Groenland, het grootste eiland ter wereld, is overwegend bedekt met ijs, met de bewoonbare gebieden voornamelijk langs de kust. Historisch gezien is het bewoond sinds ongeveer 2500 v.Chr., te beginnen met het Saqqaq-volk, gevolgd door verschillende Paleo-Eskimo culturen, Noorse kolonisten en uiteindelijk het Thule-volk, de voorouders van de huidige Inuit-bevolking. Groenland, onderdeel van het Koninkrijk Denemarken, kreeg in 1979 zelfbestuur en verdere autonomie in 2009.

De economie van het eiland wordt voornamelijk aangedreven door de visserij, met name garnalen en heilbot, met opkomende sectoren in toerisme en mijnbouw, hoewel de laatste te maken heeft met milieuproblemen. De publieke sector is de grootste werkgever. De beroepsbevolking van Groenland is klein en overwegend Inuit, en kampt met uitdagingen zoals een tekort aan vaardigheden en de noodzaak van flexibiliteit om traditionele levensstijlen te accommoderen. Culturele normen benadrukken gemeenschap, directe communicatie en egalitaire waarden.

Klimaatverandering heeft een aanzienlijke impact op Groenland, versnelt het smelten van ijs en ecologische verschuivingen, wat zowel uitdagingen als nieuwe economische kansen biedt door potentiële nieuwe scheepvaartroutes en toegang tot hulpbronnen. Ondanks deze vooruitzichten blijft Groenland economisch afhankelijk van Denemarken en kampt het met infrastructurele uitdagingen vanwege het afgelegen en barre klimaat.

In Groenlandië verplicht het belastingstelsel werkgevers om inkomstenbelasting en sociale zekerheidsbijdragen in te houden op het loon van werknemers. De belastingplicht van een werknemer wordt bepaald door hun verblijfsstatus:

• Volledige Belastingplicht: Geldt voor inwoners (zij die langer dan 183 dagen in Groenland verblijven). Werkgevers moeten belastingen inhouden tegen progressieve tarieven tot 44%.
• Beperkte Belastingplicht: Geldt voor niet-inwoners die tijdelijk werken (minder dan 183 dagen). Belastingregels variëren met de verblijfsduur, zonder belasting voor verblijven korter dan 14 dagen.

Werkgevers hebben ook aanvullende verantwoordelijkheden, waaronder loonbelastingen, en moeten zich registreren bij de Groenlandse Belastingdienst. Alle werknemers komen in aanmerking voor een jaarlijks vastgestelde standaardaftrek, waarbij inwoners een extra toelage ontvangen. Speciale belastingregimes zijn van toepassing op bepaalde industrieën zoals olie en gas, waar een vast belastingtarief van 35% wordt opgelegd zonder aftrekkingen.

Het BTW-systeem in Groenland hanteert een standaardtarief van 25%, waarbij bepaalde artikelen in aanmerking komen voor een verlaagd tarief van 6%. Bedrijven moeten zich registreren voor BTW als hun omzet meer dan DKK 50.000 bedraagt, en moeten voldoen aan maandelijkse BTW-aangiften en betalingen. Niet-naleving kan leiden tot sancties, waaronder boetes en gevangenisstraf.

De vennootschapsbelasting is vastgesteld op een vast tarief van 25%, met een toeslag van 6%, hoewel bepaalde industrieën vrijstellingen kunnen hebben. Groenland biedt beperkte belastingvoordelen, maar bedrijven kunnen een krediet claimen voor in het buitenland betaalde belastingen. Het is raadzaam voor bedrijven en werkgevers om professioneel belastingadvies in te winnen om de complexiteit van het Groenlandse belastingstelsel te doorgronden.

Greenlands arbeidsmarkt wordt beïnvloed door Deense wetten en collectieve overeenkomsten, waardoor het moeilijk is om specifieke arbeidsvoorschriften in het Engels te vinden, aangezien de meeste in het Deens of Groenlands zijn. Werknemers in Groenland hebben waarschijnlijk recht op vijf weken betaald vakantie, wat overeenkomt met de Deense normen, met volledig loon gedurende deze periodes. De meest betrouwbare bronnen voor specifieke vakantierechten zijn collectieve overeenkomsten per sector.

