Sao Tome en Principe heeft een groeiend wettelijk kader dat erop gericht is de gezondheid en veiligheid van zijn werknemers te waarborgen. Dit kader is gebaseerd op verschillende belangrijke wetgevingen en richtlijnen, waaronder de Arbeidswet (Código do Trabalho), die de primaire bron is voor gezondheids- en veiligheidsvoorschriften in het land. Daarnaast heeft Sao Tome en Principe verschillende verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) geratificeerd die relevant zijn voor gezondheid en veiligheid.

Algemene Werkplekveiligheid

De Arbeidswet schetst de basisvereisten voor veilige arbeidsomstandigheden. Deze omvatten het handhaven van een veilige werkomgeving, het identificeren en beheersen van potentiële gevaren, het verstrekken van geschikte Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM) wanneer nodig, en het informeren van werknemers over gevaren en het bieden van training over veilige werkpraktijken.

Sectorspecifieke Regels

Bepaalde sectoren in Sao Tome en Principe hebben hun eigen gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Zo heeft de landbouwsector regels voor het gebruik van pesticiden, het omgaan met gevaarlijke materialen en het werken met machines. De bouwsector heeft regels die risico's zoals vallen van hoogte, elektrische gevaren en instorting van constructies aanpakken.

Rechten en Deelname van Werknemers

De Arbeidswet verleent werknemers verschillende rechten met betrekking tot gezondheid en veiligheid. Deze omvatten het recht om onveilig werk te weigeren, het recht op informatie over gevaren op de werkplek en hoe zichzelf te beschermen, en het recht om veiligheids- en gezondheidscommissies op te richten in grotere werkplekken om deel te nemen aan besluitvorming over gezondheid en veiligheid.

Handhaving en Naleving

Het Ministerie van Arbeid (Ministério do Trabalho, Solidariedade, Emprego e Formação Profissional) houdt toezicht op en handhaaft de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Het ministerie kan werkplekinspecties uitvoeren om te controleren of werkgevers voldoen aan de gezondheids- en veiligheidsvereisten. Overtreders van gezondheids- en veiligheidswetten kunnen boetes of andere straffen krijgen.

Uitdagingen en Beperkingen

Ondanks deze voorschriften staat Sao Tome en Principe voor uitdagingen bij de effectieve implementatie van gezondheids- en veiligheidswetten. Deze omvatten beperkte middelen en personeel voor handhavingsactiviteiten, een grote informele sector die het moeilijk maakt om voorschriften af te dwingen, en een gebrek aan voldoende begrip van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften en hun rechten en verantwoordelijkheden onder werknemers en werkgevers.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid (AGV) is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat het handhaven van veilige en hygiënische arbeidsomstandigheden, het beheersen van gevaren, het verstrekken van EHBO-faciliteiten en het voorbereiden op noodsituaties.

Arbeidsomstandigheden

De basisvereisten voor veilige en hygiënische arbeidsomstandigheden omvatten adequate ventilatie, verlichting, sanitaire voorzieningen en het voorkomen van overbevolking.

Gevarenbeheersing

Werkgevers zijn verplicht een hiërarchie van beheersmaatregelen te volgen om gevaren te minimaliseren. Deze hiërarchie geeft prioriteit aan eliminatie, vervanging, technische beheersmaatregelen, administratieve beheersmaatregelen en ten slotte persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).

Eerste Hulp

Werkgevers moeten EHBO-faciliteiten verstrekken en werknemers moeten toegang hebben tot getraind EHBO-personeel.

Noodvoorbereiding

Werkplekken moeten noodplannen hebben voor branden, ongevallen of natuurrampen.

Sectorspecifieke Normen

Landbouw

In de landbouwsector regelen voorschriften het veilige gebruik van pesticiden, inclusief etikettering, opslag, hantering en verwijdering. Werkgevers moeten zorgen voor veilige bediening en onderhoud van landbouwmachines. Er moeten ook maatregelen worden genomen om risico's op musculoskeletale aandoeningen door handarbeid in de landbouw aan te pakken.

Bouw

In de bouwsector zijn valpreventiemaatregelen zoals leuningen, veiligheidsnetten en persoonlijke valbeschermingsmiddelen vereist bij werken op hoogte. Steigers moeten volgens de juiste normen worden gebouwd en regelmatig worden geïnspecteerd. Er moeten ook voorzorgsmaatregelen worden genomen om elektrische gevaren te voorkomen, waaronder juiste aarding en lockout/tagout-procedures.

Arbeidsgezondheidsdiensten

Bepaalde sectoren kunnen vereisen dat werknemers periodieke medische onderzoeken ondergaan om werkgerelateerde gezondheidseffecten te monitoren. Werkgevers moeten gegevens bijhouden van werkgerelateerde verwondingen en ziekten. Er moeten ook voorzieningen zijn om gewonde werknemers te ondersteunen bij hun herstel en terugkeer naar werk.

