Remote werken, ook bekend als telewerken, heeft de afgelopen jaren aan populariteit gewonnen in Oezbekistan. Hoewel er nog geen uitgebreide wetgeving voor remote werken bestaat, zijn er wel regels opgesteld om remote werkafspraken tijdens specifieke situaties te regelen.

Wettelijke Regels

Het belangrijkste juridische kader is de "Regeling voor de tijdelijke procedure voor het overplaatsen van werknemers naar remote werk, op een flexibel werkschema of thuis tijdens de periode van quarantainemaatregelen". Deze regeling, geïntroduceerd tijdens de COVID-19-pandemie, definieert telewerken en beschrijft de verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers voor tijdelijke remote werkopstellingen.

Belangrijke punten:

• Definitie: Telewerken is het uitvoeren van werkverplichtingen buiten de locatie van de werkgever onder de controle van de werkgever.
• Verantwoordelijkheden van de werkgever:
  • Voorzien in apparatuur en communicatiemiddelen (indien niet in bezit van de werknemer) met een aanvullende overeenkomst bij het arbeidscontract.
  • Zorgen voor naleving van de veiligheidsvoorschriften zoals vastgelegd in de arbeidswetgeving.
• Verantwoordelijkheden van de werknemer:
  • De verstrekte apparatuur beschermen en schade vergoeden.

Deze regeling behandelt tijdelijke remote werksituaties en dekt mogelijk geen langdurige afspraken.

Technologische Infrastructuur Vereisten

De technologische infrastructuur van Oezbekistan is in ontwikkeling, maar betrouwbare internetverbinding kan een uitdaging zijn, vooral buiten de grote steden. Werkgevers die remote werk overwegen, moeten het volgende beoordelen:

• Toegang tot internet voor werknemers: Betrouwbare internetsnelheid is cruciaal voor effectief remote werken. Werkgevers kunnen overwegen om internetkosten te subsidiëren of een minimale internetsnelheid te eisen in arbeidscontracten.
• Communicatiemiddelen: Veilige videoconferentieplatforms, projectmanagementsoftware en cloudoplossingen zijn essentieel voor samenwerking en communicatie.

Verantwoordelijkheden van de Werkgever

Bij afwezigheid van een uitgebreide wetgeving voor remote werken, hebben werkgevers een zekere mate van flexibiliteit bij het ontwerpen van remote werkbeleid. Algemene arbeidswetten zijn echter nog steeds van toepassing. Hier zijn enkele belangrijke verantwoordelijkheden van de werkgever om te overwegen:

• Arbeidscontract: Leg remote werkafspraken duidelijk vast in het arbeidscontract, inclusief werktijden, communicatieprotocollen en apparatuurvoorzieningen (indien van toepassing).
• Prestatiemanagement: Stel duidelijke prestatiestatistieken en regelmatige communicatie vast om de productiviteit van werknemers tijdens remote werken te waarborgen.
• Gezondheid en Veiligheid: Hoewel de eerder genoemde regeling veiligheidsvoorschriften vermeldt, moeten werkgevers nog steeds ergonomische werkplekopstellingen aanmoedigen en werknemers adviseren om pauzes te nemen om gezondheidsproblemen te voorkomen.
• Gegevensbeveiliging: Implementeer gegevensbeveiligingsmaatregelen zoals sterke wachtwoorden en encryptie om bedrijfsgegevens te beschermen die door remote werknemers worden geraadpleegd.

De arbeidsmarkt van Oezbekistan wordt steeds flexibeler, met een groeiende interesse in verschillende flexibele werkregelingen. Specifieke regelgeving die deze regelingen behandelt, is echter nog in ontwikkeling.

Deeltijdwerk

Deeltijdwerk houdt in dat werknemers werken volgens een vooraf bepaald schema met minder uren in vergelijking met een voltijdse functie. Het Arbeidswetboek van de Republiek Oezbekistan (1995) stelt algemene rechten en bescherming vast voor alle werknemers, ongeacht het werkrooster. Deeltijdwerknemers hebben recht op een evenredig loon en voordelen op basis van hun gewerkte uren, betaald verlof op basis van gewerkte uren, en bescherming tegen discriminatie op basis van het type dienstverband. Specifieke regelgeving met betrekking tot minimale werkuren voor deeltijdposities kan in toekomstige arbeidswetupdates worden geïntroduceerd.