Feestdagen in Groenland zijn onder andere Nieuwjaarsdag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Eerste en Tweede Paasdag, Algemene Gebedsdag, Hemelvaartsdag, Eerste en Tweede Pinksterdag, Nationale Dag van Groenland, Kerstavond, Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag en Oudejaarsavond. Daarnaast kunnen er ook lokale feestdagen worden gevierd.

Andere soorten verlof die waarschijnlijk beschikbaar zijn voor werknemers zijn onder andere ziekteverlof en zwangerschaps-/ouderschapsverlof, waarbij de specificaties meestal worden beschreven in collectieve overeenkomsten. Hoewel Deense wetten een algemeen kader bieden, kan de meest nauwkeurige informatie over verlof worden verkregen uit arbeidscontracten, collectieve overeenkomsten of vakbondsvertegenwoordigers.

In Groenland worden arbeidsvoordelen geregeld door wetgeving en collectieve overeenkomsten, wat zorgt voor een robuust ondersteuningssysteem voor werknemers. Belangrijke verplichte voordelen zijn onder andere:

• Betaald Verlof: Werknemers ontvangen minimaal 5 weken betaald jaarlijks verlof, samen met betaalde feestdagen.
• Ziekteverlof: Betaald vanaf de eerste ziektedag, met duur en compensatie die variëren per sector.
• Moeder- en Vaderschapsverlof: Tot 17 weken voor moeders en variabel voor vaders, volgens collectieve overeenkomsten.
• Opzegtermijn en Ontslagvergoeding: Vereiste opzegtermijnen bij beëindiging en ontslagvergoeding in geval van ontslag om economische redenen.

Sociale Zekerheidsvoordelen omvatten werkloosheidsuitkeringen en verplichte pensioenfondsbijdragen, met geschiktheid en voordelen zoals beschreven in de wetgeving.

Financiële Zekerheid wordt verder ondersteund door optionele aanvullende pensioenplannen die door sommige werkgevers worden aangeboden, wat meer flexibiliteit biedt in het pensioeninkomen.

Werk-Privé Balans verbeteringen omvatten mogelijke opties voor thuiswerken of gecomprimeerde werkweken, aangeboden door progressieve bedrijven.

Aanvullende Voordelen kunnen aanvullende particuliere ziektekostenverzekeringen omvatten, die snellere toegang tot specialisten en bredere dekking bieden, samen met kortingen op branchegerelateerde producten of diensten en gesubsidieerde sportschoolabonnementen.

Publieke Ziektekostenverzekering is uitgebreid, gefinancierd door verplichte bijdragen, en dekt een breed scala aan medische diensten. Optionele aanvullende verzekeringsplannen zijn beschikbaar om beperkingen zoals langere wachttijden in het publieke systeem aan te pakken.

Verplicht Publiek Pensioen omvat bijdragen van zowel werknemers als werkgevers, met volledige voordelen die een minimum van 35 jaar bijdragen vereisen en het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, die tegen 2025 zal stijgen tot 67 jaar.

Optionele Particuliere Pensioenplannen zijn beschikbaar om het publieke systeem te verbeteren, met gepersonaliseerde investeringsopties en het potentieel voor hogere rendementen.

Over het algemeen biedt Groenland een sterke basis van verplichte voordelen, maar de beschikbaarheid en specificaties van optionele voordelen kunnen variëren per werkgever en industrie, met beperkte gegevens over hun prevalentie.

De regels voor beëindiging van arbeidsovereenkomsten in Groenland balanceren de flexibiliteit van de werkgever en de rechten van de werknemer, waardoor ontslagen mogelijk zijn om redenen zoals het gedrag van de werknemer, ongeschiktheid en operationele vereisten. Opzegtermijnen variëren afhankelijk van de anciënniteit, met een maximum van zes maanden voor werknemers met een salaris. Ontslagvergoeding kan vereist zijn bij boventalligheid of onrechtmatig ontslag. Groenlandse wetgeving verbiedt discriminatie op basis van geslacht en seksuele geaardheid, waarbij de Gelijkheidsraad en rechtbanken mechanismen voor verhaal bieden. Werkgeversverantwoordelijkheden omvatten het bevorderen van een discriminatievrije werkplek en het waarborgen van veiligheid via de Arbeidsomstandighedenwet, die risicobeoordelingen en veiligheidsmaatregelen voorschrijft. Werknemers hebben recht op een veilige werkomgeving en kunnen onveilige arbeid weigeren. De Groenlandse Arbeidsomstandighedenautoriteit handhaaft gezondheids- en veiligheidsvoorschriften, waarbij samenwerking wordt benadrukt voor het handhaven van de veiligheid op de werkplek.

