In Italië is het beleid voor vakantiedagen voor werknemers vrij genereus. Deze rechten worden voornamelijk bepaald door nationale wetgeving, maar kunnen verder worden uitgebreid door collectieve arbeidsovereenkomsten of bedrijfsbeleid.

Wettelijk Minimum

Volgens het Italiaanse Burgerlijk Wetboek hebben alle werknemers recht op minimaal vier weken betaald jaarlijks verlof, ongeacht hun diensttijd.

Opbouw en Berekening

Vakantieverlof wordt maandelijks opgebouwd. Voor elke gewerkte maand verdienen werknemers ongeveer 2-3 dagen verlof, afhankelijk van hun werkrooster. Het is belangrijk op te merken dat deeltijdwerkers recht hebben op hetzelfde aantal vakantiedagen als voltijdwerknemers, maar dit wordt naar rato berekend op basis van hun werkuren.

Aanvullende Rechten

Collectieve Arbeidsovereenkomsten (CAO's) kunnen voorzien in extra vakantiedagen bovenop het wettelijk minimum. Sommige van deze overeenkomsten bieden extra vakantiedagen op basis van de diensttijd van een werknemer bij het bedrijf.

Belangrijke Overwegingen

Wanneer het dienstverband wordt beëindigd, hebben werknemers recht op een vergoeding voor niet-opgenomen vakantiedagen die zijn opgebouwd. Werkgevers mogen over het algemeen geen geldelijke vergoeding geven in plaats van het minimum van vier weken vakantie. De Italiaanse wet en collectieve overeenkomsten bevatten vaak specifieke regels die bepalen hoe en wanneer werknemers hun vakantieverlof kunnen opnemen.

Italië's feestdagen zijn een mix van religieuze vieringen, historische herdenkingen en nationale vieringen. Hier zijn de belangrijkste feestdagen die in het hele land worden gevierd:

Nationale Feestdagen

• Nieuwjaarsdag (Capodanno): Gevierd op 1 januari.
• Driekoningen (Epifania): Gevierd op 6 januari.
• Paasmaandag (Lunedì dell'Angelo): Gevierd de dag na Paaszondag.
• Bevrijdingsdag (Festa della Liberazione): Gevierd op 25 april, deze dag herdenkt de bevrijding van Italië van de nazi-bezetting.
• Dag van de Arbeid (Festa del Lavoro): Gevierd op 1 mei.
• Dag van de Republiek (Festa della Repubblica): Gevierd op 2 juni, deze dag viert de geboorte van de Italiaanse Republiek.
• Ferragosto (Maria-Tenhemelopneming): Gevierd op 15 augustus.
• Allerheiligen (Ognissanti): Gevierd op 1 november.
• Onbevlekte Ontvangenis (Immacolata Concezione): Gevierd op 8 december.
• Eerste Kerstdag (Natale): Gevierd op 25 december.
• Tweede Kerstdag (Santo Stefano): Gevierd op 26 december.

Regionale en Patroonheilige Feestdagen

Naast nationale feestdagen vieren verschillende Italiaanse steden en dorpen feestdagen die gewijd zijn aan hun patroonheiligen. Enkele hiervan zijn:

• Sint-Ambrosiusdag (Milaan): Gevierd op 7 december.
• Sint-Marcusdag (Venetië): Gevierd op 25 april.
• Feest van Sint-Jan de Doper (Florence): Gevierd op 24 juni.

De Italiaanse arbeidswetgeving biedt een scala aan verlofopties voor werknemers, die zowel persoonlijke als familiale behoeften omvatten. De belangrijkste categorieën van beschikbaar verlof zijn als volgt:

Verplicht Verlof

• Jaarlijks Vakantieverlof: Alle werknemers hebben recht op een minimum verplichte periode van vier weken betaald jaarlijks verlof per jaar.

• Ziekteverlof: In geval van ziekte of letsel hebben werknemers recht op ziekteverlof. De specifieke compensatie en duur variëren afhankelijk van de collectieve arbeidsovereenkomst die op de werknemer van toepassing is.

• Zwangerschapsverlof: Vrouwelijke werknemers hebben recht op verplicht betaald zwangerschapsverlof, dat over het algemeen twee maanden voor en drie maanden na de bevalling dekt.

• Vaderschapsverlof: Vaders hebben recht op verplicht betaald vaderschapsverlof van 10 dagen, dat ofwel aaneengesloten of verspreid over een periode van 5 maanden na de geboorte van het kind kan worden opgenomen.

• Ouderschapsverlof: Ouders hebben recht op een periode van optioneel ouderschapsverlof van in totaal maximaal 11 maanden tussen hen. Ouderschapsverlof tot 6 maanden wordt betaald tegen 30% van het salaris van de ouder, terwijl het resterende deel onbetaald is.

Niet-Verplicht Verlof

• Persoonlijk Verlof: Collectieve arbeidsovereenkomsten kunnen voorzien in extra betaald of onbetaald verlof om persoonlijke redenen, zoals familie-noodgevallen of religieuze vieringen.

• Studieverlof: Sommige collectieve overeenkomsten bevatten bepalingen voor betaald of onbetaald studieverlof, waardoor werknemers verdere opleiding of professionele ontwikkeling kunnen volgen.

• Buitengewoon Verlof: Werknemers kunnen recht hebben op onbetaald verlof voor uitzonderlijke omstandigheden, zoals het zorgen voor een familielid met een ernstige ziekte.