Neem personeel in dienst in Cuba via onze Employer of Record (EOR)

Een Employer of Record (EOR) is een derde partij organisatie die de juridische en administratieve verantwoordelijkheden op zich neemt van het in dienst nemen van werknemers namens een ander bedrijf. Deze regeling stelt bedrijven in staat om werknemers aan te nemen in landen waar ze geen juridische entiteit hebben, waardoor ze hun wereldwijde bereik effectief kunnen uitbreiden zonder de noodzaak om een lokale dochteronderneming op te richten of complexe internationale arbeidswetten te navigeren. Voor een land als Cuba, met zijn unieke politieke en economische landschap, kan een EOR bijzonder waardevol zijn. Het kan buitenlandse bedrijven helpen de complexiteit van de Cubaanse arbeidswetten te navigeren, de loonadministratie te beheren in overeenstemming met lokale regelgeving, en ervoor zorgen dat er voldaan wordt aan belasting- en sociale zekerheidsvereisten. Deze dienst is vooral nuttig gezien de voortdurende economische hervormingen van Cuba en de geleidelijke openstelling voor buitenlandse investeringen.

Hoe Werkt EOR?

Een Employer of Record opereert door een juridische arbeidsrelatie met werknemers aan te gaan namens hun klantbedrijf. Het proces omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Het klantbedrijf identificeert een kandidaat die ze in Cuba willen aannemen.
2. De EOR neemt de werknemer legaal in dienst, en regelt al het papierwerk en de juridische vereisten.
3. De EOR beheert de loonadministratie, belastingen en voordelen in overeenstemming met de Cubaanse wetten.
4. Het klantbedrijf behoudt het dagelijkse management en de werkrichting van de werknemer.
5. De EOR zorgt voor voortdurende naleving van lokale arbeidswetten en -regelgeving.

Deze regeling stelt bedrijven in staat om snel en efficiënt talent aan te nemen in Cuba zonder de noodzaak om een lokale entiteit op te richten of experts te worden in de Cubaanse arbeidswetgeving.

Voordelen van het Gebruik van een EOR

Het gebruik van een Employer of Record in Cuba biedt verschillende voordelen:

1. Nalevingsgarantie: EOR's zijn goed op de hoogte van de Cubaanse arbeidswetten, waardoor alle arbeidspraktijken voldoen aan lokale regelgeving. Dit is bijzonder belangrijk gezien de unieke juridische en politieke omgeving van Cuba.
2. Risicobeperking: Door de juridische verantwoordelijkheid van de tewerkstelling op zich te nemen, beschermen EOR's klantbedrijven tegen potentiële juridische problemen met betrekking tot tewerkstelling in Cuba.
3. Kostenbesparing: Het opzetten van een juridische entiteit in Cuba kan duur en tijdrovend zijn. Een EOR elimineert deze noodzaak, en biedt een kosteneffectievere oplossing voor bedrijven die in Cuba willen aannemen.
4. Flexibiliteit: EOR's stellen bedrijven in staat om hun activiteiten in Cuba snel op te schalen, werknemers aan te nemen of te ontslaan indien nodig zonder de langetermijnverplichting van het opzetten van een lokale aanwezigheid.
5. Lokale Expertise: EOR's hebben vaak diepgaande kennis van de lokale zakelijke cultuur en praktijken in Cuba, wat van onschatbare waarde kan zijn voor buitenlandse bedrijven die niet bekend zijn met de Cubaanse markt.
6. Vereenvoudigde Uitbreiding: Voor bedrijven die de Cubaanse markt willen testen of willen aannemen voor kortetermijnprojecten, biedt een EOR een laag-risico manier om een aanwezigheid te vestigen zonder significante initiële investeringen.
7. Focus op Kernactiviteiten: Door de administratieve en juridische aspecten van tewerkstelling te beheren, stellen EOR's bedrijven in staat zich te concentreren op hun kernactiviteiten en strategische doelen in Cuba.

In de context van Cuba's zich ontwikkelende economische landschap en de geleidelijke openstelling voor buitenlandse investeringen, kunnen EOR's een cruciale rol spelen in het faciliteren van internationale zakelijke betrokkenheid terwijl ze zorgen voor naleving van lokale wetten en regelgeving.