In Groenland worden arbeidsovereenkomsten onderverdeeld in Individuele Arbeidsovereenkomsten en Collectieve Arbeidsovereenkomsten. Individuele overeenkomsten zijn tussen een werkgever en een werknemer en beschrijven voorwaarden zoals de locatie van de werkplek, functietitel, startdatum, duur van de arbeidsovereenkomst, salaris, voordelen en werktijden, zoals voorgeschreven door de Arbeidsovereenkomstenwet van 2023. Collectieve overeenkomsten worden onderhandeld tussen vakbonden en werkgeversorganisaties en stellen sectorbrede arbeidsnormen vast, waaronder lonen, overuren en verlofrechten.

Belangrijke onderdelen van individuele overeenkomsten zijn:

• Basisinformatie: Identificeert de partijen, functie en arbeidsvoorwaarden.
• Vergoeding en Voordelen: Beschrijft salaris, werktijden en verlofregelingen.
• Beëindiging: Specificeert opzegtermijnen en gronden voor beëindiging.
• Vertrouwelijkheid en Intellectueel Eigendom: Omschrijft verplichtingen voor het beschermen van bedrijfsinformatie en intellectuele eigendomsrechten.
• Geschillenbeslechting: Stelt de toepasselijke wetgeving en procedures voor geschillenbeslechting vast.

Proefperiodes, hoewel niet wettelijk verplicht, zijn gebruikelijk en duren doorgaans drie maanden met een opzegtermijn van 14 dagen tijdens deze fase. Vertrouwelijkheidsclausules zijn afdwingbaar als ze redelijk en proportioneel zijn, terwijl niet-concurrentiebedingen strenger worden beoordeeld vanwege minder specifieke regelgeving.

Groenland heeft geen specifieke wet voor werken op afstand, maar het wordt beïnvloed door de Groenlandse Arbeidsomgevingswet, het Deense Besluit over Telewerken en de Deense Wet op Persoonsgegevens. Belangrijke technologische vereisten voor werken op afstand zijn onder andere betrouwbare internetverbinding, veilige externe toegang en effectieve communicatiemiddelen. Werkgevers moeten zorgen voor een stabiele stroomvoorziening en rekening houden met de betaalbaarheid van technologie voor werknemers.

Werkgeversverantwoordelijkheden omvatten het uitvoeren van risicobeoordelingen, het opstellen van duidelijke beleid voor werken op afstand, het waarborgen van gegevensbeveiliging, het onderhouden van communicatie en het aanpakken van ergonomische behoeften. Ze moeten ook zorgen voor eerlijke compensatie en het bevorderen van een goede werk-privébalans voor thuiswerkers.

Flexibele werkregelingen zoals deeltijdwerk, flexibele werktijden en baan delen zijn beschikbaar, waarbij de voorwaarden doorgaans worden vastgelegd in arbeidsovereenkomsten en werkgeversbeleid. Gegevensbescherming voor thuiswerkers houdt in dat men zich houdt aan de Deense Wet op Persoonsgegevens, zorgt voor rechtmatige gegevensverwerking, sterke beveiligingsmaatregelen implementeert en werknemers traint in gegevensbeveiliging. Werknemers hebben het recht op toegang tot en verzoeken om correctie of verwijdering van hun persoonlijke gegevens.

Best practices voor het beveiligen van gegevens bij werken op afstand omvatten het beperken van gedeelde gegevens, het gebruik van versleutelde communicatie, het voorlichten van werknemers over phishing, het aanmoedigen van regelmatige gegevensback-ups en het opzetten van meldingskanalen voor beveiligingsproblemen.

