Verken de gezondheids- en veiligheidswetten op de werkplek in Tokelau
Tokelau's gezondheids- en veiligheidswetgeving is relatief beperkt in vergelijking met grotere landen. De primaire wetten en voorschriften omvatten de Tokelau Health Rules 2003, die zich richten op volksgezondheidskwesties zoals de bestrijding van infectieziekten, voedselveiligheid, afvalbeheer en waterveiligheid. Daarnaast erft Tokelau aspecten van het Engelse Common Law, inclusief principes zoals de zorgplicht van werkgevers tegenover werknemers. De Tokelau Amendment Act 2012 voorziet in de opname van specifieke Nieuw-Zeelandse wetgeving binnen het juridische kader van Tokelau, wat mogelijk relevante gezondheids- en veiligheidsbepalingen uit de Nieuw-Zeelandse wetgeving introduceert.
De Tokelau Health Rules 2003 (Regel 9) vereisen melding aan de Directeur van Gezondheid bij verdenking van een infectieziekte. Bewoners van panden en scheepskapiteins dragen deze verantwoordelijkheid. Regel 10 geeft de Directeur van Gezondheid de bevoegdheid om individuen of schepen in quarantaine te plaatsen om de verspreiding van ziekten te voorkomen.
De Tokelau Health Rules 2003 richten zich op de hygiënische bereiding van voedsel, bescherming tegen besmetting en beperkingen op de verkoop van voedsel dat de veilige bewaartijden overschrijdt.
De Tokelau Health Rules 2003 behandelen de veilige verwijdering van afval en rioolwater, muggenbestrijding (belangrijk voor ziektepreventie) en aspecten van de bescherming van de watervoorziening.
In vergelijking met ontwikkelde landen heeft Tokelau minder expliciete gezondheids- en veiligheidswetten. De afhankelijkheid van Common Law-principes maakt ze minder toegankelijk voor het publiek dan een uitgebreide gezondheids- en veiligheidswet. De opname van NZ-wetten kan een complexe mix van lokale voorschriften en mogelijk conflicterende Nieuw-Zeelandse statuten creëren.
Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een cruciaal aspect van elke werkomgeving, en dat is niet anders in Tokelau. Ondanks het gebrek aan specifieke wetgeving en de beperkte middelen vanwege de status van klein eilandgebied, zijn er bestaande praktijken en potentiële invloeden die het landschap van arbeidsgezondheid en -veiligheid in Tokelau vormgeven.
De arbeidsgezondheids- en veiligheidspraktijken van Tokelau worden inherent beïnvloed door de Common Law Duty of Care. Zoals uiteengezet in het Tokelau Department of Health Strategic Plan 2016-2020, zijn werkgevers verplicht om een veilige werkplek te bieden. Dit houdt in dat redelijke maatregelen moeten worden genomen om werkgerelateerde verwondingen en ziekten te voorkomen.
Daarnaast kunnen er sectorspecifieke normen bestaan binnen bepaalde sectoren, hetzij gedicteerd door traditie of door externe invloeden. Bijvoorbeeld, normen die zijn overgenomen uit Nieuw-Zeeland zouden van kracht kunnen zijn.
De Tokelau Amendment Act 2012 kan delen van de gezondheids- en veiligheidswetgeving van Nieuw-Zeeland in het rechtssysteem van Tokelau opnemen. Er is echter verder onderzoek nodig om te bevestigen welke Nieuw-Zeelandse wetten zijn overgenomen.
Bovendien kunnen richtlijnen van Nieuw-Zeelandse instanties zoals WorkSafe NZ informeel worden overgenomen of aangepast voor gebruik in Tokelau, wat verdere invloed biedt op de arbeidsgezondheids- en veiligheidspraktijken van het gebied.
Gezien deze invloeden en praktijken zijn er potentiële gebieden waar normen voor arbeidsgezondheid en -veiligheid bestaan in Tokelau. Deze omvatten basisrisico-identificatie en -beheersing, veiligheid bij handmatig tillen, en veiligheid op de werkplek in de publieke sector.
Bijvoorbeeld, werkgevers zullen waarschijnlijk voor de hand liggende gevaren aanpakken zoals onveilige apparatuur of gevaarlijke stoffen. Het risico op verwondingen door bewegende objecten kan aandacht vereisen voor veilige til- en draagpraktijken. Bovendien kan de regering van Tokelau, als grote werkgever, meer ontwikkelde gezondheids- en veiligheidsprocedures hebben voor haar werknemers.
Om een meer omvattend begrip te krijgen van arbeidsgezondheid en -veiligheid in Tokelau, is verder onderzoek essentieel. Dit kan inhouden het interviewen van werkgevers in Tokelau om hun veiligheidspraktijken en uitdagingen te begrijpen, het enquêteren van werknemers om hun begrip van gezondheids- en veiligheidsrechten en -gevaren te peilen, en het doorzoeken van documenten zoals het Tokelau Department of Health Strategic Plan voor aanvullende beleidsinzichten.