Cuba's arbeidslandschap wordt gekenmerkt door een goed opgeleide beroepsbevolking met hoge alfabetiseringscijfers, maar staat voor uitdagingen door een vergrijzende bevolking en vaardigheidstekorten. De dienstensector, waaronder toerisme en gezondheidszorg, domineert de werkgelegenheid, waarbij de overheid de grootste werkgever is. Recente economische hervormingen hebben geleid tot een geleidelijke uitbreiding van de particuliere sector, hoewel deze relatief klein blijft. Het socialistische systeem van het land heeft een grote invloed op werkregelingen en culturele normen, wat de algehele werkomgeving vormgeeft.

Overzicht van Arbeidswetten

De arbeidswetten van Cuba zijn ontworpen om de rechten van werknemers te beschermen binnen het kader van zijn socialistische systeem. Belangrijke aspecten zijn onder meer:

• Het recht op werk is gegarandeerd door de grondwet
• De standaardwerkweek is 44 uur, met een maximum van 8 uur per dag
• Overuren zijn beperkt en moeten tegen hogere tarieven worden gecompenseerd
• Het minimumloon wordt door de overheid vastgesteld en varieert per sector
• Betaald jaarlijks verlof is verplicht, meestal 30 dagen per jaar
• Het sociale zekerheidsstelsel biedt uitgebreide voordelen, waaronder pensioenen en gezondheidszorg
• Beëindiging van de arbeidsovereenkomst is strikt gereguleerd, met specifieke gronden vereist voor ontslag

Culturele Overwegingen

De werkcultuur in Cuba wordt gevormd door verschillende belangrijke factoren:

• Nadruk op collectivisme en focus op familie
• Voorkeur voor werk-privébalans en flexibele schema's
• Belang van relatieopbouw vóór formele zakelijke besprekingen
• Indirecte communicatiestijlen, vermijden van botte kritiek
• Respect voor autoriteit en senioriteit in organisatorische hiërarchieën
• Geanimeerde en gepassioneerde communicatie, met direct oogcontact

Deze culturele normen beïnvloeden werkplekinteracties en verwachtingen aanzienlijk, waardoor het essentieel is voor werkgevers om lokale gebruiken te begrijpen en zich eraan aan te passen.

Uitdagingen van Directe Werving

Directe werving in Cuba brengt verschillende uitdagingen met zich mee voor buitenlandse bedrijven:

1. Complexe regelgevende omgeving: Cuba's socialistische systeem en strikte arbeidswetten kunnen moeilijk te navigeren zijn voor buitenlandse werkgevers.
2. Beperkte particuliere sector: De dominantie van staatsbedrijven beperkt de mogelijkheden voor directe werving door buitenlandse bedrijven.
3. Valutaproblemen: Cuba's dubbele muntsysteem kan de loonadministratie en financiële transacties compliceren.
4. Vaardigheidstekorten: Ondanks het hoge opleidingsniveau kunnen er mismatches zijn tussen beschikbare vaardigheden en marktbehoeften.
5. Infrastructuurbeperkingen: Verouderde technologie en onbetrouwbare internettoegang kunnen wervings- en werkprocessen belemmeren.
6. Culturele verschillen: Aanpassen aan de lokale werkcultuur en communicatiestijlen kan een uitdaging zijn voor buitenlandse werkgevers.
7. Overheidsbetrokkenheid: De aanzienlijke rol van de staat in werkgelegenheidskwesties kan leiden tot extra bureaucratische hindernissen.
8. Beperkingen op buitenlandse investeringen: Beperkingen op buitenlands eigendom en operaties kunnen wervingsprocessen compliceren.

Deze uitdagingen maken het cruciaal voor bedrijven die overwegen in Cuba te werven om grondig onderzoek te doen naar de lokale context en mogelijk hulp te zoeken bij ervaren lokale partners of wereldwijde oplossingen voor werkgelegenheid.

