Beëindiging van dienstverband in Egypte wordt gereguleerd door de Egyptische Arbeidswet (Wet nr. 12 van 2003) en de bijbehorende uitvoeringsregelingen. Deze regelingen zorgen voor eerlijke en wettige beëindigingsprocedures voor zowel werkgevers als werknemers.

Wettige Gronden voor Ontslag

De Egyptische wet geeft geldige redenen voor het beëindigen van een arbeidsovereenkomst:

Ontslag om Reden

Een werkgever kan het contract van een werknemer onmiddellijk beëindigen wegens ernstig wangedrag, zoals beschreven in artikel 69 van de Arbeidswet. Voorbeelden hiervan zijn grove nalatigheid of opzettelijke handelingen die aanzienlijke schade aan de werkgever veroorzaken, herhaalde overtredingen van veiligheidsvoorschriften die tot ongevallen leiden, fraude, diefstal of schending van vertrouwen, het onthullen van vertrouwelijke bedrijfsinformatie, en afwezigheid van het werk voor langere periodes zonder rechtvaardiging.

Ontslag om Economische of Organisatorische Redenen

Werkgevers kunnen arbeidsovereenkomsten beëindigen vanwege economische moeilijkheden of organisatorische herstructurering. De werkgever moet echter de noodzaak aantonen en opzegtermijnen in acht nemen.

Opzegvereisten

De duur van de opzegtermijn hangt af van het type arbeidsovereenkomst en de lengte van de diensttijd:

• Onbepaalde Tijd Contracten: Werkgevers moeten minstens twee maanden opzegtermijn geven aan werknemers met minder dan tien jaar dienst. Voor werknemers met meer dan tien jaar dienst, wordt de opzegtermijn verlengd tot drie maanden.
• Bepaalde Tijd Contracten: Deze contracten verlopen meestal op een vooraf bepaalde datum. Vroegtijdige beëindiging door de werkgever kan resulteren in compensatie voor de resterende termijn, tenzij de beëindiging te wijten is aan wangedrag van de werknemer.

Ontslagvergoeding

De Egyptische wet schrijft in sommige gevallen een ontslagvergoeding voor:

• Ontslag om Reden: Werknemers die om geldige reden worden ontslagen, ontvangen mogelijk geen ontslagvergoeding, afhankelijk van de ernst van het wangedrag.
• Ontslag zonder Reden: Een werknemer die om andere redenen dan wangedrag wordt ontslagen, heeft recht op een ontslagvergoeding. Dit omvat doorgaans minstens twee maanden loon voor elk dienstjaar.

Geschillenbeslechting

Geschillen over de beëindiging van dienstverband kunnen worden opgelost door middel van onderhandeling of via de Arbeidsrechtbanken in Egypte.

Egypte heeft wetten ontworpen om discriminatie op de werkvloer te bestrijden. Hoewel deze wetten een kader voor bescherming bieden, kan de daadwerkelijke handhaving inconsistent zijn.

Beschermde Kenmerken

De anti-discriminatiewetten van Egypte richten zich voornamelijk op:

• Religie: De Egyptische Grondwet verbiedt discriminatie op basis van religie of overtuiging.
• Geslacht: De Grondwet bevat bepalingen over gendergelijkheid en verbiedt discriminatie op basis van geslacht.
• Handicap: De Wet op de Rechten van Personen met een Handicap biedt wettelijke bescherming tegen discriminatie op basis van handicap.

Verhaalsmechanismen

Als een werknemer discriminatie op de werkvloer ervaart, zijn hier enkele wegen om verhaal te halen:

• Interne Rapportage: Veel bedrijven hebben interne klachtenprocedures om discriminatieklachten binnen de organisatie aan te pakken.
• Ministerie van Arbeid en Immigratie: Werknemers kunnen discriminatieklachten indienen bij het Ministerie van Arbeid en Immigratie, dat de bevoegdheid heeft om incidenten te onderzoeken.
• De Rechtbanken: Werknemers hebben het recht om juridische stappen te ondernemen bij de rechtbank voor discriminatiezaken.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

• Proactieve Preventie: Werkgevers worden geacht een werkplek te creëren die vrij is van discriminatie en intimidatie. Dit omvat het actief ontmoedigen van discriminerend gedrag en het hebben van duidelijke beleidslijnen tegen discriminatie.
• Klachtenafhandeling: Werkgevers hebben de plicht om discriminatieklachten eerlijk te onderzoeken en passende disciplinaire maatregelen te nemen indien nodig.
• Educatie & Training: Het bieden van training aan werknemers over anti-discriminatiebeleid en -procedures wordt beschouwd als goede praktijk voor werkgevers.

