De gezondheids- en veiligheidswetten van Nieuw-Caledonië zijn ontworpen om het welzijn van werknemers in alle sectoren te beschermen. Deze wetten worden beïnvloed door zowel de Franse wetgeving als lokaal ontwikkelde regelgeving. De hoeksteen van de gezondheid en veiligheid op de werkplek is de Nieuw-Caledonische Arbeidswet (Code du Travail de Nouvelle-Calédonie). Deze code beschrijft de rechten en verantwoordelijkheden van werkgevers en werknemers met betrekking tot het voorkomen van gevaren, werkplekhygiëne en -sanitatie, het verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) en de oprichting van gezondheids- en veiligheidscomités.

Belangrijke Wetgeving

De Nieuw-Caledonische Arbeidswet wordt aangevuld door beraadslagingen en besluiten van Nieuw-Caledonische instellingen. Deze bieden gedetailleerde regelgeving voor specifieke sectoren en gevaren, zoals veiligheid op bouwplaatsen, omgang met chemicaliën, blootstelling aan lawaai en veiligheid van machines.

Verantwoordelijkheden van Werkgevers

Onder de gezondheids- en veiligheidswetten hebben werkgevers in Nieuw-Caledonië verschillende primaire verplichtingen. Deze omvatten het uitvoeren van grondige risicoanalyses van de werkplek, het bieden van een veilige werkomgeving vrij van erkende gevaren, het voorlichten van werknemers over werkplekgevaren en veilige werkmethoden, het implementeren van een systeem voor het melden en onderzoeken van werkgerelateerde ongevallen en ziekten, en het bieden van toegang tot arbeidsgezondheidsdiensten voor preventieve gezondheidsmonitoring en medische surveillance.

Rechten van Werknemers

Werknemers in Nieuw-Caledonië hebben verschillende rechten onder de gezondheids- en veiligheidswetten. Deze omvatten het recht om werk te weigeren dat zij als een ernstig en onmiddellijk gevaar voor hun gezondheid of veiligheid beschouwen, het recht op informatie over gevaren op hun werkplek, het recht om geraadpleegd te worden over veiligheidskwesties, het recht om passende PBM's kosteloos verstrekt te krijgen, en bescherming tegen discriminatie voor het uitoefenen van hun gezondheids- en veiligheidsrechten.

Handhaving

De Arbeidsinspectie (Inspection du Travail et des Mines) is verantwoordelijk voor de handhaving van de gezondheids- en veiligheidswetten in Nieuw-Caledonië. Hun bevoegdheden omvatten het uitvoeren van werkplekinspecties, het uitgeven van verbeteringsberichten en het opleggen van boetes voor niet-naleving.

Aanvullende Overwegingen

Het Nieuw-Caledonische Sociale Zekerheidssysteem (CAFAT) biedt compensatie voor werkgerelateerde verwondingen en ziekten. Daarnaast bevatten de Milieucodes van de provincies Noord, Zuid en Loyauté-eilanden aanvullende veiligheids- en milieuregels die van toepassing kunnen zijn op bepaalde sectoren.

Arbeidsgezondheid en -veiligheid is een cruciaal aspect van elke werkplek. Het omvat verschillende praktijken en normen die gericht zijn op het waarborgen van het welzijn van werknemers.

Risicopreventie en -beheersing

Werkgevers zijn verplicht om gevaren op de werkplek te identificeren, te beoordelen en te beheersen. Dit gebeurt via een hiërarchische benadering die omvat:

• Eliminatie: Dit houdt in dat het gevaar volledig wordt verwijderd.
• Substitutie: Dit is het proces van het vervangen van het gevaar door een minder gevaarlijk alternatief.
• Technische Beheersmaatregelen: Dit houdt in dat werknemers door fysieke barrières of aanpassingen van het gevaar worden geïsoleerd.
• Administratieve Beheersmaatregelen: Dit houdt in dat werkprocedures of -schema's worden gewijzigd om blootstelling te minimaliseren.
• Persoonlijke Beschermingsmiddelen (PBM): Dit houdt in dat geschikte uitrusting wordt verstrekt als laatste verdedigingslinie.

Werkplekcondities

Werkgevers moeten bepaalde omstandigheden op de werkplek handhaven. Deze omvatten:

• Ventilatie: Voldoende luchtstroom om luchtverontreinigingen te beheersen.
• Verlichting: Geschikte verlichtingsniveaus om oogvermoeidheid en ongevallen te voorkomen.
• Geluid: Maatregelen om overmatige blootstelling aan lawaai te verminderen.
• Temperatuur en Vochtigheid: Comfortabele werkomstandigheden waar mogelijk.
• Sanitatie: Schone toiletten, wasfaciliteiten en veilig drinkwater.

Specifieke Gevaren

Er zijn specifieke voorschriften voor bepaalde gevaren. Deze omvatten:

• Chemische Veiligheid: Voorschriften behandelen etikettering, hantering, opslag en verwijdering van gevaarlijke chemicaliën.
• Brandveiligheid: Maatregelen voor brandpreventie, evacuatieprocedures en brandbestrijdingsapparatuur.
• Elektrische Veiligheid: Normen voor elektrische installaties en werkmethoden.
• Machineveiligheid: Afscherming van bewegende delen, veiligheidsvergrendelingen en noodstopapparaten.
• Werken op Hoogte: Vereisten voor valbeveiligingssystemen bij werken op verhoogde locaties.
• Besloten Ruimten: Specifieke procedures voor het identificeren, beoordelen en veilig werken in besloten ruimten.