Cuba's loon- en belastingsysteem is een complex systeem waarbij zowel werkgevers als werknemers bijdragen aan verschillende sociale programma's en overheidsinitiatieven. Het systeem is ontworpen om de sociale welzijnsprogramma's van het land te ondersteunen en tegelijkertijd een eerlijke verdeling van de belastingdruk over verschillende inkomensniveaus te waarborgen. Het begrijpen van de complexiteit van dit systeem is cruciaal voor zowel werkgevers die in Cuba opereren als werknemers die in het land werken. In Cuba houdt de Nationale Belastingadministratie (ONAT) toezicht op de inning en het beheer van belastingen. Werkgevers zijn verplicht zich te registreren bij ONAT en te voldoen aan verschillende belastingverplichtingen, waaronder het inhouden van inkomstenbelasting op salarissen van werknemers en bijdragen aan sociale zekerheidsprogramma's. Werknemers daarentegen zijn onderworpen aan inkomstenbelasting en sociale zekerheidsbijdragen, die doorgaans van hun salarissen worden afgetrokken.

Werkgeversbijdragen

Werkgevers in Cuba hebben verschillende financiële verantwoordelijkheden met betrekking tot loon en belastingen:

1. Sociale Zekerheidsbijdragen: Werkgevers moeten bijdragen aan het sociale zekerheidsprogramma van het land, met tarieven die variëren tussen werkgevers in de publieke en private sector. Werkgevers in de publieke sector dragen 12,5% van de inkomsten van werknemers bij, terwijl werkgevers in de private sector 14,5% bijdragen. Deze bijdragen financieren verschillende sociale voordelen, waaronder pensioenen, arbeidsongeschiktheidsuitkeringen en gezondheidszorg.

2. Inkomstenbelastinginhouding: Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het inhouden van inkomstenbelasting op salarissen van werknemers op basis van een progressieve belastingtariefstructuur. Ze moeten ook maandelijks aangiften inkomstenbelasting indienen bij ONAT, waarin de ingehouden belastingen en inkomensinformatie van werknemers worden vermeld.

3. Omzetbelasting: Werkgevers die betrokken zijn bij de verkoop van goederen of diensten kunnen onderworpen zijn aan omzetbelasting, wat een extra laag aan hun belastingverplichtingen toevoegt.

4. Extra Loonbelastingen: Afhankelijk van de aard van hun bedrijf kunnen werkgevers verplicht zijn om bij te dragen aan verschillende sociale fondsen of andere loonbelastingen.

5. Registratie en Naleving: Alle werkgevers moeten zich registreren bij ONAT, ongeacht hun omvang of branche. Dit registratieproces omvat het verstrekken van bedrijfsinformatie, details over bedrijfsactiviteiten en werknemerslijsten.

Werknemersbijdragen

Werknemers in Cuba hebben ook verschillende belasting- en bijdrageverplichtingen:

1. Inkomstenbelasting: Cuba hanteert een progressief inkomstenbelastingsysteem, met tarieven die stijgen naarmate het inkomen toeneemt. Vanaf juni 2023 zijn de belastingschalen 5% op inkomen tot 30.000 Cubaanse peso's (CUP) per maand en 20% op inkomen boven 30.000 CUP per maand. Deze belastingen worden doorgaans door werkgevers ingehouden op salarissen van werknemers.

2. Sociale Zekerheidsbijdragen: Werknemers dragen tussen 1% en 5% van hun inkomsten bij aan het sociale zekerheidsprogramma, afhankelijk van hun beroepscategorie. Deze bijdragen helpen verschillende sociale voordelen te financieren.

3. Solidariteitsbelasting: Werknemers die boven een bepaalde drempel verdienen, zijn onderworpen aan een extra solidariteitsbelasting van 5% op inkomen boven die drempel.

4. Vakbondsbijdragen en Professionele Kosten: Vakbondsleden kunnen vakbondsbijdragen van hun salarissen laten aftrekken, en bepaalde beroepen kunnen vereisen dat er aftrekkingen worden gedaan voor professionele kosten of verenigingsbijdragen.

5. Liefdadigheidsbijdragen: Werknemers kunnen mogelijk aftrekposten claimen voor liefdadigheidsbijdragen aan gecertificeerde organisaties.