Werkplekinspecties in Tokelau worden uitgevoerd door verschillende instanties, waaronder het Tokelau Department of Health, dorpsraden (Fono) en andere overheidsinstanties. De Tokelau Health Rules 2003 geven de directeur van Gezondheid de bevoegdheid om inspecties uit te voeren om de verspreiding van ziekten te voorkomen. Hoewel deze inspecties voornamelijk gericht zijn op de volksgezondheid, kunnen ze ook gevaren voor de veiligheid op de werkplek aan het licht brengen.
Inspecties richten zich waarschijnlijk op algemene gevaren, volksgezondheidsrisico's en sectorspecifieke risico's. Algemene gevaren omvatten duidelijke gevaren die onmiddellijke schade kunnen veroorzaken aan werknemers of het publiek, zoals onveilige constructies of blootliggende elektrische draden. Volksgezondheidsrisico's omvatten sanitaire voorzieningen, voedselverwerking en potentiële infectieziekterisico's die ook kunnen overlappen met werkplekveiligheid. Sectorspecifieke risico's komen vaker voor in bepaalde sectoren in Tokelau, zoals visserij en bouw, waar inspecties zich richten op veelvoorkomende risico's in die sectoren.
Formele werkplekveiligheidsinspecties zijn waarschijnlijk zeldzaam en kunnen worden gedreven door klachten, meldingen van incidenten of als onderdeel van bezoeken voor volksgezondheidsmonitoring.
Autoriteiten kunnen voornamelijk vertrouwen op het adviseren van werkgevers over gevaren en het aanbevelen van corrigerende maatregelen vanwege een gebrek aan sterke handhavingsbevoegdheden. Dorpsraden kunnen een rol spelen bij gemeenschapsgerichte oplossingen voor veiligheidsproblemen. In gevallen van direct gevaar kan de directeur van Gezondheid de bevoegdheid hebben om de sluiting van een werkplek te bevelen of specifieke activiteiten te beperken onder de Tokelau Health Rules 2003.
Werkplekinspecties in Tokelau zijn waarschijnlijk minder systematisch en zullen minder snel resulteren in formele nalevingsbevelen of boetes vergeleken met landen met robuuste wetgeving voor werkplekveiligheid. Inspecterende instanties kunnen beperkte technische expertise hebben in het beoordelen van complexe beroepsrisico's.
Een nauwkeuriger beeld van werkplekinspecties in Tokelau vereist gedetailleerd onderzoek naar de feitelijke praktijken en de Tokelau Incorporated New Zealand Laws. Dit omvat het interviewen van werkgevers en autoriteiten om te begrijpen hoe inspecties in de praktijk plaatsvinden en het onderzoeken of specifieke inspectiebevoegdheden zijn overgenomen uit de Nieuw-Zeelandse wetgeving.
Werkplekongelukken in Tokelau worden anders afgehandeld dan in veel andere landen vanwege het ontbreken van een speciaal rapportagesysteem en een formeel onderzoeksorgaan. Ernstige ongelukken worden waarschijnlijk gemeld aan dorpsraden of relevante Tokelause overheidsinstanties, zelfs zonder een expliciete wettelijke verplichting. De Tokelau Health Rules 2003 vereisen dat de Directeur van Gezondheid op de hoogte wordt gebracht van vermoedelijke infectieziekten, wat mogelijk ernstige werkplekverwondingen kan omvatten als er een risico is op infectie of ziekteverspreiding.
Tokelau heeft geen equivalent van een WorkSafe-agentschap om formele onderzoeken naar werkplekongelukken uit te voeren. Sommige onderzoeken kunnen echter plaatsvinden, waarschijnlijk gedreven door ernstige verwondingen, dorpsraden of overheidsinstanties. Het Tokelau Department of Health kan een onderzoek instellen als een werkplekongeluk een kwestie van volksgezondheid betreft. Dorpsraden kunnen informele onderzoeken uitvoeren om veiligheidsproblemen binnen de gemeenschap aan te pakken. Onderzoeken kunnen ook plaatsvinden als het ongeluk valt binnen het toezichtgebied van een specifieke instantie.
Het ontbreken van een speciaal systeem voor werknemerscompensatie maakt formele claims moeilijk in Tokelau. Gewonde werknemers zouden hun werkgever mogelijk kunnen aanklagen op basis van Common Law-principes van nalatigheid, maar dit zou juridisch complex zijn en waarschijnlijk hulp van buiten Tokelau vereisen. Dorpsraden kunnen een rol spelen bij het bemiddelen van geschillen en het bieden van een vorm van gemeenschapssteun aan een gewonde werknemer.
De procedures voor het omgaan met werkplekongelukken in Tokelau zijn waarschijnlijk minder geformaliseerd en minder geneigd tot vaste compensatie-uitkomsten in vergelijking met landen met robuuste werknemerscompensatiesystemen. Gewonde werknemers hebben mogelijk geen toegang tot gespecialiseerde advocaten om te helpen bij complexe Common Law-claims.
Om een beter begrip te krijgen van hoe werkplekongelukken in Tokelau worden afgehandeld, is onderzoek nodig naar de feitelijke ongevallenrapportagepraktijken, de rol van dorpsraden bij het omgaan met ongevallen en geschillen, en of aangenomen Nieuw-Zeelandse statuten compensatiemechanismen voor werkplekverwondingen introduceren.
We zijn hier om u te helpen bij uw wereldwijde wervingsreis.