De Groenlandse Arbeidsovereenkomstenwet regelt de werktijden, waarbij een dagelijks maximum van 8 uur en een wekelijks maximum van 40 uur wordt vastgesteld om het welzijn van de werknemers te waarborgen. Doorgaans hanteren werkgevers een 37-urige werkweek van maandag tot vrijdag. De wet regelt ook overwerk, waarbij toestemming van de werknemer vereist is voor meer dan 4 uur overwerk per dag en het wekelijkse overwerk wordt beperkt tot 48 uur. Overwerkvergoeding is niet wettelijk verplicht, maar wordt meestal onderhandeld in arbeidsovereenkomsten of collectieve overeenkomsten.

De wet schrijft een rustperiode van 11 uur voor elke 24 uur voor, met mogelijke uitzonderingen in bepaalde sectoren of voor ploegendiensten. Pauzes tijdens werkuren zijn niet expliciet gedefinieerd, maar worden geacht redelijk te zijn en kunnen worden onderhandeld als ze niet in contracten zijn gespecificeerd.

Regels voor nacht- en weekendwerk zijn minder specifiek, waarbij de vergoeding meestal wordt bepaald door onderhandelingen of collectieve overeenkomsten in plaats van wettelijk verplicht. Over het algemeen ligt de nadruk op het handhaven van veilige en gezonde arbeidsomstandigheden voor alle soorten werkroosters.

Het begrijpen van marktconforme salarissen in Groenland is essentieel voor zowel werkgevers als werknemers. Werkgevers moeten aantrekkelijke compensatiepakketten aanbieden om talent aan te trekken en te behouden, terwijl werknemers ervoor moeten zorgen dat ze eerlijk worden beloond.

Factoren die Salarissen in Groenland Beïnvloeden:

• Functietitel en Industrie: Salarisschalen variëren per industrie en functie, waarbij managementposities over het algemeen hogere lonen bieden.
• Ervaring en Vaardigheden: Meer ervaring en gespecialiseerde vaardigheden leiden doorgaans tot hogere inkomsten.
• Opleiding en Kwalificaties: Hogere opleidingsprestaties en relevante certificeringen verhogen het verdienpotentieel.
• Locatie: Salarissen verschillen per regio, waarbij Nuuk de hoogste gemiddelde salarissen biedt.
• Levensonderhoudskosten: De hoge kosten van levensonderhoud in Groenland beïnvloeden salarisbeslissingen om een fatsoenlijke levensstandaard te behouden.

Bronnen voor Salarisonderzoek:

• Paylab en Salarisonderzoeken van bedrijven zoals Kroll Consultants bieden inzichten, hoewel ze kostbaar en minder uitgebreid kunnen zijn.

Lonen in de Publieke Sector:

• Bepaald door collectieve onderhandelingen, met minimumlonen gebaseerd op ervaring. Publieke informatie over deze tarieven kan schaars zijn en kan directe contact met overheidsinstanties of vakbonden vereisen.

Aanvullende Compensatie-elementen:

• Prestatiegebonden Bonussen: Gelinkt aan individuele of bedrijfsresultaten.
• Industriespecifieke Toeslagen: Inclusief locatievergoedingen voor afgelegen gebieden en ploegentoeslagen voor onregelmatige werktijden.
• Sociale Voordelen: Door de werkgever gesponsorde pensioenregelingen, mogelijk aangevuld met particuliere ziektekostenverzekeringen, en extra ouderschapsverlof bovenop het verplichte.

Werkgelegenheidspraktijken:

• Frequentie van Betaling: Vaak bepaald door collectieve overeenkomsten, waarbij maandelijkse betalingen het meest voorkomend zijn.
• Salarisbetalingsdatum: Meestal aan het einde van de maand of op een specifieke weekdag, zoals vastgelegd in arbeidsovereenkomsten.
• Salariscomponenten: Inclusief basissalaris, overwerkvergoeding en vakantiegeld.
• Aftrekkingen en Inhoudingen: Werkgevers houden belastingen en sociale zekerheidsbijdragen in, die vervolgens aan de autoriteiten worden afgedragen.

Het begrijpen van deze componenten is cruciaal voor het effectief navigeren door het arbeidslandschap in Groenland.

