In Timor-Leste is de primaire wetgeving die gezondheid en veiligheid reguleert Wet nr. 11/2023 betreffende Veiligheid, Gezondheid en Hygiëne op het Werk. Deze wet schetst de fundamentele principes en verantwoordelijkheden rondom gezondheid en veiligheid.

Toepassingsgebied van de Wet

De Wet betreffende Veiligheid, Gezondheid en Hygiëne op het Werk is van toepassing op vrijwel alle werkplekken binnen Timor-Leste, inclusief publieke, private, coöperatieve en sociale sectororganisaties. Het omvat werknemers, zelfstandigen, stagiairs en leerlingen, en economisch afhankelijke werknemers.

Belangrijke Principes en Verantwoordelijkheden

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers zijn verplicht risicobeoordelingen uit te voeren en preventieve maatregelen te implementeren om gevaren op de werkplek te minimaliseren. Ze moeten werknemers voorzien van informatie en training over gezondheid en veiligheid, inclusief het gebruik van beschermende uitrusting. Werkgevers moeten adequate EHBO-voorzieningen en noodplannen hebben. Ze kunnen verplicht zijn gezondheidsbewaking te regelen voor werknemers die aan specifieke risico's worden blootgesteld. Werkgevers moeten werknemers raadplegen over gezondheids- en veiligheidskwesties en hun deelname aan gevarenidentificatie en risicobeheersing aanmoedigen.

Verantwoordelijkheden van Werknemers

Werknemers zijn verplicht de veiligheidsinstructies en -procedures van de werkgever op te volgen. Ze moeten de verstrekte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) correct gebruiken. Werknemers moeten alle gevaren of gevaarlijke situaties die ze op de werkplek waarnemen, melden.

Specifieke Bepalingen

Kwetsbare Groepen

De Wet betreffende Veiligheid, Gezondheid en Hygiëne op het Werk bevat speciale beschermingen voor zwangere en borstvoedende vrouwen, waarbij werk dat schadelijk kan zijn voor hun gezondheid of die van hun kind wordt verboden. Het beperkt ook de soorten werk die jonge werknemers kunnen uitvoeren en verbiedt hen gevaarlijke activiteiten.

Werkplekvoorzieningen en -omstandigheden

De wet schetst vereisten voor werkruimtes, inclusief adequate ventilatie, verlichting en temperatuurregeling. Het verplicht toegang tot toiletten, schoon water en wasvoorzieningen. Het vereist ook een veilige ontwerp, werking en onderhoud van machines en apparatuur.

Chemische Veiligheid

Werkgevers moeten stappen ondernemen om de risico's van chemicaliën te beheersen, inclusief etikettering, veilige opslag en het verstrekken van veiligheidsinformatiebladen (MSDS).

Handhaving

De overheid is verantwoordelijk voor de handhaving van gezondheids- en veiligheidswetten. Het specifieke agentschap dat verantwoordelijk is voor de handhaving kan variëren.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (AGV) is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat de identificatie van potentiële gevaren en de beoordeling van risico's voor de veiligheid en gezondheid van werknemers. Werkgevers hebben de fundamentele plicht om ervoor te zorgen dat alle potentiële gevaren worden herkend, en dit proces moet actieve deelname van werknemers omvatten.

Gevarenidentificatie en Risicobeoordeling

Werkgevers zijn verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren en risico's voor de veiligheid en gezondheid van werknemers te beoordelen. Dit proces moet actieve deelname van werknemers omvatten om ervoor te zorgen dat alle potentiële gevaren worden herkend.

Beheersmaatregelen

Zodra risico's zijn beoordeeld, moeten werkgevers beheersmaatregelen implementeren. Deze maatregelen volgen een hiërarchie:

1. Eliminatie: Het gevaar volledig verwijderen.
2. Substitutie: Het gevaar vervangen door een minder gevaarlijk alternatief.
3. Technische Beheersmaatregelen: Het gevaar isoleren of fysieke veranderingen in de werkruimte doorvoeren.
4. Administratieve Beheersmaatregelen: Werkprocedures, werkschema's aanpassen of training geven.
5. Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Gebruik van uitrusting zoals handschoenen, maskers of gehoorbescherming als laatste redmiddel.

