In Libië beschrijft de Arbeidswet de legitieme gronden voor ontslag. Deze omvatten economische redenen zoals herstructurering, economische moeilijkheden (met goedkeuring van het Arbeidsbureau), technologische vooruitgang of sluiting van het bedrijf. Disciplinaire redenen kunnen ook een grond voor ontslag zijn, waaronder ernstig wangedrag zoals grove nalatigheid, opzettelijk wangedrag, insubordinatie, diefstal, herhaalde afwezigheid, geweld, het onthullen van bedrijfsgeheimen, enzovoort. Herhaald klein wangedrag kan ook leiden tot ontslag na waarschuwingen en mogelijke sancties. Onbekwaamheid van een werknemer, zoals langdurige ziekte, handicap of gebrek aan vaardigheden waardoor de werknemer zijn taken niet kan uitvoeren, kan ook een geldige reden voor ontslag zijn. Het is belangrijk op te merken dat de werkgever de bewijslast heeft om de geldigheid van de ontslaggronden aan te tonen.

Opzegtermijnen

De vereiste opzegtermijn voor ontslag in Libië hangt af van de lengte van de dienst van de werknemer en de frequentie van hun betaling. Voor maandelijkse betalingen geldt een opzegtermijn van 30 dagen bij minder dan 3 jaar dienst, 2 maanden bij 3-5 jaar dienst, 3 maanden bij 5-10 jaar dienst en 4 maanden bij meer dan 10 jaar dienst. Voor wekelijkse of dagelijkse betalingen gelden kortere opzegtermijnen, evenredig aan de betalingsfrequentie.

Ontslagvergoeding

Werknemers in Libië hebben recht op een ontslagvergoeding bij ontslag, behalve in het geval van ernstig wangedrag of vrijwillig ontslag. De berekeningsmethode voor de ontslagvergoeding is gebaseerd op de lengte van de dienst en het salaris van de werknemer. Ontslagvergoeding kan worden verhoogd door middel van collectieve arbeidsovereenkomsten of individuele arbeidsovereenkomsten.

De fundamentele wetten van Libië, zoals de Constitutionele Verklaring van 1969 (gewijzigd) en de Libische Arbeidswet (nr. 12) van 2010, bevorderen gelijkheid en suggereren bescherming tegen discriminatie. Deze wetten vermelden echter niet expliciet specifieke kenmerken in de context van werkgelegenheid.

Beschermde Kenmerken

Ondanks de algemene bepalingen van gelijkheid en non-discriminatie in de Libische Arbeidswet, ontbreekt het in Libië aan expliciete bescherming tegen discriminatie op het werk op basis van ras, handicap, seksuele geaardheid, genderidentiteit, leeftijd en religie. Er bestaan specifieke beschermingen voor religieuze praktijken, maar niet noodzakelijkerwijs tegen bredere discriminatie.

Verhaalsmechanismen

Zelfs bij afwezigheid van specifieke anti-discriminatiewetten voor werkgelegenheid, zijn er mogelijke manieren om mogelijke discriminatie aan te pakken. Individuen zouden mogelijk de rechtbanken kunnen benaderen om verhaal te zoeken voor discriminatie op basis van het gelijkheidsbeginsel. Daarnaast bevat de Libische Arbeidswet bepalingen voor het oplossen van arbeidsconflicten. Het is mogelijk voor een werknemer om een discriminatieklacht in te dienen bij het Arbeidsbureau.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Hoewel specifieke wetten ontbreken, zouden verantwoordelijke Libische werkgevers moeten streven naar een werkomgeving vrij van discriminatie en intimidatie, waarbij het principe van gelijke kansen wordt gehandhaafd. Ze zouden ook interne procedures moeten hebben om discriminatieklachten aan te pakken, zelfs als dit niet strikt wettelijk vereist is.

In Libië is de maximale standaardwerkweek 48 uur. Overwerk is toegestaan, maar moet worden gecompenseerd tegen hogere tarieven. Specifieke overwerktarieven en limieten zijn vastgelegd in de Libische Arbeidswet. Tijdens de maand Ramadan worden de werkuren verminderd.

