In Libië zijn de belangrijkste juridische documenten die gezondheid en veiligheid regelen Wet nr. 12 van 1378 (2010) over Arbeidsrelaties, Wet nr. 93 van 1976 over Industriële Veiligheid en Bescherming van Werknemers, en Besluit nr. 8 van 1974 van het Ministerie van Arbeid. Deze wetten en decreten bieden regelgeving voor veiligheid in verschillende omgevingen en schetsen de rollen van arbeidsinspectie.

Verantwoordelijkheden van de Werkgever

Werkgevers in Libië zijn verplicht om een veilige werkomgeving te bieden en te onderhouden. Dit omvat het waarborgen dat apparatuur en gereedschappen veilig te gebruiken zijn, en dat er adequate veiligheidsprocedures zijn. Werkgevers moeten ook regelmatig risicobeoordelingen uitvoeren om potentiële gevaren te identificeren en te bepalen hoe deze te verminderen. Daarnaast moeten zij werknemers informeren over gevaren op de werkplek, veilige werkmethoden en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). Werkgevers zijn ook verplicht om eerstehulpvoorzieningen en getraind personeel ter plaatse te hebben, en om ongevallen en bijna-ongevallen te registreren.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Libië hebben het recht om werk te weigeren dat zij als een onmiddellijk gevaar voor hun gezondheid en veiligheid beschouwen. Ze hebben ook het recht om informatie te ontvangen over gevaren op de werkplek en om deel te nemen aan veiligheidsgerelateerde beslissingen die hen aangaan. Werknemers hebben recht op passende PBM zonder kosten, en op compensatie als ze gewond raken door gevaren op de werkplek.

Specifieke Regelingen

De gezondheids- en veiligheidswetten van Libië bestrijken een reeks gebieden, waaronder de omgang met, opslag en verwijdering van gevaarlijke stoffen, het veilig bedienen en onderhouden van machines, brandveiligheidsvereisten, en gezondheids- en veiligheidsprotocollen voor de bouwsector.

Handhaving en Naleving

Het Ministerie van Arbeid en zijn arbeidsinspectie zijn primair verantwoordelijk voor de handhaving van de gezondheids- en veiligheidswetgeving van Libië. Inspecteurs hebben de bevoegdheid om werkplekinspecties uit te voeren, overtredingen te onderzoeken, verbeteringsberichten uit te geven en boetes of straffen op te leggen voor niet-naleving. De politieke situatie in Libië kan echter soms uitdagingen creëren voor de consistente handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Daarom is het raadzaam voor bedrijven en organisaties die in Libië opereren om op de hoogte te blijven van de huidige omstandigheden en een proactieve benadering te handhaven om de veiligheid op de werkplek te waarborgen.

De arbeidsgezondheid en -veiligheid in Libië richt zich op verschillende belangrijke gebieden. Deze omvatten gevarenpreventie en -beheersing, arbeidsgezondheid, noodvoorbereiding en -reactie, en gezondheidsbevordering op de werkplek.

Gevarenpreventie en -beheersing

Dit omvat het identificeren van potentiële gevaren zoals fysieke, chemische, biologische en ergonomische risico's. Maatregelen zoals technische beheersing, administratieve beheersing en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) worden geïmplementeerd om deze risico's te verminderen.

Arbeidsgezondheid

Er wordt sterk de nadruk gelegd op het beheersen van blootstelling aan schadelijke stoffen, lawaai en andere werkplekstressoren die de gezondheid van werknemers kunnen beïnvloeden.

Noodvoorbereiding en -reactie

Libische werkplekken zijn verplicht om plannen te hebben voor brandnoodgevallen, medische noodgevallen en de veilige evacuatie van personeel.

Gezondheidsbevordering op de werkplek

Hoewel minder expliciet benadrukt, moedigt de Libische wet gezondheidsbevorderingsactiviteiten, ziektepreventie-initiatieven en welzijnsprogramma's voor werknemers aan.

Gevarenidentificatie en risicobeoordeling

Regelmatige inspecties worden verwacht om potentiële veiligheidsrisico's te identificeren. Werkgevers zijn verplicht om risico's te analyseren die verband houden met taken, apparatuur en stoffen, met als doel passende beheersmaatregelen te implementeren.

Gevarenbeheersing

Prioriteit wordt gegeven aan het aanpassen van apparatuur of processen om het risico inherent te verminderen. Dit omvat maatregelen zoals werkrotatie, verkorte blootstellingstijden en schriftelijke veilige werkprocedures. PBM zoals veiligheidsbrillen, handschoenen, helmen en gehoorbescherming moeten indien nodig worden verstrekt.

Training en educatie

Werkgevers moeten werknemers trainen in het identificeren van gevaren, veilig werken en noodprocedures. Duidelijke informatie moet worden verstrekt over gevaarlijke stoffen die op de werkplek aanwezig zijn.

Ondanks deze normen staat Libië voor uitdagingen bij het consequent handhaven van sterke normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid. Problemen kunnen onder andere beperkte middelen, een grote informele economie en perioden van politieke instabiliteit omvatten. Bedrijven die in Libië opereren, wordt sterk aangeraden om verder te gaan dan minimale naleving en internationale best practices voor arbeidsgezondheid en -veiligheid te adopteren.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het identificeren van gevaren, het verifiëren van naleving en het verbeteren van de veiligheidscultuur. Ze zijn een proactieve maatregel om veiligheids- en gezondheidsrisico's te identificeren voordat ze leiden tot incidenten. Ze zorgen er ook voor dat werkplekken voldoen aan de normen die zijn vastgesteld door wetgeving en benadrukken het belang van gezondheid en veiligheid, waardoor de dialoog tussen werkgevers en werknemers wordt aangemoedigd.