Arbeidsgezondheidstoezicht

Bepaalde banen kunnen medische onderzoeken en gezondheidsmonitoring voor werknemers vereisen. Dit is vooral belangrijk in sectoren waar werknemers worden blootgesteld aan gevaarlijke stoffen of lawaai.

Veiligheidstraining en Informatie

Werkgevers moeten werknemers uitgebreide informatie en training geven over gevaren op de werkplek, veilige werkprocedures, noodreacties en het gebruik van PBM. Training moet doorlopend zijn en regelmatig worden bijgewerkt om veranderingen in werkprocessen of apparatuur te weerspiegelen.

Incidentrapportage en Onderzoek

Werknemers moeten verwondingen, ziekten en bijna-ongevallen melden, zodat onderzoek en corrigerende maatregelen kunnen worden genomen om herhaling te voorkomen. Werkgevers moeten incidenten onderzoeken om de oorzaken te achterhalen en preventieve maatregelen te implementeren.

Belangrijke Overwegingen

Actieve betrokkenheid van werknemers bij het identificeren van gevaren, het ontwikkelen van beheersmaatregelen en het deelnemen aan AGV-besluitvorming is essentieel. AGV-normen en -praktijken mogen niet als statisch worden beschouwd. Werkgevers moeten een systeem hebben voor het regelmatig herzien en bijwerken van AGV-praktijken om voortdurende verbetering te waarborgen.

Uitdagingen

Het implementeren van sterke AGV-praktijken kan uitdagend zijn vanwege beperkte middelen, de aanwezigheid van een informele economie en de behoefte aan meer bewustwording en educatie over AGV-rechten en -verantwoordelijkheden bij zowel werkgevers als werknemers.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het waarborgen van naleving van veiligheidsnormen, het identificeren van potentiële gevaren, het ontmoedigen van niet-naleving en het bieden van educatie en begeleiding over veiligheidspraktijken. Het specifieke overheidsorgaan dat verantwoordelijk is voor het uitvoeren van deze inspecties kan variëren, en de wet kan een leidende autoriteit voor handhaving aanwijzen.

Inspectieprocedures

Inspecties omvatten doorgaans een reeks stappen, waaronder planning, kennisgeving, rondgang, interviews en documentbeoordeling. De planningsfase kan het plannen van inspecties op basis van risicobeoordelingen, klachten of willekeurige selectie omvatten. Werkgevers kunnen al dan niet vooraf worden geïnformeerd, afhankelijk van de aard van de inspectie. Tijdens de rondgang voeren inspecteurs een fysieke inspectie van de werkplek uit, waarbij ze werkprocessen, apparatuur en faciliteiten observeren. Inspecteurs kunnen ook werknemers en management interviewen om informatie te verzamelen over veiligheidspraktijken en documenten zoals risicobeoordelingen, incidentrapporten en trainingslogboeken te beoordelen.

Inspectiecriteria

De focus van inspecties ligt op naleving van de vereisten van de veiligheidswet. Dit omvat gevarenidentificatie en risicobeheersmaatregelen, verstrekking en gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM), veilige bediening en onderhoud van machines en apparatuur, adequaatheid van werkplekfaciliteiten (verlichting, ventilatie, sanitaire voorzieningen), noodvoorbereiding en procedures, chemische veiligheid en gevarencommunicatie, veiligheidstraining en bewustzijn van werknemers, en processen voor het bijhouden van gegevens en rapportage van incidenten.

Inspectiefrequentie

De frequentie van inspecties wordt bepaald door factoren zoals industrieel risico, bedrijfsverleden en beschikbare middelen. Hogere risicosectoren kunnen onderworpen zijn aan frequentere inspecties, en bedrijven met een geschiedenis van slechte naleving kunnen een hogere inspectiefrequentie ondergaan. De capaciteit van het handhavingsorgaan zal ook de algehele frequentie van inspecties beïnvloeden.