Het begrijpen van deze verschillende bijdragen en verplichtingen is essentieel voor zowel werkgevers als werknemers in Cuba. Werkgevers moeten ervoor zorgen dat ze voldoen aan alle relevante belastingwetten en -voorschriften, terwijl werknemers zich bewust moeten zijn van de aftrekkingen van hun salarissen en eventuele extra belastingverplichtingen die ze kunnen hebben. Zoals bij elk complex belastingsysteem is het raadzaam om te overleggen met lokale belastingdeskundigen of accountants om volledige naleving te waarborgen en te profiteren van eventuele beschikbare aftrekposten of voordelen.

Het werknemersvoordelenstelsel van Cuba is diep geworteld in zijn socialistische principes en biedt een uitgebreide sociale vangnet voor werknemers. Als Employer of Record (EOR) speelt Rivermate een cruciale rol in het beheren van deze voordelen voor bedrijven die in Cuba actief zijn. Door samen te werken met een EOR kunnen bedrijven ervoor zorgen dat ze voldoen aan de lokale arbeidswetten en -voorschriften, terwijl ze hun werknemers de verplichte voordelen bieden die door de Cubaanse wet vereist zijn. Bovendien kan een EOR helpen bij het navigeren door de unieke aspecten van het Cubaanse arbeidslandschap, inclusief eventuele optionele voordelen die beschikbaar kunnen zijn.

Verplichte Voordelen

• Sociale Zekerheid:

  • Automatische inschrijving voor alle werknemers
  • Pensioenregeling voor pensioeninkomen
  • Toegang tot gratis openbare gezondheidszorg
  • Zwangerschapsverlof voor vrouwelijke werknemers

• Betaald Verlof:

  • Jaarlijks verlof, meestal 30 werkdagen per jaar
  • Betaald ziekteverlof op basis van de ernst en duur van de ziekte

• Werkplekveiligheid:

  • Werkgevers moeten een veilige werkomgeving bieden
  • Naleving van de voorschriften voor arbeidsgezondheid en -veiligheid

• Winstdeling:

  • Van toepassing in sommige staatsbedrijven
  • Een deel van de bedrijfswinsten kan worden gedeeld met werknemers

Optionele Voordelen

• Prestatiegebonden Bonussen:

  • Incentives gekoppeld aan individuele of bedrijfsresultaten
  • Gericht op het motiveren en belonen van werknemers

• Vervoersvergoedingen:

  • Financiële ondersteuning voor reiskosten
  • Vooral relevant in grotere steden

• Professionele Ontwikkelingsmogelijkheden:

  • Trainingsprogramma's en workshops
  • Gericht op het verbeteren van de vaardigheden en kennis van werknemers

• Gesubsidieerde Maaltijden:

  • Bedrijfskantines die kosteneffectieve maaltijdopties bieden
  • Biedt gemak voor werknemers

Het is belangrijk op te merken dat hoewel deze optionele voordelen bestaan, hun beschikbaarheid beperkt kan zijn vanwege het economische systeem van Cuba. De nadruk in Cuba ligt voornamelijk op het vervullen van basisbehoeften via het sociale zekerheidsstelsel, met minder focus op uitgebreide particuliere voordelenpakketten. Als EOR kan Rivermate bedrijven helpen om deze unieke aspecten van het Cubaanse arbeidslandschap te navigeren, waarbij naleving van verplichte voordelen wordt gewaarborgd en kansen voor optionele extraatjes worden verkend waar mogelijk.

Het proces van beëindiging en offboarding in Cuba wordt beheerst door strikte arbeidswetten die de bescherming van werknemers prioriteren. In tegenstelling tot landen met "at-will" werkgelegenheid, moeten Cubaanse werkgevers specifieke procedures volgen en geldige redenen hebben voor het ontslaan van een werknemer.

