In de Centraal-Afrikaanse Republiek worden de gezondheid en veiligheid van werknemers op de werkplek gewaarborgd door een basis wettelijk kader. De Grondwet van de Centraal-Afrikaanse Republiek (2016) en de Arbeidswet van de Centraal-Afrikaanse Republiek (Wet nr. 04.022, 2009) zijn de belangrijkste bronnen van wetgeving. De Grondwet garandeert alle burgers het recht om te werken in een gezonde omgeving en stelt het principe van gelijkheid voor de wet op het gebied van werkgelegenheid vast. De Arbeidswet is de primaire wetgeving die de gezondheid en veiligheid op het werk regelt, en beschrijft de verplichtingen van werkgevers, de rechten van werknemers en de oprichting van gezondheids- en veiligheidscomités op de werkplek.

Besluit nr. 06/MTFPSE van 11 januari 1999 vult de Arbeidswet aan en stelt specifieke vereisten vast voor de preventie en beheersing van beroepsrisico's. Deze omvatten bepalingen met betrekking tot het ontwerp en de inrichting van de werkplek, het gebruik van gevaarlijke stoffen, persoonlijke beschermingsmiddelen, elektrische veiligheid en brandveiligheid.

Belangrijke Instellingen

Het Ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid, Openbare Dienst en Sociale Zaken is verantwoordelijk voor het algemene beleid en de handhaving van arbeidswetten, inclusief regelgeving op het gebied van gezondheid en veiligheid op het werk. De Arbeidsinspectie handhaaft de gezondheids- en veiligheidswetgeving, met bevoegdheden om werkplekken zonder voorafgaande kennisgeving te betreden, inspecties en onderzoeken uit te voeren, informatie op te vragen indien nodig, en verbeteringsbevelen of boetes uit te vaardigen bij niet-naleving. Het Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid (Caisse Nationale de Sécurité Sociale - CNSS) speelt ook een rol bij de preventie van beroepsrisico's door advies en ondersteuning te bieden aan werkgevers en werknemers.

Uitdagingen en Beperkingen

De CAR staat voor aanzienlijke uitdagingen bij het effectief implementeren en handhaven van gezondheids- en veiligheidswetten. Deze omvatten een zwakke handhavingscapaciteit doordat de Arbeidsinspectie vaak onderbezet en ondergefinancierd is, een grote informele economie waar gezondheids- en veiligheidsbescherming vaak minimaal of niet aanwezig is, en aanhoudende conflicten en politieke instabiliteit die de economische activiteit hebben verstoord en de capaciteit van de overheid om wetten effectief te reguleren en handhaven hebben verzwakt.

Prioriteiten voor Verbetering

Verbeteringsprioriteiten omvatten het versterken van de handhaving door de Arbeidsinspectie en CNSS meer middelen en ondersteuning te bieden, het uitbreiden van de dekking om gezondheids- en veiligheidsbescherming uit te breiden naar werknemers in de informele sector, het vergroten van het bewustzijn onder zowel werkgevers als werknemers over gezondheids- en veiligheidsrechten en verplichtingen, en het bevorderen van samenwerking tussen de overheid, werkgevers en werknemersorganisaties om de gezondheid en veiligheid te verbeteren.

In de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) worden basisnormen en -praktijken voor gezondheid en veiligheid vastgesteld binnen het wettelijke kader. Deze normen vertalen zich in praktijken op de werkplek, waarbij werkgevers de primaire verantwoordelijkheid dragen voor het waarborgen van een veilige en gezonde werkomgeving volgens het Arbeidswetboek (Wet nr. 04.022, 2009) (Artikelen 104-119).

Verplichtingen van de Werkgever

Werkgevers in de CAR zijn verplicht om potentiële gevaren op de werkplek te identificeren en maatregelen te implementeren om ongevallen en beroepsziekten te voorkomen. Ze moeten ook werknemers voorzien van informatie en training over gezondheids- en veiligheidsrisico's die verband houden met hun werk en veilige werkpraktijken. Bovendien zijn werkgevers verplicht om werknemers te voorzien van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) waar nodig.

Veiligheidsnormen op de Werkplek

Specifieke veiligheidsnormen voor verschillende aspecten van de werkomgeving worden uiteengezet in Besluit nr. 06/MTFPSE. Deze omvatten het waarborgen van voldoende ruimte, ventilatie en verlichting om ongevallen te voorkomen en het welzijn van werknemers te bevorderen. Maatregelen om blootstelling aan gevaarlijke stoffen te beheersen, inclusief juiste opslag, etikettering en behandelingsprocedures, zijn ook vereist. Er bestaan regels om het veilige gebruik en onderhoud van elektrische apparatuur te waarborgen en elektrische gevaren te voorkomen. Werkgevers zijn ook verplicht om brandveiligheidsmaatregelen te treffen, zoals brandblussers en evacuatieplannen.

Deelname van Werknemers

Werknemers hebben bepaalde rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid onder het Arbeidswetboek (Artikelen 120-122). Deze omvatten het recht om werk te weigeren dat zij als een ernstig gevaar voor hun gezondheid of veiligheid beschouwen, en het recht om geïnformeerd te worden over gezondheids- en veiligheidsrisico's en deel te nemen aan overleg over gezondheids- en veiligheidskwesties.

Gezondheids- en Veiligheidscomités

Het Arbeidswetboek verplicht de oprichting van gezondheids- en veiligheidscomités op werkplekken met een bepaald aantal werknemers. Deze comités spelen een cruciale rol bij het identificeren van gevaren op de werkplek, het ontwikkelen en implementeren van veiligheidsprocedures en het monitoren van de naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften.

