Verken de rechten van werknemers en juridische bescherming in Soedan
De Sudanese Arbeidswet 1997 is de primaire wetgeving die arbeidsrelaties en hun beëindiging in Soedan regelt. Het is belangrijk op te merken dat een individueel arbeidscontract of collectieve arbeidsovereenkomst verbeterde voordelen kan bieden in vergelijking met de wettelijke minimumeisen die hieronder worden beschreven.
Een werkgever in Soedan kan een arbeidscontract om verschillende redenen beëindigen:
Tenzij ontslagen wegens ernstig wangedrag, hebben werknemers recht op een opzegtermijn. De vereiste opzegtermijn in Soedan varieert op basis van de duur van de dienstbetrekking en de frequentie van betaling:
Werknemers met meer dan drie jaar aaneengesloten dienst hebben doorgaans recht op ontslagvergoeding bij beëindiging, behalve in gevallen van ernstig wangedrag. De hoogte van de ontslagvergoeding hangt af van de duur van de dienstbetrekking:
Sudan's juridische kader voor anti-discriminatie bevat wel bepalingen, maar deze worden vaak als ontoereikend beschouwd en handhaving blijft een grote uitdaging. De wetten richten zich voornamelijk op beschermde kenmerken zoals geslacht, ras, kleur, etniciteit en religie. De Ontwerp-Grondwettelijke Verklaring voor de Overgangsperiode van 2019 garandeert gelijkheid en bescherming onder de wet zonder discriminatie op basis van geslacht. Echter, Sudan heeft historisch gezien aanzienlijke problemen gehad met raciale en etnische discriminatie, en juridische bescherming is nog steeds in ontwikkeling. Hoewel vrijheid van godsdienst nominaal wordt beschermd, blijft discriminatie op religieuze gronden een zorgpunt.
De beschikbare herstelmechanismen voor slachtoffers van discriminatie in Sudan zijn beperkt en vaak ineffectief. Individuen kunnen rechtszaken aanspannen wegens discriminatie. Echter, het Sudanese rechtssysteem is vaak traag, heeft een gebrek aan middelen en kan vooringenomen zijn. Er zijn enkele overheidsinstanties belast met kwesties met betrekking tot mensenrechten en discriminatie, maar hun capaciteit en effectiviteit zijn beperkt.
Sudanese werkgevers hebben een algemene verantwoordelijkheid om discriminatie in hun arbeidspraktijken te vermijden. Specifieke arbeidswetten die discriminatie op de werkplek aanpakken, zijn echter niet robuust. Werkgevers moeten streven naar een niet-discriminerende werkplek, werknemers voorlichten over anti-discriminatieprincipes en -praktijken, en een duidelijk en eerlijk mechanisme hebben voor het onderzoeken van discriminatieklachten en het nemen van passende corrigerende maatregelen.
Het anti-discriminatiekader van Sudan is nog in ontwikkeling, met inconsistenties en hiaten in juridische bescherming. Handhaving van bestaande wetten is een aanzienlijke uitdaging. Discriminatie op basis van factoren zoals seksuele geaardheid, handicap, leeftijd en andere kenmerken wordt niet altijd expliciet behandeld in juridische bepalingen.
In Soedan worstelt de arbeidsmarkt met de uitdaging om gestandaardiseerde arbeidsomstandigheden vast te stellen en af te dwingen. Desondanks zijn er enkele bestaande maatstaven die in overweging kunnen worden genomen.
Informatie over specifieke beperkingen van werkuren in Soedan is schaars. De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) biedt richtlijnen voor redelijke werkuren, maar deze richtlijnen zijn niet direct opgenomen in de Soedanese wetgeving.
Net als bij werkuren is er een gebrek aan duidelijke regelgeving over verplichte rustperiodes binnen de werkdag of werkweek in Soedan.
Wetgeving met betrekking tot ergonomisch werkplekontwerp in Soedan lijkt beperkt te zijn. Hoewel er in beleidsdiscussies algemeen wordt benadrukt dat de arbeidsomstandigheden moeten worden verbeterd, ontbreken concrete details vaak.
Het is vermeldenswaard dat de informele sector een belangrijke rol speelt in de Soedanese economie, en deze normen mogelijk niet consistent worden toegepast in informele werkomgevingen.
De gezondheids- en veiligheidsvoorschriften voor werkplekken in Soedan zijn uiteengezet in de Arbeidswet van 2017, hoewel de handhaving een voortdurende uitdaging blijft. De Arbeidswet legt een aanzienlijke verantwoordelijkheid bij werkgevers om een veilige en gezonde werkomgeving te waarborgen.
Enkele belangrijke verplichtingen van de werkgever zijn:
De Arbeidswet stelt ook de rechten van werknemers vast met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:
Het Ministerie van Arbeid, Openbare Dienst en Ontwikkeling van Human Resources is verantwoordelijk voor het toezicht op de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften op de werkplek in Soedan. Dit omvat:
Het handhaven van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Soedan blijft een uitdaging. De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) benadrukt de noodzaak van een robuuster handhavingssysteem en voortdurende inspanningen om de nationale OSH-wetgeving te versterken.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.