In Antigua en Barbuda schetst de Labour Code (2003) het juridische kader voor beëindiging van arbeidsovereenkomsten. Dit omvat wettelijke gronden voor ontslag, opzegtermijnen en ontslagvergoedingen.

Wettelijke Gronden voor Ontslag

Werkgevers kunnen de arbeidsovereenkomst om verschillende redenen beëindigen:

Ontslag met Opzegtermijn

• Prestatie- of Gedragsgerelateerd: Aanhoudend onbevredigende prestaties na waarschuwingen en een redelijke kans op verbetering, of wangedrag zoals ongehoorzaamheid, oneerlijkheid of plichtsverzuim.
• Redundantie: Ontslag om economische of operationele redenen, zoals wanneer de functie binnen het bedrijf overbodig wordt.

Ontslag zonder Opzegtermijn (Onmiddellijk Ontslag)

Werkgevers kunnen een werknemer zonder opzegtermijn onmiddellijk ontslaan op grond van ernstig wangedrag, waaronder:

• Ernstig Wangedrag: Ernstige overtredingen zoals diefstal, geweld, opzettelijke schade aan bedrijfseigendommen, of ernstige contractbreuk.
• Habitueel Verzuim: Aanhoudende en ongegronde afwezigheid van het werk of habituele te laat komen, ondanks waarschuwingen.

Opzegtermijnen

De vereiste opzegtermijn voor beëindiging hangt af van de duur van de dienstbetrekking van de werknemer:

• Minder dan 1 jaar dienstverband: 1 week opzegtermijn.
• 1 tot 5 jaar dienstverband: 2 weken opzegtermijn.
• 5 tot 10 jaar dienstverband: 4 weken opzegtermijn.
• Meer dan 10 jaar dienstverband: 8 weken opzegtermijn.

De opzegtermijn moet schriftelijk worden gegeven en kan een betaling in plaats van opzegtermijn zijn als de werkgever dat kiest. Collectieve arbeidsovereenkomsten of contracten kunnen gunstigere opzegvoorwaarden bieden.

Ontslagvergoeding

Ontslagvergoeding is verplicht bij ontslagen wegens redundantie. De Labour Code bepaalt de volgende berekening:

• Ten minste één dag loon voor elke maand (of groot deel daarvan) van ononderbroken dienstverband bij de werkgever en eventuele vorige werkgevers.

In Antigua en Barbuda verbiedt de wet discriminatie op basis van verschillende beschermde kenmerken. Deze omvatten ras, geslacht, geloof, taal, sociale status, handicap en leeftijd.

Beschermde Kenmerken

• Ras: Dit omvat iemands raciale achtergrond, huidskleur of etniciteit.
• Geslacht: Discriminatie tegen zowel mannen als vrouwen is verboden.
• Geloof: Er is bescherming voor de religieuze of spirituele overtuigingen van een individu.
• Taal: Dit beschermt tegen discriminatie vanwege taalbarrières of accenten.
• Sociale Status: Beschermt individuen tegen discriminatie die voortkomt uit sociaaleconomische positie of waargenomen klasse-onderscheid.
• Handicap: Dit verbiedt discriminatie op basis van fysieke of mentale handicaps. De wet verplicht redelijke aanpassingen voor personen met een handicap.
• Leeftijd: Discriminatie op basis van leeftijd is verboden binnen de door de wet gestelde parameters.

Mechanismen voor Verhaal

Individuen die menen slachtoffer te zijn van discriminatie kunnen via verschillende wegen verhaal zoeken:

• De Arbeidscommissie: Gespecialiseerd in geschillen over discriminatie op de werkplek. Zij kunnen bemiddelen tussen partijen om problemen op te lossen.
• Rechtssysteem: Voor gevallen waarin bemiddeling via de Arbeidscommissie faalt of waar de aard van de discriminatie buiten hun bereik valt, kunnen individuen rechtszaken aanspannen bij de rechtbanken.
• Antigua en Barbuda Mensenrechtencommissie: Een toekomstig orgaan dat, indien opgericht, een belangrijke rol zou kunnen spelen bij het behandelen van mensenrechtenklachten en het bevorderen van sociale rechtvaardigheid.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Werkgevers in Antigua en Barbuda hebben wettelijke verantwoordelijkheden onder antidiscriminatiewetten. Deze omvatten:

• Gelijke Kansen: Het creëren van een werkomgeving vrij van discriminatie. Dit omvat eerlijke wervingspraktijken en promoties.
• Anti-intimidatiebeleid: Het implementeren van een duidelijk beleid tegen seksuele intimidatie en andere vormen van discriminerende intimidatie op de werkplek.
• Klachtmechanismen: Het opzetten van een systeem waarmee werknemers veilig en vertrouwelijk discriminatie- of intimidatieproblemen kunnen melden.
• Training: Werkgevers kunnen verplicht zijn om trainingen te geven aan werknemers over antidiscriminatiewetgeving en procedures voor het creëren van een respectvolle en inclusieve werkplek.