Arbeidsgezondheidspraktijken

Er zijn verschillende gezondheidspraktijken die werkgevers mogelijk moeten volgen. Deze omvatten:

• Medisch Toezicht: Werkgevers kunnen verplicht zijn om gezondheidscontroles te bieden voor werknemers die aan bepaalde gevaren worden blootgesteld. Dit kan pre-employment screenings en periodieke onderzoeken omvatten.
• Eerste Hulp: Werkplekken moeten getrainde EHBO'ers en voldoende gevulde EHBO-kits hebben.
• Opleiding en Bewustwording van Werknemers: Werknemers moeten training krijgen over werkplekgevaren, veilige werkprocedures en noodrespons. Communicatie van veiligheidsinformatie is cruciaal.

Werkplekinspecties spelen een cruciale rol bij het handhaven van een veilige en gezonde werkomgeving. Ze helpen bij het proactief identificeren van gevaren, waardoor potentiële gezondheids- en veiligheidsrisico's worden geïdentificeerd voordat ze leiden tot ongevallen of ziekten. Inspecties verifiëren ook de naleving, waardoor werkgevers zich houden aan de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften op de werkplek. Ze dienen als afschrikmiddel tegen niet-naleving en moedigen werkgevers aan om veilige werkplekken te handhaven. Bovendien kunnen inspecteurs advies en begeleiding geven aan werkgevers en werknemers over het verbeteren van veiligheidspraktijken.

Inspectiebevoegdheid

Arbeidsinspecteurs hebben brede bevoegdheden om werkplekinspecties uit te voeren. Ze hebben het recht om zonder voorafgaande kennisgeving tijdens werkuren werkplekken te betreden, apparatuur, machines, stoffen of documenten met betrekking tot gezondheid en veiligheid te onderzoeken, werkgevers en werknemers te interviewen en de productie van documenten te eisen.

Inspectiecriteria

Inspecties richten zich doorgaans op algemene werkomstandigheden zoals hygiëne, sanitatie, ventilatie, verlichting, geluidsniveaus en temperatuur. Ze kijken ook naar gevarenidentificatie en -beheersing, inclusief risicobeoordelingen, implementatie van beheersmaatregelen en veilige werkprocedures. Specifieke gevaren zoals chemische veiligheid, machinebescherming, elektrische veiligheid, brandbeveiliging en valbeveiliging worden ook geïnspecteerd. Daarnaast worden aspecten van gezondheids- en veiligheidsbeheer zoals training, administratie, eerste hulp, ongevallenrapportage en gezondheids- en veiligheidscomités geëvalueerd.

Inspectiefrequentie

De frequentie van werkplekinspecties kan variëren afhankelijk van factoren zoals de industrie en risiconiveau, ongevallenhistorie en klachten. Industrieën met hogere inherente risico's zoals de bouw en mijnbouw worden vaker geïnspecteerd. Werkplekken met een geschiedenis van ongevallen of incidenten kunnen vaker worden geïnspecteerd. Inspecties kunnen ook worden geactiveerd door klachten van werknemers of meldingen van onveilige omstandigheden.

Vervolgacties

Voor kleine problemen kunnen inspecteurs mondelinge aanbevelingen doen voor verbetering. Voor ernstigere overtredingen kan een inspecteur een verbeteringsbericht uitgeven waarin de werkgever wordt verplicht de situatie binnen een bepaalde termijn te verhelpen. Aanzienlijke overtredingen of het niet naleven van verbeteringsberichten kunnen resulteren in boetes of, in ernstige gevallen, juridische vervolgingen. In gevallen van direct gevaar heeft een inspecteur de bevoegdheid om de onmiddellijke stopzetting van het werk of de sluiting van een werkplek te bevelen.

Werkplekongelukken zijn een serieuze zaak en werkgevers hebben een wettelijke verplichting om ze te melden. Ernstige ongelukken en dodelijke verwondingen moeten onmiddellijk worden gemeld aan de Arbeidsinspectie, terwijl andere werkgerelateerde verwondingen binnen 48 uur aan CAFAT moeten worden gemeld. Het rapport moet details bevatten over het ongeval, de gewonde werknemer, de aard van de verwondingen en eventuele getuigen.

Ongevalsonderzoek

Het onderzoeken van werkgerelateerde ongevallen is cruciaal om de oorzaken te achterhalen en herhaling te voorkomen, om te bepalen of er recht is op compensatie en om de naleving van gezondheids- en veiligheidsvoorschriften te beoordelen. Werkgevers hebben de primaire verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van ongevalsonderzoeken, maar de Arbeidsinspectie kan ook ernstige ongevallen of incidenten onderzoeken. Het onderzoeksproces moet het verzamelen van bewijsmateriaal, het analyseren van de reeks gebeurtenissen die tot het ongeval hebben geleid, het identificeren van bijdragende factoren en het aanbevelen van corrigerende maatregelen omvatten.

Schadeclaims

Werknemers die gewond raken of ziek worden door werkgerelateerde activiteiten hebben over het algemeen recht op compensatie via CAFAT, het sociale zekerheidsstelsel van Nieuw-Caledonië. CAFAT kan de kosten van medische behandeling en revalidatie, tijdelijke arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, permanente arbeidsongeschiktheidspensioenen en nabestaandenuitkeringen in geval van een dodelijk werkgerelateerd ongeval vergoeden. Om deze uitkeringen te claimen, moeten werknemers een arts raadplegen die de werkgerelateerde aard van de verwonding of ziekte zal certificeren. Claims worden ingediend bij CAFAT, vaak met de hulp van de werkgever, die de claim evalueert en het niveau van compensatie bepaalt.