Zwitserland heeft een uitgebreide wettelijke kader voor gezondheid en veiligheid, voornamelijk bestaande uit de Arbeidswet (ArG) en de Ongevallenverzekeringswet (UVG).

Belangrijke Principes van de Zwitserse Gezondheids- en Veiligheidswet

De Zwitserse gezondheids- en veiligheidswet is gebaseerd op twee hoofdprincipes: de verantwoordelijkheden van werkgevers en de rechten van werknemers. Werkgevers zijn verplicht om de gezondheid en veiligheid van hun werknemers te waarborgen, wat onder andere inhoudt het uitvoeren van risicobeoordelingen, het implementeren van beheersmaatregelen, het zorgen voor veilige werkplekken en apparatuur, en het verstrekken van beschermende uitrusting en training. Grotere bedrijven of bedrijven met aanzienlijke gevaren moeten ook gekwalificeerde gezondheids- en veiligheidsspecialisten aanstellen.

Aan de andere kant hebben werknemers onder de Zwitserse wet aanzienlijke rechten. Deze omvatten het recht om geïnformeerd te worden over gevaren op de werkplek, het recht om gevaarlijk werk te weigeren, en het recht om deel te nemen aan besluitvorming en overleg over gezondheid en veiligheid.

Belangrijke Regelgevende Instanties

Het Staatssecretariaat voor Economische Zaken (SECO) is verantwoordelijk voor het toezicht op en de handhaving van de Arbeidswet. Het Zwitsers Nationaal Ongevallenverzekeringsfonds (SUVA) handhaaft de Ongevallenverzekeringswet, terwijl de Federale Coördinatiecommissie voor Arbeidsveiligheid (EKAS/CFST) de activiteiten op het gebied van gezondheid en veiligheid coördineert en preventiestrategieën ontwikkelt.

Belangrijke Bepalingen van de Zwitserse Gezondheids- en Veiligheidswet

Regels voor Arbeidstijd (ArG)

De Arbeidswet stelt regels vast voor arbeidstijd, waaronder limieten voor dagelijkse en wekelijkse werkuren, verplichte rustperiodes en pauzes, en regels voor nacht- en zondagwerk.

Werkplekveiligheid (ArG)

De wet stelt ook eisen aan veilige werkplekken, waaronder de indeling, ventilatie en verlichting. Het stelt ook veiligheidsnormen voor machines en apparatuur, en regels voor de omgang met gevaarlijke stoffen. Ergonomie en de preventie van musculoskeletale aandoeningen worden ook behandeld.

Gezondheidsbescherming (ArG)

De wet beschermt werknemers tegen overmatig lawaai, trillingen en gevaarlijke stoffen. Het biedt ook speciale maatregelen voor zwangere werknemers, jonge werknemers en personen met een handicap. Arbeidsgeneeskundige diensten en bevordering van gezondheid op de werkplek worden ook behandeld.

Ongevallenpreventie (UVG)

De Ongevallenverzekeringswet verplicht werkgevers om beroepsongevallen en -ziekten te voorkomen. Het biedt ook verzekeringsdekking voor beroepsmatige verwondingen en ziekten, en stelt revalidatie- en compensatieprogramma's vast.

Naleving en Handhaving

Naleving van de gezondheids- en veiligheidswetten wordt gehandhaafd door Arbeidsinspecties, die werkplekinspecties uitvoeren. SUVA onderzoekt ongevallen, bepaalt verzekeringsdekking en handhaaft veiligheidsmaatregelen. Overtredingen van de wetten kunnen resulteren in boetes, administratieve bevelen en in ernstige gevallen strafrechtelijke sancties.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (OHS) is een cruciaal aspect van elke werkplek, en in Zwitserland wordt het gereguleerd door verschillende belangrijke wetten en instellingen. De primaire wet is de Arbeidswet (ArG), die de verantwoordelijkheden van werkgevers uiteenzet om de gezondheid en het welzijn van werknemers te beschermen. Dit omvat het identificeren van gevaren, het beoordelen van risico's, het bieden van noodzakelijke beschermende maatregelen en het trainen van werknemers in veilige werkpraktijken.

