Leer over de juridische processen voor beëindiging en ontslag in Oostenrijk
In Oostenrijk zijn de wettelijke vereisten voor opzegtermijnen bij beëindiging van het dienstverband vastgelegd in de Oostenrijkse Arbeidscontractenwet (Arbeitsvertragsrechtsänderungsgesetz – AVRAG). De vereisten variëren afhankelijk van of de beëindiging wordt geïnitieerd door de werkgever of de werknemer.
De opzegtermijn die door de werkgever wordt gegeven, is afhankelijk van de lengte van het dienstverband van de werknemer. De wettelijke minimale opzegtermijn is zes weken en neemt stapsgewijs toe op basis van de volgende criteria:
Dit zijn de minimumtermijnen. De werkgever en werknemer kunnen in de arbeidsovereenkomst een langere opzegtermijn overeenkomen, maar deze mag niet langer zijn dan zes maanden.
Een werknemer moet minimaal één maand van tevoren opzeggen om zijn dienstverband te beëindigen, waarbij de einddatum valt op de laatste dag van de kalendermaand. Net als bij de opzegtermijn van de werkgever kan deze termijn door wederzijdse overeenstemming in de arbeidsovereenkomst worden verlengd.
In Oostenrijk wordt de ontslagvergoeding beheerd via een tweelaags systeem.
Het oude systeem is van toepassing op werknemers wiens dienstverband is begonnen vóór 1 januari 2003. Hoewel het grotendeels is vervangen door het nieuwe ontslagvergoedingsschema, geldt het nog steeds in zeer specifieke omstandigheden. Werknemers komen in aanmerking voor ontslagvergoeding na drie jaar ononderbroken dienst bij dezelfde werkgever. Het bedrag neemt stapsgewijs toe met de duur van de dienst, tot een maximum van twaalf maanden bruto salaris na 25 jaar. Ontslagvergoeding is alleen verschuldigd wanneer de werkgever het arbeidscontract beëindigt, met uitzondering van gevallen van ernstig wangedrag door de werknemer.
Het nieuwe schema is van toepassing op arbeidscontracten die zijn begonnen op of na 1 januari 2003 en is het dominante ontslagmodel in Oostenrijk. Werkgevers zijn verplicht om elke maand een vast bedrag van 1,53% van het bruto salaris van een werknemer bij te dragen aan een aangewezen Werknemersvoorzieningsfonds. Dit is gescheiden van de loon- en sociale zekerheidsverplichtingen van de werkgever. Werknemers hebben recht op toegang tot de fondsen in hun ontslagrekening na drie jaar bijdragen. In tegenstelling tot het oude schema biedt het nieuwe schema meer flexibiliteit. Als de werkgever het contract beëindigt, heeft de werknemer recht op de opgebouwde vergoeding. Als de werknemer ontslag neemt, kan hij het saldo overdragen naar het fonds van een nieuwe werkgever. Bij pensionering heeft de werknemer de optie om een eenmalig bedrag te ontvangen of het saldo om te zetten in een lijfrente.
Collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen bepalingen bevatten die de ontslagregelingen verder verbeteren dan de wettelijke minimumeisen.
In Oostenrijk kan de beëindiging van een arbeidsovereenkomst worden geïnitieerd door zowel de werkgever als de werknemer. De Oostenrijkse arbeidswetgeving biedt specifieke procedures en richtlijnen om een eerlijke en wettige beëindigingsprocedure te waarborgen.
Werkgevers dienen altijd hun arbeidsovereenkomsten, eventuele collectieve arbeidsovereenkomsten en de relevante Oostenrijkse arbeidswetten te raadplegen voordat zij het beëindigingsproces starten. Het documenteren van de redenen voor beëindiging en het bijhouden van duidelijke dossiers is cruciaal voor potentiële juridische geschillen.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.