Wat definieert een niet-inwonende vreemdeling?

Een niet-ingezeten vreemdeling in de Verenigde Staten verwijst naar een individu die geen Amerikaans staatsburgerschap of nationale status heeft en niet voldoet aan de criteria om als belastingresident in de VS te worden beschouwd. Deze categorie omvat degenen die niet voldoen aan de green card-test of de substantiële aanwezigheidstest van de Internal Revenue Service. Meestal verblijven niet-ingezeten vreemdelingen tijdelijk in de VS onder niet-immigrantenvisa zoals het J-1 of F-1 visum, inclusief buitenlandse studenten, deelnemers aan academische programma's en niet-ingezeten aannemers. Ze hebben een aparte belastingstatus, vrijgesteld van FICA-bijdragen voor Medicare en sociale zekerheid, en moeten toestemming verkrijgen voordat ze in de VS mogen werken door het invullen van het I-9 Employee Eligibility Verification-formulier.

Belastingheffing van niet-ingezeten vreemdelingen

Belastingheffing vormt een belangrijk gebied van complexiteit met betrekking tot de status van niet-ingezeten vreemdelingen. Volgens IRS-regelgeving zijn niet-ingezeten vreemdelingen onderworpen aan andere belastingregels dan inwoners. Ze worden belast op Amerikaans inkomen, hetzij tegen inwonerstarieven, hetzij tegen vaste tarieven, afhankelijk van de aard van hun activiteiten. Bijvoorbeeld, niet-ingezeten zelfstandige aannemers betalen een vast tarief van 30% op Amerikaans inkomen. Toegang tot belastingaftrekken en -kredieten is echter beperkt, met uitzondering van bepaalde voordelen zoals de Earned Income Tax Credit (EITC) of de American Opportunity Tax Credit (AOTC). Niet-ingezeten vreemdelingen die getrouwd zijn met inwonende vreemdelingen kunnen gezamenlijk belastingaangifte doen, waarbij de echtgenoot de optie heeft om de status van inwonende vreemdeling te kiezen. Verplichtingen om belastingaangifte te doen ontstaan als men in het voorgaande jaar betrokken was bij handel of zaken in de VS of als men niet-belast Amerikaans inkomen heeft. Ze kunnen ook belastingteruggaven of -aftrekken claimen door een belastingaangifte in te dienen, hoewel ze doorgaans sociale zekerheid en Medicare-belastingen vermijden.

Het inhuren van niet-ingezeten vreemdelingen

Werkgevers in de VS moeten immigratiewetten en -regelgeving zorgvuldig navolgen bij het inhuren van niet-ingezeten vreemdelingen. Naleving houdt in dat de werkgeschiktheid wordt geverifieerd en dat aan visumvereisten wordt voldaan, samen met belastinginhouding en rapportageverplichtingen. Essentiële documentatie omvat Formulier I-9 voor werkvergunning, een naturalisatiecertificaat, een niet-verlopen tijdelijke verblijfskaart, een sofinummer (SSN) en geldige identificatie. Het waarborgen van naleving van belastingverdragen en het vermijden van de status van vaste inrichting zijn kritieke overwegingen, vooral bij wereldwijde externe aanwerving. Ondanks uitdagingen biedt het inhuren van niet-ingezeten vreemdelingen toegang tot een diverse talentenpool en unieke vaardigheden, wat de organisatorische capaciteiten verbetert.

Volgende stappen voor het inhuren van niet-ingezeten vreemdelingen

Beoordeel de werkvergunningsstatus van het individu en zorg voor naleving van visumvereisten. Begrijp belastingverplichtingen en inhoudingsvereisten, rekening houdend met toepasselijke belastingverdragen. Bereid je voor om indien nodig het visum van de niet-ingezeten vreemdeling te sponsoren en begrijp de bijbehorende verantwoordelijkheden. Bied ondersteuning en middelen om culturele aanpassing voor de werknemer te vergemakkelijken. Blijf op de hoogte van immigratiewetten en -regelgeving en zorg voor naleving van documentatie- en verificatieprocessen.