Belangrijke Instellingen

Het Staatssecretariaat voor Economische Zaken (SECO) is het belangrijkste federale agentschap dat verantwoordelijk is voor het toezicht op OHS-beleid en handhaving. Het ontwikkelt OHS-regelgeving en biedt richtlijnen aan werkgevers en werknemers. De Zwitserse Ongevallenverzekeringsinstelling (SUVA) is de belangrijkste ongevallenverzekeraar in Zwitserland en speelt een cruciale rol bij ongevallenpreventie, revalidatie en compensatie voor beroepsletsels en ziekten. De Federale Coördinatiecommissie voor Arbeidsveiligheid (EKAS/CFST) coördineert OHS-activiteiten tussen federale agentschappen, kantons en sociale partners, ontwikkelt richtlijnen, promoot OHS-campagnes en biedt trainingsmiddelen aan.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Zwitserse werkgevers dragen een aanzienlijke verantwoordelijkheid voor het handhaven van een veilige en gezonde werkplek. Ze moeten systematisch werkplekrisico's identificeren en beoordelen en passende beheersmaatregelen implementeren om risico's te minimaliseren. Werkgevers moeten werknemers duidelijke informatie en training geven over werkplekrisico's, veilige werkprocedures en het gebruik van beschermende uitrusting. Ze moeten ervoor zorgen dat de werkplek, apparatuur en machines veilig en goed onderhouden zijn. Werkgevers kunnen verplicht zijn medische onderzoeken of gezondheidsbewaking te bieden voor werknemers die aan specifieke gevaren worden blootgesteld. Ze moeten ook plannen hebben voor noodsituaties zoals branden, ongevallen of chemische lekkages.

Rechten en Deelname van Werknemers

Werknemers in Zwitserland hebben rechten en spelen een actieve rol in OHS. Ze kunnen werk weigeren als ze geloven dat het een onmiddellijk en ernstig gevaar voor hun gezondheid vormt. Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over werkplekrisico's en om geraadpleegd te worden over OHS-zaken. In grotere bedrijven kunnen werknemers veiligheids- en gezondheidsvertegenwoordigers kiezen om hun belangen te behartigen. Werkgevers worden aangemoedigd om werknemers te betrekken bij het ontwikkelen en implementeren van OHS-managementsystemen.

Focusgebieden in Zwitserse OHS

Zwitserland legt een sterke nadruk op het voorkomen en beheersen van psychosociale risico's, zoals stress, burn-out en werkplekintimidatie. Met een vergrijzende beroepsbevolking richt Zwitserland zich op de specifieke OHS-behoeften van oudere werknemers. Preventie van musculoskeletale aandoeningen (MSD's) is een prioriteit, gezien hun prevalentie in veel industrieën. Zwitserland heeft ook strikte regelgeving voor het omgaan met gevaarlijke stoffen om zowel werknemers als het milieu te beschermen.

Arbeidsplaatsinspecties in Zwitserland worden voornamelijk uitgevoerd door de Kantonnale Arbeidsinspecties, waarbij elk van de 26 Zwitserse kantons zijn eigen arbeidsinspectie heeft. Andere instanties zoals de Zwitserse Ongevallenverzekeringsinstelling (SUVA) en het Staatssecretariaat voor Economische Zaken (SECO) kunnen ook inspecties uitvoeren, met name gericht op ongevallenpreventie en naleving van de Ongevallenverzekeringswet (UVG), of in specifieke sectoren of als reactie op ernstige ongevallen of klachten.

Inspectiecriteria

Arbeidsplaatsinspecties beoordelen de naleving van meerdere wetten en voorschriften. Inspecteurs beoordelen maatregelen voor gevarenpreventie, arbeidsomstandigheden, werktijden en bescherming van specifieke werknemersgroepen onder de Arbeidswet (ArG) en de bijbehorende verordeningen. Inspecties richten zich ook op het voorkomen van ongevallen en beroepsziekten, inclusief de effectiviteit van veiligheidsmaatregelen en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen onder de Ongevallenverzekeringswet (UVG). Afhankelijk van de sector kunnen aanvullende voorschriften van toepassing zijn, zoals voorschriften over gevaarlijke stoffen, machineveiligheid of veiligheid op bouwplaatsen.

