een meer uitgebreide dekking biedt. Pensioenplanning omvat zowel openbare sociale zekerheidsuitkeringen als optionele particuliere pensioenregelingen, waarbij de laatste mogelijk hogere rendementen en belastingvoordelen biedt. Door de werkgever gesponsorde pensioenregelingen zijn minder gebruikelijk, maar kunnen beschikbaar zijn in grotere bedrijven.

In Kaapverdië zijn de wetten inzake beëindiging van arbeid en anti-discriminatie uitgebreid uiteengezet in het Arbeidswetboek. Beëindiging kan gebaseerd zijn op objectieve gronden zoals economische redenen of het verdwijnen van de functie, of op subjectieve gronden zoals wangedrag van de werknemer of ongeschiktheid. Opzegtermijnen variëren afhankelijk van het type contract en de duur van de dienst, waarbij de ontslagvergoeding afhangt van de reden voor ontslag.

Het Arbeidswetboek handhaaft ook strikte anti-discriminatiebeleid ter bescherming van kenmerken zoals ras, geslacht, religie en handicap. Werkgevers zijn verplicht om anti-discriminatiebeleid te implementeren, trainingen te geven en klachtenprocedures op te stellen.

Daarnaast reguleert het Arbeidswetboek werkuren, rustperiodes en ergonomische vereisten om het welzijn van werknemers te waarborgen. De standaardwerkweek is beperkt tot 44 uur, met regels over overwerk en verplichte rustperiodes.

Werkgevers moeten zich houden aan de voorschriften voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid (OSH), risicoanalyses uitvoeren en preventieve maatregelen implementeren. Werknemers hebben recht op een veilige werkomgeving, de nodige training en kunnen onveilig werk weigeren.

De handhaving van deze voorschriften wordt beheerd door het Ministerie van Arbeid en Werkgelegenheid en de Arbeidsinspectie, die inspecties uitvoeren en boetes kunnen opleggen bij niet-naleving.

In Kaapverdië zijn er twee hoofdtypen arbeidsovereenkomsten: Bepaalde Tijd en Onbepaalde Tijd.

Arbeidsovereenkomst voor Bepaalde Tijd:

• Vooraf bepaalde einddatum, geschikt voor tijdelijk of seizoensgebonden werk.
• Maximale duur van vijf jaar, inclusief verlengingen.
• Vereist expliciete motivering voor de bepaalde tijd.
• Geeft werknemers recht op een vergoeding bij het aflopen van het contract.

Arbeidsovereenkomst voor Onbepaalde Tijd:

• Geen vooraf bepaalde einddatum, biedt meer werkzekerheid.
• Standaard proeftijd van twee maanden, verlengbaar tot zes maanden.
• Minimaal 22 betaalde vakantiedagen per jaar.

Algemene Contractuele Elementen:

• Schriftelijke contracten in het Portugees worden aanbevolen, met details over salaris, voordelen, werktijden, verlofregelingen en beëindigingsclausules.
• Bevat compensatie voor overuren en beschrijft verlofregelingen voor verschillende soorten verlof.
• Behandelt intellectuele eigendomsrechten en bevat beëindigingsclausules die voldoen aan de lokale arbeidswetten.

Proefperiodes:

• Contracten voor bepaalde tijd hebben een maximale proeftijd van twee maanden.
• Contracten voor onbepaalde tijd hebben doorgaans een proeftijd van twee maanden, verlengbaar tot zes maanden onder bepaalde voorwaarden.
• Proefperiodes stellen de werkgever en werknemer in staat elkaar wederzijds te evalueren.

Vertrouwelijkheids- en Concurrentiebedingen:

• Vertrouwelijkheidsbedingen voorkomen de openbaarmaking van gevoelige informatie, met verplichtingen die mogelijk na de arbeidsovereenkomst doorlopen.
• Concurrentiebedingen beperken concurrentie na het dienstverband, afdwingbaar indien redelijk in omvang en duur.

Over het algemeen worden arbeidsovereenkomsten in Kaapverdië beheerst door het Arbeidswetboek, dat kaders biedt voor verschillende aspecten van werkgelegenheid, waaronder proeftijden, vertrouwelijkheid en concurrentie.

