De Braziliaanse wetgeving biedt een kader voor maximale werktijden, met enige flexibiliteit toegestaan via collectieve arbeidsovereenkomsten. Hier is een overzicht van de belangrijkste regels:

Maximale Limieten

• Dagelijks: De maximale werkdag is wettelijk acht uur.
• Wekelijks: De maximale werkweek is 44 uur voor degenen die een zesdaagse werkweek volgen en 40 uur voor een vijfdaagse werkweek.

Uitzonderingen: Bepaalde beroepen kunnen andere werktijdlimieten hebben die wettelijk zijn vastgesteld. Bijvoorbeeld, bankmedewerkers en telemarketingoperators mogen maximaal zes uur per dag werken.

Collectieve Arbeidsovereenkomsten

Collectieve arbeidsovereenkomsten die worden onderhandeld tussen vakbonden en werkgevers kunnen andere werktijdregelingen vaststellen, zolang ze de wettelijke maxima niet overschrijden. Deze overeenkomsten kunnen echter wel onderhandelen over minder werkuren per week.

Belangrijke Opmerking: De Braziliaanse Arbeidshervorming verbood individuele overeenkomsten die beoogden werktijden te compenseren via een zogenaamd "Urenbank"-systeem. Dit systeem vereiste eerder een collectieve arbeidsovereenkomst, en individuele arbeidsovereenkomsten zijn niet langer geldig voor dergelijke regelingen.

In Brazilië wordt al het werk dat wordt verricht buiten de wettelijke grenzen die zijn vastgesteld in uw arbeidsovereenkomst of de toepasselijke collectieve arbeidsovereenkomst beschouwd als overwerk. De wettelijke grenzen zijn als volgt:

• Dagelijks: Overwerk begint na acht uur werk per dag.
• Wekelijks: Overwerk geldt voor uren die de 44 uur voor een zesdaagse werkweek en 40 uur voor een vijfdaagse werkweek overschrijden.

Er zijn uitzonderingen voor specifieke beroepen die mogelijk andere werktijdlimieten hebben die wettelijk zijn vastgesteld.

Werkgevers zijn verplicht werknemers te compenseren voor overwerk tegen een verhoogd tarief. Het minimum overwerkloon is minimaal 50% bovenop het reguliere uurloon van de werknemer. Overwerkloon wordt verder verhoogd in bepaalde situaties, zoals werk in het weekend of op feestdagen, wat dubbele betaling oplevert. Dit betekent dat de werknemer zijn reguliere loon plus een premie van 100% ontvangt.

Collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen alternatieve regelingen voor overwerkcompensatie vaststellen. In plaats van uitsluitend te vertrouwen op geldelijke compensatie, kunnen overeenkomsten bepalingen bevatten voor vrije tijd in plaats van verlengde werkdagen. Dit kan inhouden dat werknemers een langer weekend krijgen in ruil voor overwerk tijdens de week.

Er is een beperking op de hoeveelheid dagelijks overwerk die een werknemer kan verrichten. Werknemers kunnen niet verplicht worden om meer dan twee uur per dag over te werken. Meer dan twee uur dagelijks overwerken kan toegestaan zijn in noodgevallen, maar een speciale overeenkomst met het Ministerie van Arbeid en Sociale Zekerheid is noodzakelijk.

De Braziliaanse wet beschermt werknemers tegen verkeerde classificatie die hen overwerkloon zou kunnen ontzeggen. Zelfs voor werknemers die buiten de bedrijfsruimte van de werkgever werken, als de werkgever enige middelen heeft om hun werkuren, activiteiten en dagelijkse routine bij te houden, hebben zij recht op overwerkcompensatie.