Wettige Gronden voor Ontslag

De Cubaanse wet erkent verschillende legitieme redenen voor het beëindigen van een werknemer:

1. Verlies van geschiktheid voor de functie
2. Permanente verhuizing van de werknemer
3. Verstrijken van een tijdelijk contract
4. Ernstig wangedrag

Kennisgevingseisen

Werkgevers moeten voorafgaand aan de beëindiging van een arbeidscontract een kennisgeving geven:

• 30 dagen voor onbepaalde contracten
• 15 dagen voor tijdelijke contracten

Ontslagvergoeding

Werknemers kunnen recht hebben op een ontslagvergoeding, afhankelijk van de omstandigheden van hun beëindiging:

• Beëindiging vanwege ongeschiktheid of verhuizing resulteert doorgaans in een ontslagvergoeding
• Verstrijken van tijdelijke contracten kan onder bepaalde voorwaarden ontslagvergoeding omvatten
• Ernstig wangedrag kan leiden tot verlies van ontslagvergoeding

Unieke Aspecten van het Cubaanse Beëindigingsproces

Devolución

Cuba heeft een uniek proces genaamd "devolución," waarbij een werknemer in plaats van ontslagen te worden, kan worden teruggestuurd naar een door de staat beheerd wervingspool.

Werknemersbescherming

De Cubaanse arbeidswet legt sterk de nadruk op werknemersrechten. Geschillen over beëindiging omvatten vaak arbeidstribunalen of werknemersvertegenwoordiging om eerlijke behandeling te waarborgen.

Overwegingen bij Offboarding

Bij het offboarden van een werknemer in Cuba moeten werkgevers:

1. Duidelijke documentatie van de redenen voor beëindiging verstrekken
2. Zorgen dat aan alle kennisgevingseisen wordt voldaan
3. Eventuele vereiste ontslagvergoeding berekenen en verstrekken
4. De teruggave van bedrijfseigendommen faciliteren
5. Relevante dossiers en systemen bijwerken

Door deze richtlijnen te volgen, kunnen werkgevers het beëindigings- en offboardingproces in Cuba navigeren, terwijl ze de lokale arbeidswetten en werknemersrechten respecteren.

Cuba heeft specifieke regels voor buitenlandse werknemers die in het land werk zoeken. Hoewel het proces complex kan zijn, kan het begrijpen van de belangrijkste vereisten helpen om het aanvraagproces te stroomlijnen.

Visumvereisten

Buitenlanders die van plan zijn om in Cuba te werken, moeten doorgaans een werkvisum verkrijgen. Het meest voorkomende type is het D-1 visum, dat specifiek voor werkdoeleinden is. Om dit visum aan te vragen, heb je nodig:

• Een geldig paspoort
• Ingevuld visumaanvraagformulier
• Pasfoto's
• Bewijs van werk of een baan in Cuba
• Uitnodigingsbrief van de Cubaanse werkgever of sponsor

Werkvergunningsproces

Zodra je je werkvisum hebt, moet je een werkvergunning verkrijgen. Dit proces omvat:

1. Je Cubaanse werkgever moet je werkvergunning aanvragen bij het Ministerie van Arbeid en Sociale Zekerheid.
2. De werkgever moet rechtvaardigen waarom een buitenlandse werknemer wordt aangenomen in plaats van een Cubaanse burger.
3. Je moet verschillende documenten indienen, waaronder je opleidingskwalificaties en professionele ervaring.
4. Een medisch onderzoek kan vereist zijn om te verzekeren dat je aan de gezondheidsnormen voldoet.

Belangrijke Overwegingen

• Werkvergunningen zijn meestal een jaar geldig en kunnen worden verlengd.
• Het proces kan enkele weken tot maanden duren, dus het is raadzaam om ruim van tevoren te beginnen met je geplande startdatum.
• Sommige sectoren kunnen aanvullende vereisten of beperkingen hebben voor buitenlandse werknemers.
• Het is cruciaal om nauw samen te werken met je Cubaanse werkgever gedurende het proces, aangezien zij een belangrijke rol spelen bij het verkrijgen van de benodigde toestemmingen.

Naleving en Regels

Buitenlandse werknemers moeten voldoen aan de Cubaanse arbeidswetten en -voorschriften. Dit omvat het betalen van lokale belastingen en het naleven van sociale zekerheidsvereisten. Het is belangrijk om op de hoogte te blijven van eventuele wijzigingen in immigratie- of arbeidswetten die van invloed kunnen zijn op je status als buitenlandse werknemer in Cuba. Door deze vereisten te begrijpen en nauw samen te werken met je werkgever en de relevante Cubaanse autoriteiten, kun je het proces van het verkrijgen van de benodigde visa en vergunningen om legaal in Cuba te werken, doorlopen.