Belangrijke Opmerkingen

• Handhaving van anti-discriminatiewetten in Egypte blijft een uitdaging, vooral in de informele sector.
• Discriminatie op basis van seksuele geaardheid en genderidentiteit wordt niet expliciet behandeld in het huidige juridische kader van Egypte.

De Egyptische arbeidswet stelt de basisnormen vast voor arbeidsomstandigheden in het land, inclusief werkuren, rustperiodes en enkele ergonomische vereisten. Het is echter belangrijk op te merken dat de handhaving inconsistent kan zijn en dat de naleving kan variëren afhankelijk van de sector en de grootte van het bedrijf.

Werkuren

De wettelijke maximale werkweek in Egypte is 48 uur, verspreid over zes dagen. In de praktijk is een werkweek van 40 uur echter gebruikelijker. Overwerk is toegestaan, mits er extra betaling plaatsvindt. De bonusbetaling is minimaal 35% voor daguren en 70% voor nachturen.

Rustperiodes

Werknemers in Egypte hebben recht op minimaal één uur rust tijdens een werkdag van acht uur. De Egyptische wet schrijft een minimum van 24 opeenvolgende uren rust per week voor. Werknemers bouwen betaald jaarlijks verlof op op basis van hun diensttijd. Ze ontvangen 21 dagen na één jaar dienst, wat toeneemt tot 30 dagen na tien jaar of voor werknemers ouder dan 50 jaar.

Egypte geeft prioriteit aan het welzijn van werknemers door middel van een wettelijk kader dat gezondheids- en veiligheidsvoorschriften op de werkplek uiteenzet. Deze gids verkent de verplichtingen van werkgevers, de rechten van werknemers en de handhavingsinstanties die verantwoordelijk zijn voor het naleven van deze voorschriften.

Verplichtingen van Werkgevers

De Arbeidsomstandighedenwet (Wet nr. 12 van 1981) vormt de hoeksteen van deze voorschriften en legt aanzienlijke plichten op aan werkgevers. Hier zijn enkele belangrijke verplichtingen:

• Risicobeoordeling en -beperking: Werkgevers moeten potentiële gevaren op de werkplek identificeren en beoordelen en passende beheersmaatregelen implementeren om risico's te minimaliseren.
• Veilige Werkomgeving: Het bieden van een veilige werkomgeving omvat het zorgen voor de juiste werking van machines, het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en het onderhouden van sanitaire voorzieningen.
• Opleiding van Werknemers: Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het opleiden van werknemers over veiligheidsprocedures, noodprotocollen en het juiste gebruik van PBM specifiek voor hun functie.
• Ongevallenrapportage en Onderzoek: Werkgevers moeten werkplekongevallen en ziektes melden aan de relevante autoriteiten en onderzoeken uitvoeren om toekomstige voorvallen te voorkomen.

Rechten van Werknemers

Egyptische werknemers hebben recht op een veilige en gezonde werkomgeving. Belangrijke werknemersrechten zijn onder andere:

• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij onveilig of ongezond achten, zonder angst voor vergelding.
• Toegang tot Opleiding: Werknemers hebben recht op veiligheidstrainingen die door hun werkgevers worden verstrekt.
• Melden van Onveilige Omstandigheden: Werknemers hebben het recht om onveilige werkpraktijken of -omstandigheden te melden aan hun werkgever of de relevante autoriteiten.

Handhavingsinstanties

Het Ministerie van Arbeid en Immigratie (MMI) is de primaire instantie verantwoordelijk voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in Egypte. Het MMI voert inspecties uit, onderzoekt ongevallen en legt boetes op voor niet-naleving.

Aanvullende Opmerkingen:

• Egypte heeft veel verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) met betrekking tot arbeidsveiligheid en gezondheid aangenomen, wat de inzet voor het welzijn van werknemers aantoont.
• Hoewel het kader bestaat, blijft consistente handhaving een uitdaging. Werknemers kunnen middelen en ondersteuning vinden bij Egyptische vakbonden als zij zich zorgen maken over de veiligheid op de werkplek.