De Braziliaanse arbeidswetgeving schrijft rustperiodes en pauzes voor om het welzijn en de productiviteit van werknemers te waarborgen. Hier is een overzicht van deze rechten:

Dagelijkse Rustperiodes

Er zijn twee belangrijke regels met betrekking tot dagelijkse rustperiodes tussen werkdiensten:

• Er moet minimaal elf ononderbroken uren zitten tussen het einde van de ene werkdag en het begin van de volgende. Dit zorgt voor voldoende hersteltijd voor werknemers.

Maaltijdpauzes

Het recht op maaltijdpauzes hangt af van de lengte van de werkdag:

• Werknemers die meer dan zes uur per dag werken, hebben recht op een onbetaalde maaltijdpauze van één uur. Werkgevers moeten deze pauze binnen de werkdag plannen.
• Werknemers die vier tot zes uur werken, hebben recht op minimaal een pauze van 15 minuten, hoewel de specifieke timing flexibel kan zijn.

Wekelijkse Rustperiode

De Braziliaanse wet garandeert een verplichte wekelijkse rustperiode:

• Elke werknemer heeft recht op minimaal 24 opeenvolgende uren rust per week. Deze rustperiode moet idealiter, geheel of gedeeltelijk, samenvallen met zondag.
• In specifieke situaties, zoals essentiële diensten of openbare noodzaak, kunnen werknemers verplicht worden om op hun wekelijkse rustdag te werken. Ze hebben echter recht op compensatie voor dit werk.

Collectieve Arbeidsovereenkomsten

Collectieve arbeidsovereenkomsten die worden onderhandeld tussen vakbonden en werkgevers kunnen invloed hebben op het pauzeschema:

• Overeenkomsten kunnen pauzeschema's vaststellen die afwijken van de standaard pauzes van 15 minuten of 1 uur, zolang ze een gelijkwaardige rusttijd bieden.

De Braziliaanse arbeidswet erkent de mogelijke belasting van nacht- en weekendwerk en voert regelgeving in om het welzijn van werknemers te beschermen en eerlijke compensatie te waarborgen.

Nachtploegen worden over het algemeen beschouwd als werkuren tussen 22.00 uur en 05.00 uur. Specifieke regels zijn van toepassing op deze uren:

• Nachtploegwerkers hebben recht op een kortere werkdag in vergelijking met de standaard acht uur. De exacte verkorte duur kan worden vastgesteld door collectieve arbeidsovereenkomsten, maar mag niet minder zijn dan zeven uur.
• Overwerk dat tijdens nachtploegen wordt uitgevoerd, ontvangt een extra toeslag bovenop het standaard overwerktarief. Deze toeslag is doorgaans 20% bovenop de al verhoogde 50% overwerkvergoeding voor reguliere uren.
• Werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om rekening te houden met de mogelijke gezondheidsrisico's die gepaard gaan met nachtwerk. Dit kan maatregelen omvatten zoals periodieke gezondheidscontroles of het verstrekken van ergonomische werkplekken om ongemak te minimaliseren.

Weekendwerk verwijst naar werk dat op zaterdag en zondag wordt uitgevoerd. Dit is wat de Braziliaanse wet voorschrijft voor weekendwerk:

• Werk dat in het weekend wordt uitgevoerd, leidt tot dubbel loon voor werknemers. Dit betekent dat de werknemer zijn reguliere loon plus een toeslag van 100% ontvangt.
• Als weekendwerk het noodzakelijk maakt om de gebruikelijke wekelijkse rustperiode te annuleren, moet de werknemer compensatie ontvangen in de vorm van vervangende vrije tijd of extra loon.
• Specifieke beroepen, zoals die in essentiële diensten of openbare veiligheid, kunnen verplicht zijn om in het weekend te werken als onderdeel van hun reguliere schema. Ze hebben echter nog steeds recht op het voorgeschreven dubbele loon voor de gewerkte uren.
• Collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen alternatieve regelingen voor weekendwerk vaststellen. Bijvoorbeeld, een overeenkomst kan werknemers een langere vrije dag doordeweeks bieden in ruil voor het werken op een zaterdag.