Uitdagingen en Beperkingen

Ondanks het bestaan van gezondheids- en veiligheidsnormen, belemmeren aanzienlijke uitdagingen hun effectieve implementatie in de CAR. De Arbeidsinspectie heeft onvoldoende middelen om regelmatige inspecties uit te voeren en naleving af te dwingen. Bovendien maken veel werknemers deel uit van de informele sector waar gezondheids- en veiligheidsmaatregelen vaak niet bestaan.

In de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) is de Arbeidsinspectie, een eenheid binnen het Ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid, Openbare Dienst en Sociale Welzijn, verantwoordelijk voor het waarborgen van gezondheid en veiligheid op de werkplek door middel van werkplekinspecties. Dit proces omvat een reeks procedures, criteria en vervolgacties.

Inspectieprocedures

Het Arbeidswetboek (Wet nr. 04.022, 2009) biedt het algemene kader voor werkplekinspecties (Artikelen 142-148). De belangrijkste stappen zijn:

• Initiëren van inspecties: Inspecties kunnen worden geïnitieerd door klachten van werknemers, vakbonden, of tijdens routinematige inspecties die door de Arbeidsinspectie zijn gepland.
• Uitvoering van de inspectie: Arbeidsinspecteurs hebben de bevoegdheid om werkplekken zonder voorafgaande kennisgeving te betreden (Artikel 143). Tijdens de inspectie kunnen zij werkplekdocumentatie met betrekking tot gezondheids- en veiligheidspraktijken bekijken, interviews afnemen met werkgevers en werknemers, en de fysieke werkomgeving onderzoeken op mogelijke gevaren (Artikel 144).

Inspectiecriteria

De primaire focus van de inspecteurs is het verifiëren van naleving van het Arbeidswetboek en Besluit nr. 06/MTFPSE van 11 januari 1999. Dit omvat het waarborgen dat werkgevers hun verplichtingen nakomen met betrekking tot risicobeoordeling, informatie en training voor werknemers, en het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (Artikelen 104-119). Ze beoordelen ook de naleving van specifieke veiligheidsnormen zoals beschreven in het Besluit, zoals de indeling van de werkplek, het beheer van gevaarlijke stoffen en brandveiligheidsprotocollen.

Frequentie van inspecties

Het Arbeidswetboek definieert geen vaste frequentie voor inspecties. Echter, beperkte middelen binnen de Arbeidsinspectie beperken waarschijnlijk het aantal routinematige inspecties dat wordt uitgevoerd.

Vervolgacties

Op basis van de inspectiebevindingen kan de Arbeidsinspectie verschillende acties ondernemen:

• Uitgeven van verbeteringsberichten: Als er overtredingen worden geconstateerd, kunnen inspecteurs berichten uitgeven waarin werkgevers worden verplicht om binnen een bepaalde termijn corrigerende maatregelen te nemen (Artikel 145).
• Boetes voor niet-naleving: In gevallen van ernstige overtredingen of het niet naleven van verbeteringsberichten, kunnen inspecteurs boetes opleggen (Artikel 147).
• Werkstopbevelen: In situaties waar er een onmiddellijk gevaar is voor de veiligheid van werknemers, hebben inspecteurs de bevoegdheid om een tijdelijke stopzetting van de werkzaamheden te bevelen (Artikel 146).

Uitdagingen en beperkingen

De effectiviteit van werkplekinspecties in de CAR staat voor aanzienlijke uitdagingen. De Arbeidsinspectie heeft onvoldoende mankracht en middelen om frequente en uitgebreide inspecties door het hele land uit te voeren. Bovendien werkt een groot deel van de beroepsbevolking in de informele sector, die buiten het bereik van reguliere inspecties valt.

In de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) is een basisraamwerk voor het omgaan met arbeidsongevallen opgezet, hoewel het verschillende uitdagingen kent. De Arbeidswet (Wet nr. 04.022, 2009) beschrijft de verantwoordelijkheid van de werkgever om arbeidsongevallen te melden.

Meldingsvereisten

Werkgevers zijn verplicht om elk arbeidsongeval dat resulteert in de dood, ernstig letsel of dat de werknemer meer dan drie dagen werkverzuim oplevert, onmiddellijk te melden bij het dichtstbijzijnde kantoor van de sociale zekerheid. Het rapport moet details bevatten van het ongeval, de gewonde werknemer(s) en eventuele getuigen.

Ongevalsonderzoek

Na de melding vindt er meestal een onderzoek plaats naar de oorzaak van het ongeval. Van werkgevers wordt verwacht dat zij een eerste onderzoek uitvoeren om de oorzaak van het ongeval te achterhalen en stappen te ondernemen om soortgelijke voorvallen te voorkomen. Bij ernstige ongevallen kunnen het kantoor van de sociale zekerheid of de gerechtelijke autoriteiten betrokken raken bij het onderzoek.

Werknemerscompensatie

Het sociale zekerheidsstelsel van de CAR, beheerd door het Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid (Caisse Nationale de Sécurité Sociale - CNSS), speelt een centrale rol in de compensatie van werknemers voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. Werknemers die zijn geregistreerd bij de CNSS en een werkgerelateerd ongeval of ziekte ervaren, hebben recht op sociale zekerheidsuitkeringen. Uitkeringen kunnen dekking van medische kosten, tijdelijke of permanente invaliditeitsuitkeringen en nabestaandenuitkeringen in geval van een werkgerelateerde dodelijke afloop omvatten.

Uitdagingen en Beperkingen

Het huidige systeem kent beperkingen. Veel werknemers werken in de informele sector en zijn niet gedekt door sociale zekerheid, waardoor zij geen toegang hebben tot compensatiemechanismen. Het afdwingen van naleving door werkgevers van meldings- en compensatievereisten kan uitdagend zijn vanwege beperkte middelen.