Rustperiodes

Werknemers hebben recht op minimaal één uur ononderbroken rustpauze na vijf opeenvolgende werkuren. Libië schrijft minimaal 24 opeenvolgende uren rust per week voor, meestal op vrijdag. Libië viert ook nationale feestdagen, waarbij werknemers over het algemeen betaald vrij krijgen.

Ergonomische Vereisten

Hoewel de Libische Arbeidswet beperkte specifieke regelgeving heeft die zich richt op ergonomie, hebben werkgevers bepaalde algemene verplichtingen. Deze omvatten het bevorderen van de algemene veiligheid en gezondheid van de werkomgeving, wat inhoudt dat risico's die kunnen leiden tot verwondingen of gezondheidsproblemen, inclusief die als gevolg van repetitieve belasting of een slecht ontworpen werkplek, tot een minimum moeten worden beperkt. Werkgevers zijn ook verantwoordelijk voor het nemen van maatregelen om het welzijn van werknemers te beschermen en moeten, voor zover mogelijk, rekening houden met ergonomische elementen van de werkplek.

Libië geeft prioriteit aan het welzijn van werknemers door middel van een kader van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften op de werkplek. Deze voorschriften beschrijven de plichten van werkgevers, de rechten van werknemers en de handhavingsmechanismen om een veilige werkomgeving te waarborgen.

Verplichtingen van de Werkgever

De Libische Arbeidswet (Nr. 12) van 2010 en aanverwante voorschriften stellen belangrijke verplichtingen vast voor Libische werkgevers:

• Zorg voor een Veilige Werkplek: Werkgevers moeten alle nodige maatregelen nemen om de veiligheid, gezondheid en het welzijn van werknemers op het werk te waarborgen. Dit omvat het voorkomen van ongevallen, beroepsziekten en branden.

• Risicobeoordelingen: Werkgevers worden over het algemeen geacht risicobeoordelingen uit te voeren om potentiële gevaren op de werkplek te identificeren en beheersmaatregelen te implementeren om deze te verminderen.

• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Indien nodig moeten werkgevers werknemers voorzien van geschikte PBM voor de specifieke gevaren van hun werk.

• Training en Informatie: Werkgevers moeten werknemers voorzien van training en informatie over gezondheids- en veiligheidsrisico's, veilige werkmethoden en noodprocedures.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Libië hebben de volgende rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid op de werkplek:

• Recht op een Veilige Werkplek: Werknemers hebben het recht om te werken in een veilige en gezonde omgeving zonder voorzienbare risico's.

• Weigering van Onveilig Werk: Hoewel niet expliciet vermeld in de Arbeidswet, kunnen werknemers het recht hebben om werk te weigeren dat zij redelijkerwijs als een onmiddellijk gevaar voor hun veiligheid of gezondheid beschouwen.

• Recht op Informatie: Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over potentiële gevaren op de werkplek en de maatregelen die zijn genomen om deze te beheersen.

Handhavingsinstanties

De primaire handhavingsinstantie voor gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Libië is de Afdeling Arbeidsveiligheid en Gezondheid binnen het Ministerie van Arbeid. De Afdeling voert inspecties uit op werkplekken om naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften te waarborgen.

Belangrijke Overwegingen

• Informatie over de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften van Libië online kan beperkt zijn.
• Ministeriële decreten of richtlijnen uitgegeven door het Ministerie van Arbeid kunnen meer specifieke vereisten bevatten.
• Raadpleging van de website van het Ministerie van Arbeid (indien beschikbaar) of gerenommeerde juridische bronnen in Libië kan een beter begrip bieden.

Het Vinden van de Meest Recente Informatie

Vanwege de mogelijke beperkingen van de website van het Libische Ministerie van Arbeid, hier zijn enkele alternatieve bronnen om up-to-date te blijven:

• De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO): De IAO biedt bronnen over de arbeidsnormen van Libië, inclusief gezondheid en veiligheid.
• Nieuws en rapporten uit Libië: Blijf op de hoogte van recente ontwikkelingen in gezondheids- en veiligheidsvoorschriften.

Door informatie uit verschillende bronnen te combineren en advies in te winnen bij juridische professionals indien nodig, kunt u een beter begrip krijgen van de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Libië.