Inspectiefrequentie

De frequentie van arbeidsplaatsinspecties varieert op basis van verschillende factoren. Werkplekken met hogere inherente risico's, zoals die in de bouw, productie of gezondheidszorg, worden vaker geïnspecteerd. Bedrijven met een geschiedenis van ongevallen of overtredingen van de arbeidsomstandighedenwetgeving kunnen onderworpen zijn aan verhoogde controle. Inspecties kunnen ook worden gestart naar aanleiding van klachten van werknemers of andere belanghebbenden.

Inspectieprocedures

Het inspectieproces omvat verschillende stappen. Het begint met de voorbereiding waarbij inspecteurs bedrijfsinformatie, eerdere inspectierapporten en relevante voorschriften bekijken. De inspectie begint met een openingsvergadering met vertegenwoordigers van het bedrijf om het doel en de reikwijdte van de inspectie uit te leggen. Dit wordt gevolgd door een grondige rondgang door de werkplek, waarbij werkprocessen, apparatuur en omstandigheden worden geobserveerd. Inspecteurs kunnen werknemers en managers interviewen om informatie te verzamelen en kunnen arbeidsomstandighedenrecords onderzoeken, inclusief risicobeoordelingen, opleidingsdossiers en ongevallenrapporten. De inspectie eindigt met een afsluitende vergadering waarin de inspecteur voorlopige bevindingen en mogelijke overtredingen of verbeterpunten presenteert. Vervolgens wordt een formeel rapport opgesteld waarin de bevindingen worden samengevat en eventuele noodzakelijke corrigerende maatregelen worden beschreven.

Vervolgacties

Werkgevers krijgen een deadline om geconstateerde overtredingen aan te pakken en de arbeidsomstandigheden te verbeteren. Er kunnen vervolginspecties worden uitgevoerd om te verifiëren dat corrigerende maatregelen zijn genomen. In gevallen van ernstige of herhaalde overtredingen kunnen de autoriteiten boetes opleggen of zelfs werkonderbrekingen bevelen.

Werkplekongelukken zijn een ernstige zaak die onmiddellijke aandacht en rapportage vereisen. Werkgevers zijn verplicht om alle beroepsongevallen te melden bij hun ongevallenverzekeraar, meestal de Zwitserse Ongevallenverzekeringsinstelling (SUVA). In het geval van ernstige ongevallen die resulteren in de dood of significante verwondingen, moeten deze ook worden gemeld aan de kantonale arbeidsinspectie en, in sommige gevallen, aan de politie.

Ongevalsonderzoek

Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van een snel onderzoek naar de oorzaken van het ongeval. Dit houdt in het verzamelen van informatie, het interviewen van getuigen en het analyseren van de omstandigheden om de oorzaken te bepalen. SUVA kan haar eigen onderzoek uitvoeren, vooral in het geval van ernstige ongevallen of beroepsziekten. Hun onderzoek richt zich op het identificeren van preventieve maatregelen en het beoordelen van het recht op verzekeringsuitkeringen. Afhankelijk van de ernst en complexiteit van het ongeval, kunnen externe experts worden ingeschakeld om te helpen met de technische aspecten van het onderzoek.

Schadeclaims

De Ongevallenverzekeringswet (UVG) biedt verplichte verzekeringsdekking voor alle werknemers in Zwitserland tegen beroepsongevallen en -ziekten. Gewonde werknemers hebben recht op verschillende uitkeringen, waaronder medische behandeling en revalidatiekosten, loondervingsuitkeringen tijdens perioden van arbeidsongeschiktheid, invaliditeitspensioenen in geval van blijvende invaliditeit, en nabestaandenuitkeringen in geval van overlijden. Gewonde werknemers dienen claims in via de ongevallenverzekeraar van hun werkgever, meestal SUVA. SUVA beoordeelt de claim en bepaalt de te verstrekken uitkeringen.

Belangrijke Principes & Regels

Zwitserse protocollen geven prioriteit aan het voorkomen van toekomstige ongevallen door grondige onderzoeken uit te voeren om de oorzaken te bepalen en corrigerende maatregelen te implementeren. Het ongevallenverzekeringssysteem werkt op basis van geen schuld, wat betekent dat werknemers compensatie ontvangen ongeacht wie schuldig is aan het ongeval. Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het nemen van alle noodzakelijke maatregelen om ongevallen te voorkomen en voor het zorgen voor de snelle rapportage en het onderzoek van eventuele ongevallen die zich voordoen.