Verken de rechten van werknemers en juridische bescherming in Tonga
In Tonga kan een werkgever een werknemer wettelijk ontslaan op gronden zoals wangedrag, slechte prestaties, overtolligheid, onbekwaamheid of frustratie van het contract. Wangedrag omvat ernstige schendingen van werkplekbeleid, insubordinatie, diefstal, fraude of andere handelingen die de arbeidsrelatie aanzienlijk ondermijnen. Slechte prestaties verwijzen naar het consistent niet voldoen aan de vereiste prestatienormen, ondanks waarschuwingen en ondersteuning. Overtolligheid treedt op wanneer de functie van de werknemer daadwerkelijk overbodig wordt door operationele veranderingen of economische factoren. Onbekwaamheid is te wijten aan gezondheidsproblemen of letsel die leiden tot een langdurig onvermogen om de taken uit te voeren. Frustratie van het contract gebeurt wanneer externe gebeurtenissen buiten de controle van beide partijen het onmogelijk maken om de arbeidsovereenkomst na te komen.
Tonga vereist dat minimale opzegtermijnen in acht worden genomen bij beëindiging van het dienstverband. Voor werknemers met minder dan twee jaar dienstverband is minimaal één week schriftelijke kennisgeving vereist. Voor degenen met twee jaar of meer dienstverband is minimaal twee weken schriftelijke kennisgeving noodzakelijk. Werkgevers kunnen ervoor kiezen om lonen te betalen in plaats van de opzegtermijn te dienen. Dit zijn minimumvereisten, en een arbeidsovereenkomst kan langere opzegtermijnen specificeren.
Ontslagvergoeding, hoewel niet expliciet verplicht gesteld door de Employment Relations Act 2020, wordt beschouwd als gebruikelijke praktijk in Tonga. Het wordt vaak onderhandeld als onderdeel van de arbeidsovereenkomst of kan gebaseerd zijn op een informele overeenkomst tussen werkgevers en werknemers. De hoogte van de ontslagvergoeding kan variëren afhankelijk van factoren zoals het aantal dienstjaren.
Werkgevers moeten eerlijke procedures volgen voordat ze een werknemer ontslaan. Dit omvat het geven van redenen voor ontslag, de werknemer de kans geven om te reageren en het verkennen van alternatieve oplossingen.
De grondwet en bestaande wetten van Tonga bieden enige bescherming tegen discriminatie, maar ze bieden geen uitgebreide lijst van beschermde kenmerken. De grondwet verankert het idee dat iedereen gelijk is onder de wet. Echter, de wet beperkt het eigendom en de exploitatie van levensmiddelenwinkels tot Tonganese burgers. De garantie van gelijkheid in de grondwet kan worden geïnterpreteerd als een beperkte bescherming tegen genderdiscriminatie. Er zijn enkele beleidsmaatregelen en initiatieven gericht op het creëren van een meer inclusieve omgeving voor mensen met een handicap, maar een volledig juridisch kader voor anti-discriminatie ontbreekt. De wetten van Tonga zijn niet inclusief voor LGBTQI+ individuen. Activiteiten tussen personen van hetzelfde geslacht ("sodomie") blijven strafbaar, hoewel zelden vervolgd, en er is geen erkenning van verschillende genderidentiteiten of -uitdrukkingen.
De mogelijkheden voor juridisch verhaal in gevallen van discriminatie zijn beperkt in Tonga. Als een individu gelooft dat een wet of praktijk ongrondwettelijk is op basis van de gelijkheidsbepalingen, kan hij of zij theoretisch in staat zijn om dit aan te vechten in de rechtbank. Echter, het succes van dergelijke uitdagingen is onzeker. Tonga heeft wel een Mensenrechten- en Anti-Discriminatiecommissie. Echter, de effectiviteit en onafhankelijkheid van deze commissie bij het aanpakken van discriminatiegevallen zijn onduidelijk. Vaak moeten individuen vertrouwen op informele mechanismen, zoals gemeenschapsmediation of belangenbehartiging via maatschappelijke groeperingen, om discriminatie aan te pakken.