Uitdagingen

Ondanks de vastgestelde normen en best practices zijn er uitdagingen bij de implementatie van AGV. Deze omvatten een gebrek aan begrip van AGV-normen bij zowel werkgevers als werknemers, beperkte handhavingscapaciteit en moeilijkheden bij het waarborgen van AGV-normen in de informele sector.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het identificeren en beoordelen van potentiële risico's, het verifiëren van naleving van regelgeving, het bevorderen van bewustwording en educatie over beste praktijken, en het ontmoedigen van niet-naleving.

Inspectieautoriteit

Het Ministerie van Arbeid (Ministério do Trabalho, Solidariedade, Emprego e Formação Profissional) is primair verantwoordelijk voor het uitvoeren van werkplekinspecties in Sao Tomé en Principe. Aangewezen arbeidsinspecteurs hebben de bevoegdheid om werkplekken te betreden, apparatuur en processen te onderzoeken, werknemers en werkgevers te ondervragen, en bewijsmateriaal te verzamelen.

Inspectieprocedures

Inspecties kunnen routinematig, klachtgebaseerd of gericht zijn, met een focus op specifieke gevaren of kwesties. Arbeidsinspecteurs evalueren de naleving op verschillende gebieden, waaronder algemene werkplekveiligheid, industriespecifieke gevaren, noodvoorbereiding en -respons, en administratieve praktijken. Werknemers of hun vertegenwoordigers mogen inspecteurs vergezellen tijdens een werkplekinspectie.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties hangt waarschijnlijk af van factoren zoals het risiconiveau van de industrie en de handhavingscapaciteit van het Ministerie van Arbeid. Hoogrisico-industrieën kunnen onderhevig zijn aan frequentere inspecties, terwijl beperkte middelen binnen het Ministerie van Arbeid de inspectiefrequentie kunnen beïnvloeden.

Opvolgacties

Als er tijdens inspecties overtredingen worden geconstateerd, kunnen inspecteurs boetes of bevelen uitvaardigen die corrigerende maatregelen binnen een bepaalde termijn vereisen. Werkgevers die niet aan de vereisten voldoen, kunnen boetes of andere sancties krijgen. Ernstige of herhaalde overtredingen kunnen leiden tot aanvullende handhavingsmaatregelen, waaronder mogelijke sluiting van de werkplek.

Arbeidsongevallen zijn een ernstige zaak die onmiddellijke aandacht en juiste rapportage vereisen. Werkgevers zijn wettelijk verplicht om deze incidenten te melden aan het Ministerie van Arbeid. De specificaties van het meldingsproces kunnen variëren afhankelijk van de industrie en worden meestal beschreven in het Arbeidsrecht. Het is ook cruciaal voor werkgevers om gedetailleerde verslagen bij te houden van alle gemelde arbeidsongevallen en ziektes.

Onderzoek naar Arbeidsongevallen

Wanneer een arbeidsongeval plaatsvindt, is de werkgever meestal verantwoordelijk voor het uitvoeren van het eerste onderzoek. Het doel van dit onderzoek is om de oorzaak van het ongeval te bepalen en maatregelen te identificeren om soortgelijke incidenten in de toekomst te voorkomen. In gevallen van ernstige ongevallen of dodelijke slachtoffers kan het Ministerie van Arbeid een eigen onderzoek uitvoeren. Het is belangrijk op te merken dat werknemers of hun vertegenwoordigers het recht hebben om deel te nemen aan deze onderzoeken.

Compensatie voor Arbeidsongevallen

In het geval van een arbeidsongeval hebben werknemers waarschijnlijk recht op compensatie. De specificaties van dit compensatiesysteem worden waarschijnlijk beschreven in het Arbeidsrecht of in afzonderlijke wetgeving. Voordelen kunnen onder meer dekking van medische kosten in verband met het letsel, compensatie voor gederfde lonen tijdens herstel, uitkeringen voor blijvende invaliditeit als gevolg van het letsel en compensatie voor nabestaanden in het geval van dodelijke ongevallen omvatten. Om deze voordelen te claimen, moeten werknemers specifieke procedures volgen, die kunnen worden verkregen bij het Ministerie van Arbeid of de relevante regelgevende instantie.

Aanvullende Aspecten om te Overwegen

Werknemerscompensatiesystemen zijn doorgaans "zonder schuld", wat betekent dat gewonde werknemers voordelen kunnen ontvangen ongeacht wie schuldig was aan het ongeval. Werkgevers of verzekeraars kunnen echter betwiste claims aanvechten. In dergelijke gevallen kan het voor werknemers nuttig zijn om juridische vertegenwoordiging te zoeken om door het werknemerscompensatiesysteem te navigeren.