Opvolgacties

Na een inspectie stellen inspecteurs een rapport op met de bevindingen, inclusief eventuele overtredingen of aanbevelingen. Werkgevers kunnen een bevel krijgen om overtredingen binnen een bepaalde termijn te verhelpen. Significante of herhaalde niet-naleving kan resulteren in boetes of andere straffen. Opvolginspecties kunnen worden uitgevoerd om te verifiëren dat corrigerende maatregelen zijn genomen.

Arbeidsongevallen zijn een ernstige zaak die onmiddellijke aandacht vereisen. Werkgevers zijn verplicht om ernstige werkgerelateerde verwondingen, ziekten of sterfgevallen onmiddellijk te melden aan de relevante overheidsinstanties. De specifieke meldingsperiodes en de aangewezen autoriteit worden meestal beschreven in de Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet) of ondersteunende regelgeving.

Verantwoordelijkheid van de Werknemer

Werknemers hebben ook een verantwoordelijkheid in dit opzicht. Zij zijn verplicht om eventuele arbeidsongevallen of verwondingen te melden aan hun werkgever. Dit is niet alleen een morele verplichting, maar ook een wettelijke, zoals beschreven in Wet nr. 11/2023, Artikel 15.

Registratie

Registratie is een ander belangrijk aspect van het omgaan met arbeidsongevallen. Werkgevers moeten een administratie bijhouden van arbeidsongevallen en verwondingen. Deze administratie moet details bevatten van het incident, de aard van de verwonding en eventuele corrigerende maatregelen die zijn genomen.

Onderzoeken door de Werkgever

Werkgevers hebben de primaire verantwoordelijkheid om arbeidsongevallen te onderzoeken. Het doel is om de oorzaak te achterhalen en maatregelen te implementeren om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen.

Overheidsonderzoeken

De aangewezen overheidsinstantie kan ook haar eigen onderzoeken uitvoeren. Dit is vooral het geval bij ernstige verwondingen of sterfgevallen. Dergelijke onderzoeken kunnen sitebezoeken, inspecties van apparatuur en interviews met getuigen omvatten.

Deelname van Werknemers

Werknemersvertegenwoordigers of veiligheidscomités zouden idealiter betrokken moeten zijn bij het onderzoeksproces. Hun betrokkenheid kan helpen bij het identificeren van bijdragende factoren en mogelijke oplossingen.

Schadeclaims

In het geval van werkgerelateerde verwondingen en ziekten is er waarschijnlijk een sociaal zekerheidsstelsel dat compensatie biedt. De specifieke toelatingscriteria en beschikbare voordelen worden gedefinieerd in de relevante sociale zekerheidswetgeving.

Arbeidsongevallenverzekering

Werkgevers kunnen verplicht zijn om een arbeidsongevallenverzekering af te sluiten. Deze verzekering biedt extra dekking voor medische kosten, verloren loon en invaliditeitsuitkeringen in geval van arbeidsongevallen.

Claimprocedures

Er zijn specifieke procedures en termijnen voor het indienen van schadeclaims bij arbeidsongevallen. Deze worden bepaald door het sociale zekerheidsstelsel of de verzekeraar, indien van toepassing.

Belangrijke Overwegingen

Tijdige melding en onderzoek van arbeidsongevallen zijn cruciaal. Ze helpen bij het vaststellen van de oorzaak en het mogelijk maken van snelle toegang tot medische zorg en eventuele relevante compensatievoordelen. Het primaire doel van het melden en onderzoeken van ongevallen moet zijn om toekomstige soortgelijke voorvallen te voorkomen. De bevindingen van het onderzoek moeten leiden tot de implementatie van corrigerende en preventieve maatregelen. Werknemers hebben recht op een veilige werkplek en om geïnformeerd te worden over gevaren. Ze mogen geen represailles ondervinden voor het melden van ongevallen of het deelnemen aan onderzoeken.