Visa Sponsoring voor Internationale Werknemers - Een Gids voor Werkgevers

Het uitbreiden van je team internationaal kan een game-changer zijn. Echter, navigeren door visa-sponsoring kan overweldigend aanvoelen. Veel werkgevers realiseren zich niet dat sponsoring van een visa een optie is of dat het een strategische zet kan zijn om top talent aan te trekken. Als je overweegt globaal te werven, is het cruciaal om te begrijpen hoe visa-sponsoring werkt, wanneer je het moet gebruiken en wat het inhoudt.

Hier is wat je moet weten over visa-sponsoring voor internationale aanwervingen.

Wanneer moet je overwegen om visa-sponsoring te gebruiken?

Visa-sponsoring is zinvol wanneer je top talent wilt aannemen maar geconfronteerd wordt met beperkingen op werkvergunningen. Sponsoring kan de beste oplossing zijn als een kandidaat de vaardigheden heeft die jouw bedrijf nodig heeft, maar niet legaal in jouw land mag werken. Dit geldt vooral in sectoren met tekorten aan vaardigheden, zoals technologie, gezondheidszorg en engineering.

Overweeg het sponsoren van een remote werknemer die wil verhuizen. Visa-sponsoring kan dat mogelijk maken als de werknemer om persoonlijke redenen verhuist of je wilt dat ze dichter bij het hoofdkantoor zijn. Het ondersteunen van de verhuizing van een werknemer kan ook de retentie verhogen en je bedrijf positioneren als een werkgever die waarde hecht aan zijn personeel.

Hoe werkt het proces van visa-sponsoring?

Het proces van sponsoring verschilt per land, maar het omvat over het algemeen het verkrijgen van een werkvergunning voor je werknemer. Als werkgever moet je meestal bewijzen dat een lokale werknemer de baan niet gemakkelijk kan invullen en dat aan de door de overheid gestelde salarisdrempels wordt voldaan. Zodra het wordt goedgekeurd, neemt je bedrijf de juridische verantwoordelijkheid voor de werkvergunning van de werknemer.

Verenigde Staten: Het H-1B visa-proces

Om een werknemer te sponsoren onder het H-1B visa-programma, moeten werkgevers een petition indienen bij U.S. Citizenship and Immigration Services (USCIS). Het proces omvat meerdere stappen:

• Labor Condition Application (LCA). Werkgevers moeten een LCA indienen bij het Department of Labor, waarin wordt verzekerd dat het aannemen van een buitenlandse werknemer geen negatieve impact heeft op Amerikaanse werknemers.

• Indienen van H-1B petition. De werkgever dient formulier I-129 in bij USCIS zodra de LCA is goedgekeurd.

• Loterijselectie. Vanwege de grote vraag werkt het H-1B visa-programma op basis van een loterijsysteem, waarbij jaarlijks een beperkt aantal aanvragen wordt geselecteerd.

• Goedkeuring en uitgifte van het visum. De werknemer kan een H-1B visum aanvragen bij een Amerikaanse ambassade of consulaat als hij geselecteerd en goedgekeurd is.

Werkgevers moeten zich ook bewust zijn dat H-1B visa strikte loonvereisten en geldigheidsperiodes hebben. Ze duren meestal drie jaar met de mogelijkheid tot verlenging.

Verenigd Koninkrijk: Skilled worker visa

Werkgevers in het VK moeten een sponsorship license verkrijgen voordat ze buitenlandse talenten kunnen aannemen. Het proces omvat enkele belangrijke stappen:

• Aanvragen van een sponsorlicentie. Bedrijven moeten legitimiteit en het vermogen aantonen om te voldoen aan immigratieregels.

• Toewijzen van een Certificate of Sponsorship (CoS). Zodra ze zijn gelicentieerd, wijst de werkgever een CoS toe aan de potentiële werknemer.

• Visumaanvraag. De werknemer vraagt het Skilled Worker visum aan met behulp van het CoS referentienummer.

• Nalevingscontrole. Werkgevers moeten de status van werknemers volgen en wijzigingen rapporteren aan het UK Home Office.

De Britse overheid stelt ook minimumsalarisdrempels vast waaraan werkgevers moeten voldoen. Deze hangen af van de functie en sector.

Canada: Het LMIA-proces

Voor de meeste werkvergunningen in Canada moeten werkgevers een Labor Market Impact Assessment (LMIA) verkrijgen. Dit bewijst dat er geen gekwalificeerde Canadese werknemers beschikbaar zijn. De stappen omvatten:

• Adverteren van de functie. Werkgevers moeten de rol voor een vereiste periode adverteren om een lokaal arbeids tekort aan te tonen.

• Indienen van de LMIA-aanvraag. Als er geen lokale kandidaten aan de eisen voldoen, dient de werkgever een LMIA-aanvraag in bij Employment and Social Development Canada (ESDC).

• Goedkeuring en werkvergunningaanvraag. Na een positieve LMIA kan de werknemer een werkvergunning aanvragen.

• Visumverwerking en aanvang van het werk. Zodra het wordt goedgekeurd, kan de werknemer naar Canada verhuizen en beginnen te werken.

LMIA-aanvragen kunnen enkele weken in beslag nemen. Werkgevers moeten voldoen aan strikte loon- en arbeidsvoorwaarden.

