Burkina Faso

Burkina Faso's juridische kader voor gezondheid en veiligheid is gericht op het beschermen van werknemers tegen gevaren en het bevorderen van veilige werkomgevingen. De belangrijkste bronnen van wetgeving zijn de Arbeidswet van Burkina Faso, het Gezondheids- en Veiligheidsbesluit, en aanvullende regels en decreten.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Burkina Faso hebben uitgebreide verantwoordelijkheden op het gebied van gezondheid en veiligheid. Deze omvatten een algemene zorgplicht, risicobeoordeling en preventie, zorgen voor veilige arbeidsomstandigheden, onderhouden van veilige apparatuur en machines, verstrekken van informatie, instructies en training, verstrekken en onderhouden van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), regelen van gezondheidsbewaking, en melden van ongevallen en incidenten.

Rechten en Verantwoordelijkheden van Werknemers

Werknemers in Burkina Faso hebben ook rechten en plichten met betrekking tot gezondheid en veiligheid. Deze omvatten het recht op veilig en gezond werk, het recht om gevaarlijk werk te weigeren, het recht op informatie en deelname, en de plicht om samen te werken.

Specifieke Reguleringsgebieden

De gezondheids- en veiligheidswetten van Burkina Faso bestrijken verschillende gebieden van werkplekkenveiligheid, zoals chemische gevaren, fysieke gevaren, biologische gevaren, ergonomie, en brandveiligheid en noodvoorbereiding.

Handhaving en Sancties

De Arbeidsinspectie is verantwoordelijk voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Overtreders van gezondheids- en veiligheidswetten kunnen boetes krijgen of, in ernstige gevallen, gevangenisstraf.

Naleving van de gezondheids- en veiligheidswetgeving van Burkina Faso is cruciaal voor het beschermen van de gezondheid en het welzijn van werknemers, het creëren van een productieve werkomgeving, en het vermijden van juridische gevolgen.

In Burkina Faso is arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) een belangrijke zorg, vooral in sectoren zoals landbouw, mijnbouw en de informele economie. Het Arbeidswetboek van Burkina Faso (2008) vormt de basis voor OHS in het land, waarin de verantwoordelijkheden van werkgevers, de rechten van werknemers en de oprichting van commissies voor veiligheid en gezondheid op de werkplek worden beschreven. Verdere regelgeving wordt uitgevaardigd door het Ministerie van Arbeid en Openbare Dienst, waarin sectorspecifieke OHS-normen worden gedetailleerd.

Belangrijke OHS-kwesties

Landbouw, een belangrijke werkgelegenheidssector, brengt aanzienlijke OHS-risico's met zich mee, waaronder blootstelling aan pesticiden, verwondingen door dieren en ergonomische gevaren door handarbeid. De groeiende mijnbouwindustrie brengt ook gevaren met zich mee, zoals blootstelling aan stof, instortingsgevaar en ongevallen, en geluidsoverlast. Veel werknemers in Burkina Faso werken in de informele economie, waar OHS-regelgeving vaak slecht wordt gehandhaafd, wat leidt tot blootstelling aan gevaarlijke stoffen, onveilige arbeidsomstandigheden en een gebrek aan beschermende uitrusting.

OHS-instellingen en handhaving

Het Ministerie van Arbeid en Openbare Dienst is verantwoordelijk voor het ontwikkelen en handhaven van OHS-regelgeving. De Arbeidsinspectie voert werkplekinspecties uit en handhaaft de naleving van OHS, maar beperkte middelen en capaciteit belemmeren effectieve handhaving. Het Nationaal Sociaal Zekerheidsfonds (CNSS) biedt werknemerscompensatie voor beroepsletsels en ziekten. Commissies voor Arbeidsgezondheid en -veiligheid, wettelijk verplicht in werkplaatsen met een bepaald aantal werknemers, spelen een rol bij het identificeren en aanpakken van OHS-risico's.