In Groenland wordt de Wet op de Bezoldigde Werknemers toegepast op opzegtermijnen en ontslagvergoedingen bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst. De opzegtermijnen voor werkgevers variëren afhankelijk van de duur van het dienstverband van de werknemer, variërend van geen verplichte opzegtermijn bij minder dan 6 maanden dienstverband tot maximaal 6 maanden bij een dienstverband van 9 jaar of langer. Werknemers kunnen hun dienstverband beëindigen met een opzegtermijn van één maand. Ontslagvergoeding is over het algemeen niet verplicht, maar kan worden gespecificeerd in arbeidsovereenkomsten of collectieve arbeidsovereenkomsten, met name bij ontslagen om economische, operationele of structurele redenen na ten minste 8 jaar dienstverband. Werkgevers moeten schriftelijk opzeggen bij beëindiging, en onmiddellijke ontslag is alleen toegestaan in gevallen van ernstig wangedrag. Collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen ook van invloed zijn op de ontslagprocedures.

In Groenland wordt het onderscheid tussen werknemers en zelfstandige opdrachtnemers beïnvloed door de Deense arbeidswetgeving, waarbij voornamelijk de controletest wordt gebruikt om het niveau van werkgeversgezag over een werknemer te bepalen. Werknemers worden directer gecontroleerd door werkgevers, terwijl zelfstandige opdrachtnemers autonomie behouden over hun werkmethoden. Deze classificatie beïnvloedt wettelijke rechten en verplichtingen, inclusief lonen, voordelen en belastingimplicaties.

Contractstructuren voor zelfstandige opdrachtnemers in Groenland variëren, waaronder vaste prijs-, tijdgebaseerde en prestatiegebaseerde contracten, elk met specifieke voordelen en risico's. Effectieve onderhandeling van contractvoorwaarden is cruciaal, waarbij leveringen, vergoedingen, betalingsvoorwaarden en beëindigingsclausules worden behandeld.

Kansen voor zelfstandige opdrachtnemers zijn aanwezig in sectoren zoals bouw, toerisme, vertaling en IT. Intellectuele eigendomsrechten, gebaseerd op de Deense Auteurswet, begunstigen over het algemeen de freelancer als de initiële rechthebbende, met de mogelijkheid om rechten over te dragen of gebruiksrechten te specificeren via contractuele overeenkomsten.

Freelancers in Groenland moeten hun eigen belastingen beheren en kunnen vrijwillig bijdragen aan de sociale zekerheid voor voordelen zoals pensioen en gezondheidszorg. Ze hebben ook verschillende verzekeringsopties, waaronder publieke ziektekostenverzekering via SIK of privéplannen, en kunnen kiezen voor aanvullende dekkingen zoals beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

De Groenlandse Arbeidsomstandighedenwet is essentieel voor het handhaven van gezondheids- en veiligheidsnormen in Groenland en beschrijft de verantwoordelijkheden van zowel werkgevers als werknemers. Werkgevers moeten risico's beoordelen, veiligheidsmaatregelen implementeren, trainingen geven en incidenten rapporteren, terwijl werknemers onveilig werk kunnen weigeren en zonder discriminatie kunnen deelnemen aan veiligheidskwesties.

Belangrijke aspecten van de wet zijn onder andere:

• Regelgeving: Behandelt specifieke gevaren en industrieën zoals chemicaliën, bouw en visserij.
• Commissies voor Werkplekveiligheid: Vereist in werkplekken met 10 of meer werknemers om risicoanalyses, inspecties en veiligheidstrainingen te overzien.
• Vakbonden: Spelen een belangrijke rol in het pleiten voor gezondheid en veiligheid door deelname aan commissies en onderhandelingen.
• Werkplekcondities: Normen voor ventilatie, verlichting, temperatuur en geluid zijn vastgesteld om een veilige werkomgeving te waarborgen.
• Chemische en Fysieke Gevaren: Werkgevers moeten veiligheidsinformatiebladen voor chemicaliën verstrekken, zorgen voor de veiligheid van machines en voldoen aan elektrische en brandveiligheidsnormen.
• Industriespecifieke Normen: Speciale regelgeving voor industrieën zoals mijnbouw, visserij en bouw behandelt unieke risico's.
• Psychosociale Werkomgeving: Werkgevers moeten werkstress en intimidatie beheersen, met beleid ter ondersteuning van de balans tussen werk en privéleven.

