Leer over de juridische processen voor beëindiging en ontslag in Reünie
In Réunion worden de wettelijke vereisten voor opzegtermijnen bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst voornamelijk geregeld door de Franse Arbeidswet. Echter, individuele arbeidsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen ook specifieke opzegtermijnen vaststellen.
De Franse Arbeidswet stelt geen wettelijke minimum opzegtermijn vast voor alle beëindigingen van arbeidsovereenkomsten. In plaats daarvan worden minimum opzegtermijnen bepaald op basis van werknemerscategorieën en ontslagredenen:
De hierboven genoemde opzegtermijnen zijn minimumtermijnen. Arbeidsovereenkomsten of collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen langere opzegtermijnen vaststellen voor zowel werkgevers als werknemers (artikel L. 123-1 van de Franse Arbeidswet).
Arbeidsovereenkomsten kunnen specifieke opzegtermijnen vaststellen die de hierboven genoemde wettelijke minimumtermijnen overschrijden. Deze contractuele opzegtermijnen moeten evenwichtig zijn en een principe van billijkheid respecteren (artikel L. 123-1 van de Franse Arbeidswet).
Collectieve arbeidsovereenkomsten die door vakbonden zijn onderhandeld, kunnen ook opzegtermijnen definiëren die van toepassing zijn op werknemers die onder de overeenkomst vallen. Deze overeenkomsten kunnen langere opzegtermijnen vaststellen dan de wettelijke minimumtermijnen of die in individuele arbeidsovereenkomsten zijn vastgelegd.
Ontslagvergoeding op Réunion is een wettelijk recht voor werknemers die onvrijwillig worden ontslagen, met bepaalde uitzonderingen. De Franse Arbeidswetgeving biedt de richtlijnen voor de voorwaarden en berekeningen van ontslagvergoedingen.
Een werknemer heeft recht op ontslagvergoeding op Réunion als hij aan de volgende voorwaarden voldoet:
De berekening van ontslagvergoeding op Réunion is gebaseerd op twee factoren:
Ondanks het voldoen aan de standaardvoorwaarden, kunnen bepaalde omstandigheden leiden tot het verlies van het recht op ontslagvergoeding:
Het ontslagproces op Réunion volgt specifieke wettelijke richtlijnen die voornamelijk zijn vastgelegd in de Franse Arbeidswet. Individuele arbeidsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen ook aanvullende bepalingen bevatten.
Er zijn twee hoofdtypen ontslag:
Ontslag om Persoonlijke Redenen: Dit type ontslag richt zich op het gedrag of de professionele capaciteiten van de werknemer. De Franse Arbeidswet onderscheidt tussen gewoon ontslag, ontslag wegens ernstige tekortkoming en ontslag wegens grove tekortkoming.
Ontslag om Economische Redenen: Dit is gebaseerd op de economische situatie van het bedrijf of noodzakelijke herstructurering.
Het proces voor ontslag om persoonlijke redenen omvat een vooronderhoud, waarbij de werkgever de werknemer moet oproepen voor een vooronderhoud via een aangetekende brief met ontvangstbevestiging. In deze brief worden de redenen voor het mogelijke ontslag vermeld. Na afloop van de opzegtermijn (of als de opzegtermijn niet van toepassing is), stuurt de werkgever een ontslagbrief via aangetekende brief met ontvangstbevestiging. De brief moet duidelijk de reden voor ontslag vermelden.
Ontslag om economische redenen vereist een proces van informeren en raadplegen van werknemersvertegenwoordigers in bedrijven van een bepaalde omvang. Het bedrijf heeft administratieve goedkeuring nodig voor een ontslagplan, afhankelijk van de omvang van de ontslagen. Net als bij ontslag om persoonlijke redenen omvat het een vooronderhoud, opzegtermijn en ontslagbrief.
Werknemers kunnen een ontslag aanvechten bij de Arbeidsrechtbank, vooral in gevallen waarin zij van mening zijn dat het ontslag onterecht was of dat de procedurele vereisten niet zijn gevolgd. Het ontslagproces kan complexer worden afhankelijk van specifieke situaties, zoals beschermde werknemerscategorieën of collectieve ontslagen.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.