Cabo Verde heeft zich gevestigd als een belangrijke speler in de Afrikaanse sector voor werken op afstand, ondersteund door een uitgebreide juridische structuur en een aantrekkelijke omgeving. Het land introduceerde in december 2020 het Cabo Verde Remote Working Program, dat een hernieuwbare visum van zes maanden biedt voor remote workers, inclusief belastingvrijstellingen en een vereenvoudigd visumproces. Ondanks de vooruitgang moet de technologische infrastructuur nog worden verbeterd, vooral op het gebied van internetbetrouwbaarheid en digitale geletterdheid.

Werkgevers in Cabo Verde moeten arbeidsovereenkomsten aanpassen om details over werken op afstand te specificeren en kunnen ervoor kiezen om de benodigde apparatuur te verstrekken en internetkosten te dekken. De arbeidswetten accommoderen ook flexibele werkregelingen zoals deeltijdwerk, flexibele werktijden en baan delen, hoewel deze minder gereguleerd zijn en mogelijk juridisch advies vereisen om naleving te waarborgen.

Gegevensbescherming is een cruciaal aspect, waarbij het land zich houdt aan de GDPR-principes. Werkgevers moeten robuuste beveiligingsmaatregelen implementeren en transparant zijn over gegevensverwerkingspraktijken. Remote workers hebben het recht om toegang te krijgen tot, correctie of verwijdering van hun persoonlijke gegevens aan te vragen. Best practices voor het beveiligen van gegevens omvatten het gebruik van versleutelde platforms, het implementeren van toegangscontroles en het trainen van werknemers in gegevensbescherming.

De nationale arbeidswetgeving van Kaapverdië bepaalt een standaardwerkweek van 44 uur, met een dagelijkse limiet van 8 uur, die met één uur kan worden verlengd als dit wordt gecompenseerd met extra rust. Voor werknemers van 16 tot 18 jaar is de werkweek teruggebracht tot 38 uur en 7 uur per dag. Overwerk is gereguleerd, met een dagelijkse overwerklimiet van 2 uur en een jaarlijkse overwerklimiet van 160 uur, die met toestemming van de werknemer kan worden verlengd tot 300 uur. Overwerkloon moet minstens 50% boven het reguliere loon liggen. Werknemers hebben recht op een verplichte pauze van 30 minuten na 6 uur, en minimaal één rustdag per week, doorgaans zondag. Nacht- en weekendwerk zijn onderhevig aan extra toeslagen, hoewel de specificaties kunnen variëren en vaak worden vastgelegd in arbeidsovereenkomsten of collectieve arbeidsovereenkomsten.

Het begrijpen van marktconforme salarissen in Kaapverdië houdt in dat men rekening moet houden met factoren zoals vaardigheden en ervaring, industrie, locatie en opleiding. Salarissen liggen over het algemeen boven het minimumloon, en bronnen zoals vacaturebanken, salarisonderzoeken en overheidsstatistieken kunnen inzicht geven in de marktprijzen.

Het nationale minimumloon wordt vastgesteld door de overheid na overleg met vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers. Het daadwerkelijke minimumloon kan per sector of regio variëren vanwege collectieve arbeidsovereenkomsten. Aanvullende vergoedingen in Kaapverdië omvatten prestatiebonussen, industriespecifieke toelagen en standaardtoelagen zoals vervoer en maaltijden.

Werkgevers moeten zich houden aan de loonrichtlijnen die zijn vastgelegd in de Kaapverdische Arbeidswet, waarbij ervoor gezorgd wordt dat salarissen worden uitbetaald met tussenpozen van maximaal 31 dagen. De standaardwerkweek is 38 uur, waarbij overwerk wordt gecompenseerd met minimaal 50% boven het reguliere loon.

In Kaapverdië regelt de Arbeidswet (Lei n.º 2/2007) de beëindiging van arbeidsovereenkomsten, waarbij opzegtermijnen en voorwaarden voor ontslagvergoeding worden gespecificeerd op basis van de aard van het contract en de partij die de beëindiging initieert.

Opzegtermijnen:

• Door de werkgever geïnitieerde beëindiging (Tijdelijke contracten): Minimaal 10 dagen opzegtermijn vereist.
• Door de werknemer geïnitieerde beëindiging (Onbepaalde tijd contracten): Opzegtermijn varieert van 15 dagen tot maximaal 2 maanden, met een toename van 15 dagen voor elk dienstjaar.

Uitzonderingen op opzegtermijnen:

• Geen opzegtermijn nodig bij wederzijds goedvinden of bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.

Ontslagvergoeding:

• Recht op ontslagvergoeding voor werknemers die worden ontslagen om economische, technologische, structurele redenen, of zonder geldige reden, berekend als één maandsalaris per dienstjaar.