Australië: Temporary Skill Shortage (TSS) visa

Om een buitenlandse werknemer in Australië aan te nemen, moeten bedrijven gebruik maken van het Temporary Skill Shortage (TSS) visa-programma, dat onder andere omvat:

• Worden van een standaard bedrijfsponsor. Werkgevers moeten zich registreren als goedgekeurde sponsor.

• Nomineren van een functie. De rol moet op de goedgekeurde lijst van gekwalificeerde beroepen staan.

• Visumaanvraag door de werknemer. Na nominatie vraagt de werknemer het visum aan.

• Naleving en voortdurende sponsorverplichtingen. Werkgevers moeten voldoen aan de Australische arbeidswetten en wijzigingen in visumstatus rapporteren.

Werkgevers moeten ook op de hoogte zijn van verschillende TSS-visumstromen, inclusief kort- en middellangetermijnopties. Deze bepalen hoe lang de werknemer mag blijven.

Wat zijn de kosten van visa-sponsoring?

Visa-sponsoring brengt kosten met zich mee. Deze kunnen onder andere bestaan uit aanvraagkosten, juridische kosten en nalevingskosten. De kosten variëren sterk per land. Bijvoorbeeld, in de VS kan het indienen van een H-1B visa-petitie enkele duizenden dollars kosten, inclusief overheidskosten en juridische diensten. In het VK kunnen sponsoringlicenties variëren van enkele honderden tot duizenden ponden, afhankelijk van de grootte van het bedrijf.

Naast de financiële aspecten vereist visa-sponsoring ook administratieve inspanning. Werkgevers moeten vervaldatums van visa bijhouden en voldoen aan immigratiewetten. Soms bieden ze extra voordelen, zoals verhuiskostenvergoeding.

Sector-specifieke overwegingen voor visa-sponsoring

Bepaalde sectoren hebben unieke uitdagingen bij visa-sponsoring. Bijvoorbeeld:

Tech-sector

Veel landen bieden versnelde visa-opties voor hooggekwalificeerde tech-werknemers, zoals het UK’s Global Talent Visa.

Gezondheidszorg

Aanvullende licentie- en certificeringsvereisten kunnen van toepassing zijn, waardoor het proces complexer wordt.

Bouw en engineering

Werkgevers moeten vaak bewijzen dat specifieke vaardigheden in tekort zijn voordat ze goedkeuring krijgen.

Het begrijpen van sector-specifieke visa-paden kan bedrijven helpen het wervingsproces te stroomlijnen en top talent efficiënter aan te trekken.

Alternatieve opties voor werkvergunningen

Visa-sponsoring is niet altijd de enige optie. Werkgevers moeten ook overwegen:

Afhankelijke visa’s

Als de partner van een werknemer al een werkvisum heeft, kunnen ze mogelijk zonder sponsoring werken.

Studentenwerkvergunningen

Veel landen staan internationale studenten toe parttime te werken tijdens hun studie en over te stappen op volledige werkvergunningen na afstuderen.

Digitale nomad visa’s

Sommige landen bieden visa voor remote workers, waardoor ze in een land kunnen wonen zonder een traditioneel door een werkgever gesponsord visum.

Deze alternatieven kunnen kosteneffectiever en minder tijdrovend zijn dan volledige visa-sponsoring.

Wat als je zelf geen visa-sponsoring wilt regelen?

Het gebruik van een Employer of Record (EOR) kan een slimme alternatieve oplossing zijn als het visa-proces te complex klinkt. Een EOR fungeert als de officiële werkgever op papier. Ze regelen werkvergunningen, loonadministratie en naleving, terwijl jouw bedrijf zich richt op de dagelijkse operaties. Dit is een uitstekende oplossing voor het aannemen van internationaal talent zonder een juridische entiteit op te zetten of immigratiehobbels te nemen.

Visa-sponsoring

Visa-sponsoring kan een krachtig instrument zijn om wereldwijd talent aan te trekken en te behouden. Het brengt echter ook verantwoordelijkheden met zich mee. Het begrijpen van het proces, de kosten en de nalevingsvereisten helpt je weloverwogen wervingsbeslissingen te nemen.

Als het zelf regelen van visa te ingewikkeld lijkt, kan samenwerken met een EOR het visa-sponsoringproces vereenvoudigen. Het geeft je nog steeds toegang tot een divers talentenpool. Hoe dan ook, het ondersteunen van internationale aanwervingen kan je personeelsbestand versterken. Het zal ook de reputatie van je bedrijf als een wereldwijde werkgever verbeteren.

FAQ’s

Hoe lang duurt het proces van visa-sponsoring?

De duur hangt af van het land en het type visum. Sommige aanvragen duren enkele weken, terwijl andere, zoals het H-1B visum in de VS, een loterijproces kennen en maanden kunnen duren.

Kan een klein bedrijf zich visa-sponsoring veroorloven?

Ja, maar de kosten variëren. Kleine bedrijven moeten budgetteren voor overheidskosten, juridische ondersteuning en nalevingskosten. Het gebruik van een EOR kan een kosteneffectief alternatief zijn.

Wat gebeurt er als het visum van een werknemer wordt geweigerd?

Als een visum wordt geweigerd, kunnen werkgevers in beroep gaan tegen de beslissing. Ze kunnen ook alternatieve werkvergunningopties onderzoeken, zoals afhankelijke visa’s, studentenwerkvergunningen of digitale nomad visa’s.