De Arbeidswet in Antigua en Barbuda beschrijft een standaardwerkweek van 40 uur, meestal verspreid over vijf dagen. Werk dat de standaard van 40 uur overschrijdt, wordt beschouwd als overwerk en moet worden gecompenseerd tegen een hoger tarief, doorgaans minstens 1,5 keer het reguliere loon. De wet kan limieten stellen aan het maximale aantal opeenvolgende uren dat een werknemer kan worden verplicht te werken voordat hij een rustperiode nodig heeft.

Rustperiodes

Werknemers hebben recht op pauzes tijdens hun werkdag, waarvan de details kunnen worden beschreven in de Arbeidswet of in arbeidsovereenkomsten. De wet schrijft een wekelijkse rustperiode voor, meestal een minimum van 24 opeenvolgende uren. Antigua en Barbuda erkent nationale feestdagen, die niet-werkdagen zijn tenzij vereist door de aard van het werk.

Ergonomische Vereisten

Hoewel de Arbeidswet mogelijk geen zeer gedetailleerde ergonomische voorschriften bevat, hebben werkgevers toch de verantwoordelijkheid om een veilige en gezonde werkomgeving te waarborgen. Dit omvat:

• Werkplekontwerp: Werkgevers moeten redelijke inspanningen leveren om werkplekken zo te ontwerpen dat ze spanning en het risico op letsel minimaliseren.
• Apparatuur en Gereedschap: Het verstrekken van apparatuur en gereedschap die veilig en geschikt zijn voor de taak en het bieden van training over veilig gebruik waar nodig.
• Repetitieve Bewegingen: Waar banen repetitieve bewegingen vereisen, moeten werkgevers manieren overwegen om het risico op letsel te verminderen, zoals functieroulatie of het bieden van voldoende pauzes.

Voor de meest nauwkeurige en actuele informatie over alle aspecten van arbeidsomstandigheden in Antigua en Barbuda, is het raadzaam om direct de Arbeidswet van Antigua en Barbuda en de bijbehorende regelgeving te raadplegen.

Antigua en Barbuda geven prioriteit aan arbeidsveiligheid en gezondheid (OSH) door middel van een wetgevend kader. Dit kader omvat verplichtingen van werkgevers, rechten van werknemers en handhavingsmechanismen.

Verplichtingen van Werkgevers

Onder de Arbeidsveiligheids- en Gezondheidswet, 2013 (OSH-wet), hebben werkgevers verschillende plichten om de veiligheid op de werkplek te waarborgen:

• Zorg voor een Veilige Werkomgeving: Werkgevers moeten een werkplek creëren en onderhouden die vrij is van gevaren die letsel of ziekte kunnen veroorzaken.
• Risicobeoordelingen: Een formeel risicobeoordelingsproces is vereist om potentiële gevaren te identificeren en beheersmaatregelen te implementeren.
• Veilige Werkprocedures: Werkgevers moeten veilige werkprocedures ontwikkelen en implementeren voor verschillende taken om risico's te minimaliseren.
• Bekwaam Personeel: De OSH-wet benadrukt het waarborgen van de beschikbaarheid van expertise en bekwaamheid in gezondheids- en veiligheidskwesties binnen de organisatie.
• Training en Informatie: Werknemers moeten de juiste training en informatie ontvangen over gevaren op de werkplek en veilige werkpraktijken.
• Consultatie: De wet verplicht tot overleg met werknemers en hun vertegenwoordigers over gezondheids- en veiligheidskwesties.
• Verstrekking van PBM: Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) waar nodig.

Rechten van Werknemers

De OSH-wet geeft werknemers ook het recht op een veilige en gezonde werkomgeving. Belangrijke rechten van werknemers zijn onder andere:

• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij als onveilig of ongezond beschouwen, mits zij redelijke rechtvaardiging hebben.
• Deelname aan OSH-maatregelen: Werknemers kunnen deelnemen aan overleg over gezondheids- en veiligheidskwesties en zorgen uiten bij hun werkgever of het Arbeidsdepartement.
• Toegang tot Informatie en Training: Werknemers hebben het recht op toegang tot informatie en het ontvangen van training over gevaren op de werkplek en veilige werkpraktijken.

Handhavingsinstanties

Het Arbeidsdepartement van het Ministerie van Arbeid is de primaire instantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van de OSH-wet. Zij voeren inspecties uit, onderzoeken klachten en houden werkgevers verantwoordelijk voor niet-naleving.