De wet verplicht ook regelmatige werkplekinspecties door de Arbeidsinspectie om naleving te handhaven, met straffen voor niet-naleving, waaronder boetes en gevangenisstraf. Daarnaast heeft Groenland een werknemerscompensatiesysteem om werknemers die op het werk gewond raken te ondersteunen.

Groenland behandelt arbeidsconflicten via het Deense rechtssysteem, waarbij mechanismen worden gebruikt die vergelijkbaar zijn met die op het vasteland van Denemarken. De Deense Arbeidsrechtbank behandelt collectieve arbeidsconflicten, terwijl individuele geschillen worden beheerd door de reguliere rechtbanken. Arbitrage is ook beschikbaar voor het oplossen van arbeidsconflicten onder collectieve overeenkomsten. De Deense Wet op Collectieve Overeenkomsten, de Wet op de Rechtsvordering en de Arbitragewet bieden de juridische kaders voor deze processen.

In Groenland zijn de arbeidswetten van Denemarken van toepassing, wat zorgt voor een consistent regelgevend kader. Groenlandse werkgevers en werknemers vallen vaak onder collectieve overeenkomsten die in Denemarken zijn onderhandeld. Naleving van arbeidsnormen wordt gecontroleerd door inspecties uitgevoerd door Deense en specifieke Groenlandse regelgevende instanties, met de nadruk op industrieën zoals mijnbouw, visserij en bouw. Niet-naleving kan leiden tot zware straffen, waaronder boetes, operationele opschortingen of sluitingen.

Klokkenluidersbescherming in Groenland is voornamelijk gebaseerd op Deense wetgeving, met mogelijk specifieke lokale verordeningen. De Deense Wet op de Bescherming van Klokkenluiders biedt bescherming, onder voorwaarden, tegen represailles voor het melden van misstanden.

Groenland, als onderdeel van het Koninkrijk Denemarken, houdt zich aan internationale arbeidsconventies die door Denemarken zijn geratificeerd, inclusief alle acht fundamentele IAO-conventies, die rechten omvatten zoals vrijheid van vereniging, collectieve onderhandelingen en non-discriminatie in werkgelegenheid. Binnenlandse wetten in Groenland zijn in overeenstemming met deze internationale normen, beïnvloed door Deense wetgeving en IAO-conventies. Toezicht en handhaving van arbeidsverplichtingen zijn geïntegreerd met Deense systemen, met extra toezicht van EU-instellingen vanwege het EU-lidmaatschap van Denemarken.

De werkomgeving van Groenland combineert op unieke wijze de culturele waarden van de Inuit met Deense invloeden, wat resulteert in een communicatiestijl die indirect maar respectvol is, bekend als Kalaallit Qaqortoq. Deze stijl legt de nadruk op harmonie en vermijdt confrontatie, vaak door suggestieve taal te gebruiken en eerbied te tonen voor senioriteit. Ondanks een vleugje formaliteit vanwege de koloniale geschiedenis met Denemarken, is de werkplek over het algemeen egalitair en collaboratief.

Non-verbale communicatie, waaronder het gebruik van stilte en lichaamstaal, speelt een belangrijke rol bij het overbrengen van respect en aandacht. Het opbouwen van persoonlijke relaties is cruciaal in het bedrijfsleven, vaak beginnend met informele interacties zoals het delen van koffie of een praatje.

Onderhandelingen in Groenland weerspiegelen ook deze culturele waarden, met de nadruk op geduld, consensusvorming en langdurige relaties. De benadering is collaboratief, geleid door het principe van Qaujimaaqatigiit (elkaar kennen), en beslissingen worden doorgaans genomen via een consultatief proces waarbij meerdere belanghebbenden betrokken zijn.

Zakelijke hiërarchieën in Groenland kunnen worden beïnvloed door de traditionele Inuit-cultuur, die consensus en samenwerking waardeert, wat vaak leidt tot plattere organisatiestructuren. Managementstijlen kunnen elementen van paternalisme en consultatieve besluitvorming bevatten, wat de gemeenschapsgerichte aard van de Inuit-cultuur weerspiegelt.

Het begrijpen van de culturele en managementpraktijken van Groenland, inclusief wettelijke feestdagen en nationale vieringen, is essentieel voor effectieve bedrijfsvoering binnen deze unieke culturele context.