Soorten beëindiging:

• Omvat ontslag met reden, boventalligheid, ontslagname, wederzijds goedvinden, en het aflopen van tijdelijke contracten.

Procedures:

• Ontslag met reden: Vereist een schriftelijke kennisgeving en een kans voor de werknemer om te reageren.
• Boventalligheid: Betrekt overleg met werknemersvertegenwoordigers en eerlijke selectiecriteria.
• Ontslagname: Vereist een schriftelijke kennisgeving met inachtneming van de voorgeschreven opzegtermijn.
• Wederzijds goedvinden: Vereist een formele schriftelijke overeenkomst waarin de beëindigingsvoorwaarden worden beschreven.

Belangrijke overwegingen:

• Opzegtermijnen en ontslagvergoedingen variëren, en sommige collectieve overeenkomsten kunnen betere voorwaarden bieden dan het wettelijke minimum. Werknemers die om geldige redenen zoals wangedrag worden ontslagen, hebben geen recht op ontslagvergoeding.

In Cabo Verde onderscheidt de arbeidswet werknemers van aannemers, wat invloed heeft op hun belasting, sociale zekerheid en rechten. Werknemers staan onder controle van de werkgever, zijn afhankelijk van hun werkgever voor inkomen en zijn geïntegreerd in het bedrijf met behulp van de middelen van de werkgever. Aannemers opereren onafhankelijk, bedienen vaak meerdere klanten en gebruiken hun eigen gereedschappen.

De Arbeidswet van Cabo Verde regelt arbeidsrelaties en beschrijft verplichtingen zoals salaris, sociale zekerheid en werknemersrechten zoals minimumloon en veiligheid. Aannemersrelaties vallen onder het Burgerlijk Wetboek, waarbij het belang van schriftelijke contracten wordt benadrukt om de omvang van het werk, de vergoeding, de voorwaarden en de vertrouwelijkheid te definiëren.

Contractonderhandelingen in Cabo Verde moeten zich richten op duidelijke verwachtingen, eerlijke vergoeding en geschillenbeslechting. Belangrijke sectoren voor aannemers zijn onder andere IT, toerisme, creatieve sectoren en marketing.

Intellectueel eigendom (IE) gecreëerd door aannemers behoort typisch toe aan de klant, tenzij anders vermeld in een contract. Aannemers moeten hun IE beschermen via auteursrechten, handelsmerken en geheimhoudingsverklaringen (NDA's).

Freelancers moeten hun belastingverplichtingen zelf afhandelen en kunnen zich aanmelden voor sociale zekerheid voor voordelen. Ze moeten verzekeringsopties overwegen zoals gezondheids-, beroepsaansprakelijkheids- en levensverzekeringen om risico's te beperken. Regelmatig overleg met juridische en fiscale professionals wordt aanbevolen om deze complexiteiten effectief te navigeren.

De gezondheids- en veiligheidsvoorschriften van Kaapverdië worden voornamelijk beheerst door het Arbeidswetboek (Código Laboral), Wet nr. 85/VI/2008, die de verantwoordelijkheden en rechten van zowel werkgevers als werknemers uiteenzet. Werkgevers zijn verplicht om een veilige werkomgeving te waarborgen door risicoanalyses uit te voeren, trainingen te geven en persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) te verstrekken. Ze moeten ook werkgerelateerde ongevallen en ziektes melden en mogelijk gezondheidsbewaking uitvoeren in bepaalde sectoren.

Werknemers zijn verantwoordelijk voor het volgen van veiligheidsprocedures, het correct gebruiken van apparatuur en het melden van gevaren. De Algemene Directie van Arbeid en de Arbeidsinspectie zijn belangrijke instanties die toezicht houden op de handhaving van deze voorschriften.

Het Arbeidswetboek behandelt ook specifieke gezondheids- en veiligheidskwesties zoals ergonomische risico's, gevaarlijke stoffen en sectoren met verhoogde risico's zoals de bouw en de landbouw. Werkgevers moeten voldoen aan de normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) die in lijn zijn met internationale richtlijnen, waaronder het identificeren van gevaren, het voorkomen van ongevallen en noodvoorbereiding.

Werkplekinspecties door de Algemene Arbeidsinspectie (IGT) spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de naleving van gezondheids- en veiligheidsnormen. Deze inspecties kunnen gepland of onaangekondigd zijn en omvatten een grondige beoordeling van de werkomstandigheden, de veiligheid van apparatuur en het beheer van gevaren.

