Wat is aanvullende beloning en wanneer wordt het gebruikt?

Aanvullend loon, ook wel bekend als aanvullend inkomen, omvat extra verdiensten bovenop het reguliere maandelijkse salaris van een werknemer. In de Verenigde Staten omvat dit verschillende vormen van compensatie zoals beschreven door de IRS, zoals bonussen, overuren, prijzen, commissies en meer.

Aanvullend Loon vs. Regulier Loon

Aanvullend loon verschilt van regulier loon wat betreft betalingsdynamiek, belastingtarieven en rapportagevereisten. Terwijl regulier loon gebonden is aan specifieke loonperioden en doorgaans maandelijks wordt betaald, kan aanvullend loon variëren in betalingsfrequentie en is het niet verplicht voor werkgevers om dit te verstrekken.

Belastinggevolgen voor Aanvullend Loon

De IRS definieert verschillende belastingtarieven voor aanvullend loon. Voor bedragen die jaarlijks meer dan $1 miljoen bedragen, wordt een vast belastingtarief van 37% toegepast. Voor bedragen gelijk aan of lager dan $1 miljoen kunnen werkgevers kiezen tussen de percentage-methode of de aggregaat-methode voor belastingberekening.

Inhouding van Federale Inkomstenbelasting

Wanneer aanvullend inkomen wordt gecombineerd met regulier loon, wordt de federale inkomstenbelasting ingehouden als een enkele betaling. Echter, als aanvullend inkomen afzonderlijk wordt geïdentificeerd, worden de inhoudingsmethoden complexer, inclusief overwegingen voor bestaande belastinginhoudingen, gelijktijdig regulier loon en meerdere soorten aanvullend loon in een enkele loonperiode.

Staatsspecifieke Overwegingen

Staten kunnen hun eigen belastingtarieven opleggen op aanvullend loon, variërend op basis van het type inkomen. Bijvoorbeeld, Californië hanteert een belastingtarief van 6,60% voor algemeen aanvullend loon, maar 10,23% voor specifieke soorten zoals aandelenopties en bonussen.

Zorgen voor Naleving van Belastingen

Het correct inhouden van belastingen voor aanvullend loon is cruciaal voor naleving, vooral voor kleine bedrijven. Onnauwkeurigheden kunnen leiden tot aanzienlijke boetes en reputatieschade. Werkgevers moeten geautomatiseerde loonoplossingen implementeren om nauwkeurige inhouding te waarborgen, inclusief staatsinkomstenbelastingen.