Flexibele werktijden

Flexibele werktijden stellen werknemers in staat hun begin- en eindtijden aan te passen binnen een aangewezen werkdag, vaak met kernwerktijden waarin iedereen aanwezig moet zijn. Er zijn geen wettelijke beperkingen op het implementeren van flexibele werktijden in Oezbekistan. Werkgevers moeten echter duidelijke richtlijnen vaststellen in arbeidscontracten waarin kernuren en communicatieverwachtingen tijdens flexibele werkperiodes worden gespecificeerd.

Taakdeling

Taakdeling houdt in dat twee of meer werknemers de verantwoordelijkheden van één voltijdse functie delen. Net als bij flexibele werktijden bestaan er nog geen specifieke regels voor taakdeling. Werkgevers kunnen taakdelingsregelingen formaliseren door middel van individuele arbeidscontracten voor elke betrokken werknemer, waarin verantwoordelijkheden, werkuren en compensatie voor elke positie worden beschreven.

Apparatuur en onkostenterugbetaling

Momenteel zijn er geen wettelijke verplichtingen voor werkgevers om apparatuur of internetkosten voor flexibele werkregelingen terug te betalen. Werkgevers kunnen echter hun eigen beleid ontwerpen met betrekking tot deze aspecten. Werkgevers kunnen ervoor kiezen essentiële apparatuur (computers, telefoons) te verstrekken of een toelage te bieden voor werknemers om hun eigen apparatuur aan te schaffen. Terugbetaling voor internettoegang of telefoonkosten kan naar goeddunken van de werkgever worden aangeboden en in het arbeidscontract worden vastgelegd.

De opkomst van werken op afstand in Oezbekistan heeft gegevensbescherming en privacy naar de voorgrond gebracht als cruciale zorgen voor zowel werkgevers als werknemers. Hoewel er nog geen specifieke wetgeving voor gegevensbescherming is, kunnen algemene principes worden afgeleid uit bestaande wetgeving.

Verplichtingen van de Werkgever

Werkgevers hebben de plicht om de gegevens van werknemers en het bedrijf te beschermen. Dit houdt in dat redelijke beveiligingsmaatregelen moeten worden geïmplementeerd, zoals wachtwoordbeleid, encryptieprotocollen en veilige opslagoplossingen zoals cloudopslag met passende toegangscontroles. Deze plicht kan worden afgeleid uit Artikel 91 van de Grondwet van de Republiek Oezbekistan (1992), die het recht op privacy garandeert, inclusief de vertrouwelijkheid van persoonlijke informatie.

Transparantie is een andere verplichting van werkgevers. Werknemers hebben het recht om te weten welke gegevens over hen worden verzameld, hoe deze worden gebruikt en met wie ze worden gedeeld. Werkgevers moeten een duidelijk privacybeleid verstrekken waarin deze details worden uiteengezet.

Training is ook cruciaal. Werknemers op afstand moeten worden getraind in gegevensbeveiligingsprotocollen om risico's op datalekken of misbruik te minimaliseren. Dit kan helpen om de zorgplicht van de werkgever ten aanzien van werknemersgegevens te vervullen.

Rechten van de Werknemer

Werknemers hebben het recht om toegang te vragen tot hun persoonlijke gegevens die door de werkgever worden bewaard. Net als bij transparantie is dit recht nog niet expliciet vastgelegd in de wet, maar het komt overeen met erkende privacyprincipes.

Werknemers hebben ook het recht om correctie van onjuiste persoonlijke gegevens te verzoeken. Dit recht kan worden afgeleid uit het algemene recht op privacy zoals uiteengezet in de Grondwet (Artikel 91).

Beste Praktijken voor Gegevensbeveiliging

Het implementeren van sterke wachtwoordbeleid en het aanmoedigen van regelmatige wachtwoordwijzigingen voor alle accounts is een goede praktijk.

Werknemers adviseren om geen openbare Wi-Fi-netwerken te gebruiken voor werkdoeleinden en om een virtueel privénetwerk (VPN) te gebruiken bij werken op afstand kan ook helpen om gegevens te beveiligen.

Het beperken van de hoeveelheid gegevens waartoe werknemers op afstand toegang hebben en het beperken van de toegang tot wat nodig is voor hun werk kan risico's minimaliseren.

Het versleutelen van gevoelige gegevens zowel tijdens overdracht als in rust is een andere goede praktijk.

Het regelmatig maken van back-ups van gegevens om herstel in geval van een inbreuk te waarborgen wordt ook aanbevolen.

Ten slotte kan het opstellen van een duidelijk procedure voor het melden van datalekken of vermoedelijke beveiligingsincidenten helpen om risico's te beheren en te beperken.