Werkgevers moeten ernstige ongevallen en sterfgevallen onmiddellijk melden aan de IGT, en ze zijn verplicht om een ongevallenverzekering voor werknemers af te sluiten, die medische kosten en compensatie voor verwondingen of overlijden dekt.

Over het algemeen benadrukt Kaapverdië een proactieve benadering van werkplekveiligheid, waarbij zowel preventieve maatregelen door werkgevers als actieve deelname van werknemers vereist zijn om een veilige werkomgeving te behouden.

Het arbeidsconflictresolutiesysteem van Kaapverdië omvat gespecialiseerde arbeidsrechtbanken en vrijwillige arbitrage-mechanismen. Arbeidsrechtbanken, onderdeel van het rechtssysteem, behandelen individuele geschillen met betrekking tot arbeidsovereenkomsten, werkgerelateerde ongevallen en sociale zekerheidsbijdragen. Het arbitrageproces, dat wordt gebruikt voor zowel collectieve als individuele geschillen, houdt in dat partijen een arbiter selecteren om een bindende beslissing te nemen.

Het Arbeidswetboek is de primaire wet die arbeidsrelaties regelt, ondersteund door de Wet op Arbitrage en de Wet op de Rechterlijke Organisatie. Nalevingsaudits en inspecties worden uitgevoerd door verschillende overheidsinstanties, waaronder de Algemene Arbeidsinspectie en de Belastingdienst, om naleving van arbeids-, belasting- en sectorspecifieke regelgeving te waarborgen.

Niet-naleving kan leiden tot boetes, administratieve sancties en zelfs strafrechtelijke vervolging. Meldingsmechanismen voor juridische overtredingen omvatten overheidsinstanties, een ombudsman en een anti-corruptie hotline. Er bestaan klokkenluidersbeschermingen, maar deze zijn beperkt en richten zich voornamelijk op arbeidsrechtelijke overtredingen en corruptie.

Kaapverdië heeft verschillende verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) geratificeerd, die van invloed zijn op de nationale arbeidswetgeving. Het Arbeidswetboek en de Grondwet handhaven fundamentele arbeidsrechten, hoewel uitdagingen zoals kinderarbeid en genderongelijkheden op de arbeidsmarkt blijven bestaan. Pleitbezorgingsinspanningen gaan door om de klokkenluidersbescherming te versterken en nationale wetten in overeenstemming te brengen met internationale arbeidsnormen.

• Indirecte Communicatie: In Kaapverdië communiceren mensen vaak indirect, met behulp van zinnen zoals "talvez" (misschien) of "não sei" (ik weet het niet) om directe afwijzing te vermijden. Vertrouwen en een goede verstandhouding worden voor zakelijke discussies geprioriteerd.

• Formaliteit op de Werkplek: De werkomgeving is traditioneel formeel met respect voor hiërarchie, waarbij superieuren formeel worden aangesproken. Er is echter een verschuiving naar meer informele interacties, vooral in moderne sectoren en onder jongere werknemers.

• Non-Verbale Signalen: Non-verbale communicatie zoals gebaren, gezichtsuitdrukkingen en oogcontact is belangrijk in Kaapverdië. Oogcontact duidt op respect, terwijl fysiek contact onder collega's warmte aangeeft.

• Onderhandelingspraktijken: Relatieopbouw is cruciaal bij onderhandelingen, met een focus op langetermijnpartnerschappen in plaats van directe winst. Indirecte taal en non-verbale signalen zijn essentieel in deze discussies.

• Hiërarchische Bedrijfsstructuur: De bedrijfscultuur is hiërarchisch, met respect voor autoriteit en een top-down benadering in besluitvorming. Er is echter een geleidelijke verschuiving naar meer participatieve leiderschapsstijlen, beïnvloed door mondiale trends.

• Nationale Feestdagen en Culturele Waarnemingen: Feestdagen zoals Nieuwjaarsdag, Democratie Dag en Onafhankelijkheidsdag hebben een aanzienlijke impact op bedrijfsactiviteiten, met veel sluitingen. Het begrijpen hiervan kan helpen bij het plannen en roosteren in de Kaapverdische zakelijke context.

• Culturele Gevoeligheid: Het handhaven van respect en geduld tijdens onderhandelingen en interacties is van vitaal belang, gezien de culturele nadruk op hiërarchie en consensus.