Het Inspectieproces

Het inspectieproces omvat verschillende stappen:

• Planning: Arbeidsinspecteurs bereiden vaak inspectieschema's voor op basis van risicobeoordelingen of als reactie op specifieke klachten.
• Openingsconferentie: Inspecteurs ontmoeten het management van de locatie om de reikwijdte en het doel van hun inspectie uit te leggen.
• Rondgang: Dit omvat een fysieke rondleiding door de werkplek, observatie, onderzoek van apparatuur en processen, en mogelijk interactie met werknemers.
• Documentenonderzoek: Inspecteurs kunnen documenten zoals risicobeoordelingen, incidentrapporten, trainingslogboeken en onderhoudsrapporten bekijken.
• Sluitingsconferentie: De inspecteur vat zijn voorlopige bevindingen samen en bespreekt mogelijke gebieden van niet-naleving.
• Inspectierapport: Een formeel rapport beschrijft bevindingen, details over overtredingen en kan verbeteringsmeldingen of deadlines voor corrigerende maatregelen bevatten.

Inspectiecriteria

Inspecteurs richten zich doorgaans op verschillende belangrijke gebieden:

• Algemene Werkplekcondities: Dit omvat huishouding, verlichting, ventilatie en sanitaire voorzieningen.
• Veiligheid van Machines en Apparatuur: Inspecteurs kijken naar afscherming, bedieningsprocedures en onderhoudsrapporten.
• Gevaarlijke Stoffen: De omgang met, opslag, etikettering en veiligheidsinformatiebladen (SDS) van gevaarlijke stoffen worden geïnspecteerd.
• Brandveiligheid: Brandblussers, nooduitgangen en evacuatieplannen worden gecontroleerd.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen: De beschikbaarheid, geschiktheid en het juiste gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen worden beoordeeld.
• Naleving van Specifieke Regelgeving: Er kunnen branchespecifieke richtlijnen van toepassing zijn.

Frequentie van Inspecties

De frequentie van inspecties kan door verschillende factoren worden beïnvloed:

• Industrieel Risico: Sectoren met een hoog risico kunnen vaker worden geïnspecteerd.
• Grootte van de Werkplek: Grotere faciliteiten kunnen vaker worden geïnspecteerd.
• Klachtenhistorie: Bezorgdheid geuit door werknemers kan een inspectie uitlokken.

Opvolgacties

Na een inspectie kunnen verschillende acties worden ondernomen:

• Verbeteringsmeldingen: Deze worden uitgegeven wanneer overtredingen worden gevonden, waarbij de werkgever een termijn krijgt om problemen op te lossen.
• Boetes: Deze kunnen worden opgelegd voor significante of herhaalde niet-naleving.
• Ernstige Gevaren: Inspecteurs kunnen een onmiddellijke werkonderbreking bevelen als zij van mening zijn dat een situatie een onmiddellijk gevaar voor de veiligheid van werknemers vormt.

Belang van Samenwerking

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om samen te werken met inspecteurs en toegang te verlenen tot de werkplek en relevante documentatie. Een samenwerkingsgerichte aanpak leidt vaak tot de beste resultaten voor de veiligheid van werknemers.

Arbeidsongevallen in Libië zijn onderworpen aan strikte meldingsdeadlines volgens de arbeidswetten van het land, waaronder Wet nr. 12 van 1378 (2010) inzake Arbeidsrelaties. Ernstige verwondingen en sterfgevallen moeten binnen 24-48 uur worden gemeld aan het Ministerie van Arbeid en de relevante autoriteiten. De verantwoordelijkheid voor het maken van het officiële rapport ligt meestal bij de werkgevers, die details moeten opnemen zoals de gewonde partij, tijdstip en aard van het ongeval, genomen maatregelen en eventuele getuigen. Zelfs minder ernstige verwondingen of bijna-ongevallen moeten door werkgevers intern worden gedocumenteerd voor analyse- en preventiedoeleinden.

Ongevallenonderzoek

Werkgevers hebben de plicht om ongevallen te onderzoeken, met de focus op de oorzaken om herhaling te voorkomen. Grondige onderzoeken kunnen interviews met de gewonde, getuigen en supervisors omvatten, onderzoek van de ongevalslocatie en apparatuur, en beoordeling van veiligheidsprocedures en opleidingsdossiers. Ernstige ongevallen kunnen een onderzoek door het Ministerie van Arbeid rechtvaardigen naast de inspanningen van de werkgever.

Schadeclaims

Volgens de Libische wet hebben werknemers die werkgerelateerde verwondingen of ziekten oplopen over het algemeen recht op compensatie. Dit kan medische kosten, gederfde lonen, invaliditeitsuitkeringen (tijdelijk of permanent) en nabestaandenuitkeringen (in geval van overlijden) omvatten. Werkgevers kunnen verplicht zijn om een werknemerscompensatieverzekering te hebben om dergelijke claims te dekken. Wanneer er geschillen ontstaan over compensatie, kan de zaak worden voorgelegd aan arbeidsrechtbanken voor oplossing.

Belangrijke punten

Snelle melding en onderzoek van ongevallen is cruciaal voor het waarborgen van veiligheidsverbeteringen en het ondersteunen van eventuele schadeclaims. Hoewel melding en compensatie noodzakelijk zijn, moet het primaire doel zijn om lessen te trekken uit ongevallen en soortgelijke voorvallen te voorkomen door verbeterde veiligheidsmaatregelen.