Uitdagingen en Aanbevelingen

Er is behoefte aan het vergroten van het bewustzijn van OHS-principes onder werkgevers en werknemers, vooral in de landbouw en de informele sector. Opleidingsprogramma's zijn essentieel. Het versterken van de Arbeidsinspectie en haar middelen is cruciaal om naleving van OHS-normen te waarborgen. Het verbeteren van het verzamelen van gegevens over beroepsletsels en ziekten zou helpen om belangrijke risicogebieden te identificeren en beleidsbeslissingen te informeren. Samenwerking tussen de overheid, werkgevers, werknemers en maatschappelijke organisaties is nodig om OHS in Burkina Faso te verbeteren.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het verifiëren van naleving, het identificeren van potentiële gevaren en het voorlichten van zowel werkgevers als werknemers over hun verantwoordelijkheden. De Arbeidsinspectie, onder het Ministerie van Arbeid en Ambtenarenzaken, is verantwoordelijk voor het uitvoeren van deze inspecties in Burkina Faso.

Inspectiecriteria

Werkplekinspecties in Burkina Faso richten zich over het algemeen op belangrijke gebieden zoals algemene werkplekcondities, veiligheid van machines en apparatuur, omgang met gevaarlijke stoffen, brand- en explosiepreventie, persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en administratie.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties is niet specifiek wettelijk vastgelegd in Burkina Faso. Factoren zoals de sector en het risiconiveau, klachten van werknemers en beschikbaarheid van middelen bepalen vaak de inspectieschema's.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat doorgaans een kennisgeving, een openingsvergadering, een rondganginspectie, een afsluitende vergadering en een inspectierapport. Werkgevers kunnen al dan niet voorafgaand aan een inspectie op de hoogte worden gesteld.

Opvolgacties

Na de inspectie krijgen werkgevers een termijn om eventuele geconstateerde overtredingen aan te pakken. Opvolginspecties kunnen worden uitgevoerd om naleving te verifiëren. In gevallen van niet-naleving of ernstige overtredingen kan de Arbeidsinspectie boetes opleggen, werkstopbevelen uitvaardigen of zelfs juridische stappen ondernemen.

In Burkina Faso zijn werkgevers verplicht om alle arbeidsongevallen die leiden tot letsel of overlijden binnen een bepaalde termijn, meestal 48 uur voor ernstige ongevallen, te melden aan de Arbeidsinspectie en het Nationaal Sociaal Zekerheidsfonds (CNSS). Vaak moeten zij een specifiek ongevallenmeldingsformulier gebruiken dat door de autoriteiten wordt verstrekt.

Onderzoeksprocessen

Van werkgevers wordt verwacht dat zij een eerste onderzoek uitvoeren naar de oorzaken van het ongeval en maatregelen nemen om herhaling te voorkomen. Bij ernstige ongevallen of sterfgevallen kan de Arbeidsinspectie een grondiger onderzoek uitvoeren. Dit kan interviews met getuigen, onderzoek van de ongevalslocatie en beoordeling van relevante documentatie omvatten. Waar een Comité voor Arbeidsveiligheid en Gezondheid bestaat, kunnen zij ook een rol spelen in het ongevallenonderzoek.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken bij arbeidsongevallen of beroepsziekten ontwikkelen, hebben recht op een vergoeding via de CNSS. Dit omvat medische kosten, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van overlijden. Werknemers of hun families moeten een claim indienen bij de CNSS, samen met ondersteunende documentatie zoals medische rapporten en het ongevallenonderzoeksrapport. Als er geschillen zijn over schadeclaims, kunnen deze worden doorverwezen naar een arbeidsrechtbank.

Belangrijke Uitdagingen

Veel arbeidsongevallen, vooral in de informele sector, worden niet gemeld vanwege gebrek aan bewustzijn of angst voor repercussies. Beperkte middelen van de Arbeidsinspectie kunnen grondige onderzoeken naar alle arbeidsongevallen belemmeren. Bureaucratische procedures binnen de CNSS kunnen leiden tot vertragingen bij de verwerking van schadeclaims.