Werkgevers in Tonga hebben een beperkte set verantwoordelijkheden met betrekking tot anti-discriminatie. Het onderliggende principe van gelijkheid in de grondwet kan worden gezien als het opleggen van een algemene plicht aan werkgevers om alle werknemers eerlijk te behandelen onder de wet. Er zijn geen wetten die specifiek vereisen dat werkgevers non-discriminatiebeleid hebben, intimidatie aanpakken of redelijke aanpassingen op de werkplek bieden.
In Tonga zijn de arbeidsomstandigheden nog in ontwikkeling en ontbreken er formele regels op verschillende belangrijke gebieden.
In Tonga is er momenteel geen wettelijk maximum voor werkuren. De standaard werkweek is waarschijnlijk gebaseerd op een 40-urige werkweek, maar dit kan variëren afhankelijk van de sector en de werkgever.
Informatie over verplichte rustperiodes tijdens de werkdag of beperkingen op overuren is schaars. De Tonganese cultuur legt de nadruk op gemeenschappelijke verplichtingen en familiebanden, wat betekent dat werknemers mogelijk hun werkschema's moeten aanpassen om culturele evenementen bij te wonen of aan familiebehoeften te voldoen.
Tonganese werkplekken hebben geen gehandhaafde ergonomische normen. Dit kan leiden tot potentiële risico's voor musculoskeletale verwondingen, vooral in fysiek veeleisende banen.
Het Tonga Ministry of Trade and Economic Development (MTED) heeft een samenwerking met de International Labour Organization (ILO) om de arbeidsadministratie en naleving op de werkplek te verbeteren. Dit kan leiden tot toekomstige regelgeving met betrekking tot werkuren, rustperiodes en ergonomie. Bovendien zijn veel Tonganen afhankelijk van zelfvoorzienende landbouw naast formele werkgelegenheid. Dit kan enige flexibiliteit bieden in werkuren en inkomenszekerheid bij afwezigheid van een formeel minimumloon of sociaal vangnet.
Tonga is bezig met het afronden van een nationale Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet (OSH), maar er zijn bestaande voorschriften die een kader bieden voor gezondheid en veiligheid op de werkplek. Deze voorschriften zijn verspreid over verschillende wetgevingen en bieden bescherming voor zowel werkgevers als werknemers.
Onder de Volksgezondheidswet 2008 hebben Tongaanse werkgevers een algemene plicht om de gezondheid en veiligheid van hun werknemers te waarborgen. De wet beschrijft specifieke vereisten, waaronder:
Het Arbeidsrelatiewetsvoorstel 2020 benadrukt verder de verantwoordelijkheid van de werkgever om ervoor te zorgen dat werkplekken voldoen aan de toepasselijke industriële veiligheidsnormen.
Tongaanse werknemers hebben bepaalde rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:
Werknemers hebben ook de verantwoordelijkheid om voor hun eigen gezondheid en veiligheid te zorgen en samen te werken met de veiligheidsinitiatieven van hun werkgevers.
Het ministerie dat verantwoordelijk is voor de handhaving van de voorschriften voor gezondheid en veiligheid op de werkplek in Tonga is niet expliciet gedefinieerd in de huidige wetgeving. De Volksgezondheidswet geeft echter "bevoegde ambtenaren" de bevoegdheid om werkplekken te onderzoeken en de naleving van gezondheids- en veiligheidsvereisten af te dwingen. Het is waarschijnlijk dat het Ministerie van Volksgezondheid een rol zou spelen in de handhaving.
Het kader voor gezondheid en veiligheid op de werkplek in Tonga is nog in ontwikkeling. Het Arbeidsrelatiewetsvoorstel 2020, dat nog niet van kracht is, kan verdere voorschriften introduceren en de handhavingsmechanismen versterken.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.