Beëindiging van het dienstverband kan plaatsvinden op verschillende wettelijke gronden. Ernstig wangedrag, zoals diefstal, fraude, geweld of bedreigingen op de werkplek, ernstige insubordinatie, of onder invloed zijn van alcohol of drugs op het werk, kan leiden tot onmiddellijke ontslag zonder opzegtermijn. Aanhoudend onbevredigende werkprestaties, ondanks waarschuwingen en kansen om te verbeteren, kunnen ook als gronden voor ontslag worden beschouwd. Als de functie van een werknemer daadwerkelijk overbodig wordt vanwege operationele redenen, kan ontslag gerechtvaardigd zijn.

Opzegvereisten

De vereiste opzegtermijn voor beëindiging hangt af van de omstandigheden en de duur van het dienstverband van de werknemer. De Tokelau Amendment Act 1967 biedt enkele richtlijnen, maar specifieke contracten of arbeidsovereenkomsten kunnen deze vervangen. Over het algemeen moet een werkgever de werknemer schriftelijk op de hoogte stellen, waarbij de vereiste opzegtermijn varieert op basis van de duur van het dienstverband. Een werknemer kan ook verplicht zijn om opzegging te geven als hij ervoor kiest om ontslag te nemen, waarbij de opzegtermijn afhangt van zijn specifieke contract of arbeidsovereenkomst.

Ontslagvergoeding

De mogelijkheid van ontslagvergoedingen wordt gesuggereerd in de Tokelau Amendment Act 1967, maar het is onduidelijk of er een gestandaardiseerde wettelijke verplichting is. Ontslagvergoeding kan worden vastgelegd in individuele arbeidsovereenkomsten of worden onderhandeld als het niet wettelijk verplicht is.

Belangrijke Overwegingen

Werkgevers in Tokelau moeten eerlijke procedures volgen voordat ze een werknemer ontslaan. Dit omvat het geven van duidelijke redenen voor het ontslag, de werknemer de gelegenheid geven om te reageren op beschuldigingen, en het overwegen van verzachtende omstandigheden. Werknemers kunnen het recht hebben om een ontslag aan te vechten dat zij als onrechtvaardig beschouwen. Geschillen worden waarschijnlijk behandeld door middel van bemiddeling of andere vormen van geschillenbeslechting.

Tokelau, een afhankelijk gebied van Nieuw-Zeeland, zet zich in voor mensenrechten en non-discriminatie. De belangrijkste wetgeving, zoals de Tokelau Human Rights Rules 2003, en Tokelau's naleving van internationale verdragen, bieden bescherming tegen discriminatie op basis van verschillende kenmerken. Deze omvatten ras, kleur, geslacht (inclusief zwangerschap en potentiële zwangerschap), seksuele geaardheid, taal, religie, politieke of andere mening, nationale of sociale afkomst, eigendom, geboorte, handicap en andere status.

Mechanismen voor verhaal

Als men in Tokelau discriminatie ervaart, zijn er verschillende wegen om verhaal te zoeken:

• Tokelau Human Rights Commission: Deze Commissie heeft de bevoegdheid om klachten over discriminatie te onderzoeken en te verzoenen.
• Tokelau-rechtbanken: Juridische stappen kunnen worden ondernomen via de rechtbanken voor schendingen van anti-discriminatiewetten.
• Nieuw-Zeelandse Mechanismen: Vanwege Tokelau's verbinding met Nieuw-Zeeland, kunnen Tokelauanen in bepaalde omstandigheden toegang hebben tot de mensenrechtenverhaalsmechanismen van Nieuw-Zeeland.

Verantwoordelijkheden van werkgevers

Werkgevers in Tokelau hebben specifieke verantwoordelijkheden voor het voorkomen en aanpakken van discriminatie op de werkplek:

• Tokelau Public Service Code of Conduct: Deze Code verbiedt expliciet discriminatie, intimidatie en pesten in de publieke sector.
• Ontwikkelen van non-discriminatoire beleidsmaatregelen: Beleidsmaatregelen met betrekking tot werving en promotie moeten vrij zijn van enige vorm van discriminatie.
• Creëren van een respectvolle werkplek: Werkgevers moeten proactief een cultuur van inclusie bevorderen en elke vorm van discriminerend gedrag snel en effectief aanpakken.

Belangrijke overwegingen

Hoewel Tokelau een basis heeft voor bescherming tegen discriminatie, zijn het juridische kader en de handhavingsmechanismen nog in ontwikkeling. Toegang tot verhaal kan mogelijk complexer zijn vanwege de afgelegen ligging van Tokelau en beperkte middelen.

Werkomstandigheden in Tokelau, een afhankelijk gebied van Nieuw-Zeeland, zijn niet uitgebreid gedocumenteerd. Het is echter waarschijnlijk dat enkele van Nieuw-Zeelands arbeidsnormen worden nageleefd, met mogelijk aanvullende binnenlandse wetten.

Beperkt Wetgevend Kader

Publieke informatie over de nationale arbeidsnormen van Tokelau is niet uitgebreid. De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) heeft dit gebrek aan informatie opgemerkt en vermeld dat Tokelau werkt aan het opstellen van arbeidswetgeving die in lijn is met internationale conventies.

Potentiële Indicatoren

Het ILO-rapport suggereert dat Tokelau streeft naar de implementatie van non-discriminatoire beleidsmaatregelen bij beloning en benoemingen, waarbij beslissingen worden genomen op basis van verdienste en functiebeschrijvingen.

Tokelau, nauw verbonden met Nieuw-Zeeland, volgt waarschijnlijk een vergelijkbaar robuust kader voor gezondheid en veiligheid op de werkplek.

Verplichtingen van Werkgevers

Werkgevers in Tokelau zijn verplicht om een veilige en gezonde werkomgeving voor hun werknemers te bieden. Dit omvat:

• Risicobeoordeling: Werkgevers moeten potentiële gevaren op de werkplek identificeren en beheersmaatregelen implementeren om risico's te verminderen.
• Veilige Werkprocedures: Werkgevers moeten duidelijke procedures vaststellen voor verschillende taken om de kans op ongevallen te minimaliseren.
• Verstrekking van Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het leveren van noodzakelijke PBM's zoals handschoenen, veiligheidsbrillen of ademhalingsapparatuur, afhankelijk van de aard van het werk.
• Training en Informatie: Werkgevers moeten werknemers voldoende training geven over gezondheids- en veiligheidsprotocollen die specifiek zijn voor hun functies.
• Ongevallenrapportage en Onderzoek: Werkgevers moeten een systeem hebben voor het rapporteren en onderzoeken van werkplekongevallen om toekomstige incidenten te voorkomen.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Tokelau hebben recht op een veilige en gezonde werkplek. Dit omvat:

• Weigering van Onveilig Werk: Werknemers hebben het recht om werk te weigeren dat zij onveilig achten, mits zij redelijke rechtvaardiging hebben voor hun bezorgdheid.
• Rapportage van Onveilige Omstandigheden: Werknemers hebben het recht om onveilige werkpraktijken of omstandigheden te melden aan hun werkgever of relevante autoriteiten zonder angst voor represailles.
• Toegang tot Informatie en Training: Werknemers hebben het recht om geïnformeerd te worden over potentiële gevaren op de werkplek en om training te ontvangen over veilige werkpraktijken.

Handhavingsinstanties

De specifieke handhavingsinstantie die verantwoordelijk is voor gezondheid en veiligheid op de werkplek in Tokelau is niet duidelijk gedefinieerd. Het is mogelijk dat het Ministerie van Volksgezondheid of een vergelijkbare overheidsafdeling de handhaving op zich neemt.