De Cookeilanden, gelegen in de Zuidelijke Stille Oceaan tussen Nieuw-Zeeland en Hawaï, bestaan uit 15 eilanden verdeeld in de Zuidelijke en Noordelijke Cookeilanden. Rarotonga, het grootste eiland, dient als de hoofdstad. De eilanden hebben diverse landschappen, waarbij de zuidelijke eilanden vulkanisch en weelderig zijn, en de noordelijke eilanden voornamelijk koraalatollen.

Historische Reis

De eilanden werden voor het eerst bewoond door Polynesische zeevaarders rond de 9e eeuw CE, met Captain James Cook die ze in de jaren 1770 waarnam. Ze werden een Brits protectoraat in 1888 en werden later geannexeerd door Nieuw-Zeeland in 1901. In 1965 kregen de Cookeilanden een zelfbesturende status in vrije associatie met Nieuw-Zeeland.

Sociaal-economisch Landschap

De bevolking is overwegend Cookeilanden Māori, met een aanzienlijke diaspora in Nieuw-Zeeland. Het christendom staat centraal in hun cultuur. De economie is sterk afhankelijk van toerisme, aangevuld met parelkweek, visserij en landbouw. De Cookeilanden gebruiken de Nieuw-Zeelandse dollar en onderhouden een nauwe economische relatie met Nieuw-Zeeland.

Het bestuur is een zelfbesturende parlementaire democratie met lokale raden die eiland-specifieke kwesties beheren. De beroepsbevolking is divers en kampt met uitdagingen zoals vergrijzing en jeugdwerkloosheid. De toerismesector domineert de werkgelegenheid, met inspanningen om duurzame praktijken en ecotoerisme te bevorderen.

Communicatie- en Organisatiestijlen

Cookeilanders geven de voorkeur aan indirecte communicatie om sociale harmonie te behouden en leggen de nadruk op sterke persoonlijke relaties in zakelijke omgevingen. De samenleving is hiërarchisch, met een consulterende benadering van besluitvorming op de werkplek.

Belangrijke Economische Sectoren

Naast toerisme zijn landbouw en visserij van vitaal belang, met opkomende interesses in hernieuwbare energie en potentiële diepzeemineralenwinning, hoewel dit laatste milieubezwaren oproept. De dienstensector breidt zich uit, gedreven door de behoeften van het toerisme, en de overheidssector biedt aanzienlijke werkgelegenheid. De offshore financiële sector, bekend om zijn fiscale voordelen, blijft een rol spelen in de economie.

• In de Cook Eilanden moeten werkgevers 5% van het brutoloon van een werknemer bijdragen aan het Cook Islands National Superannuation Fund (CINSF) en een vergelijkbaar bedrag van het loon van de werknemer inhouden voor hetzelfde doel.
• Werkgevers zijn ook verantwoordelijk voor het inhouden van inkomstenbelasting (PAYE) op basis van progressieve tarieven en moeten nauwkeurige loonadministraties bijhouden.
• Bijdragen aan CINSF en PAYE moeten maandelijks worden ingediend en betaald aan de Revenue Management Division (RMD) van het Ministerie van Financiën en Economisch Beheer (MFEM) vóór de 20e van de volgende maand.
• De Belasting over de Toegevoegde Waarde (BTW) in de Cook Eilanden is vastgesteld op 15% voor de meeste goederen en diensten, hoewel bepaalde diensten zoals geëxporteerde diensten, financiële diensten, onderwijs, medische zorg en openbaar vervoer zijn vrijgesteld of belast tegen nul procent.
• Bedrijven die een bepaalde omzet overschrijden moeten zich registreren voor BTW, deze in rekening brengen op belastbare diensten en BTW-aangiften indienen bij de RMD.
• Internationale Bedrijven (IC's) in de Cook Eilanden genieten een nultarief voor vennootschapsbelasting, mits hun inkomen afkomstig is van buiten de eilanden en zij geen zaken doen met lokale bewoners.
• De Cook Islands Development Investment Act (DIA) biedt belastingvoordelen voor investeringen in belangrijke sectoren, waaronder mogelijk belastingvakanties en vrijstellingen van invoerrechten.
• Bedrijven kunnen "pionierstatus" bereiken door nieuwe industrieën op te zetten, wat gepaard gaat met extra belastingvoordelen.
• Bedrijven die belastingvoordelen zoeken, moeten een aanvraag indienen bij de Development Investment Board (DIB) en kunnen de Cook Islands Investment Corporation (CIIC) raadplegen voor verdere begeleiding en ondersteuning.

In de Cook Eilanden worden arbeidsvoorschriften beïnvloed door de Nieuw-Zeelandse Holidays Act 2003, die verschillende verlofrechten voor werknemers beschrijft. Hier zijn de belangrijkste punten:

• Jaarlijks Verlof: Voltijdwerknemers hebben recht op vier weken (20 werkdagen) betaald jaarlijks verlof per jaar, dat geleidelijk wordt opgebouwd. Deeltijdwerknemers bouwen verlof op pro-rata basis op. De timing van het jaarlijks verlof wordt bepaald door wederzijdse overeenstemming, rekening houdend met zowel de bedrijfsbehoeften als de voorkeuren van de werknemer.

• Ziekteverlof: Na zes maanden ononderbroken dienstverband hebben werknemers recht op vijf dagen betaald ziekteverlof per jaar, te gebruiken voor persoonlijke of familieziekten, met een mogelijke vereiste voor een doktersverklaring.

• Rouwverlof: Werknemers krijgen tot drie dagen betaald verlof bij het overlijden van een naaste familielid en één dag bij het overlijden van een collega.

• Zwangerschaps- en Ouderschapsverlof: In aanmerking komende zwangere werknemers kunnen betaald zwangerschapsverlof, onbetaald verlengd verlof nemen en kunnen op flexibele basis terugkeren naar het werk. Vaders en partners kunnen ook in aanmerking komen voor onbetaald ouderschapsverlof.

• Overig Verlof: Werknemers die getroffen zijn door huiselijk geweld hebben recht op betaald verlof volgens de Holidays Act 2003.

Daarnaast vieren de Cook Eilanden verschillende nationale feestdagen zoals Nieuwjaarsdag, Goede Vrijdag, Paasmaandag, ANZAC-dag, Verjaardag van de Koningin, Grondwetsdag, Evangeliedag, Kerstdag en Tweede Kerstdag. Sommige eilanden vieren ook unieke feestdagen zoals Rarotonga Evangeliedag en Aitutaki Evangeliedag.

In de Cook Eilanden zijn de werknemersvoordelen zo gestructureerd dat ze een eerlijke werkomgeving bevorderen. Belangrijke voordelen zijn onder andere:

• Betaald Verlof: Werknemers ontvangen minimaal 10 werkdagen jaarlijks verlof, 5 ziektedagen per jaar, en worden betaald voor feestdagen volgens de Public Holidays Act 1999.
• Cook Islands National Superannuation Fund (CINSF): Een verplichte pensioenregeling die bijdragen van zowel werkgevers als werknemers vereist. Lidmaatschap is verplicht voor de meeste werknemers, met voordelen zoals pensioenuitkeringen en andere financiële ondersteuning.
• Minimumloon: Jaarlijks herzien door de overheid.

Aanvullende optionele voordelen die door sommige werkgevers worden aangeboden, zijn onder andere:

• Gezondheid en Welzijn: Particuliere ziektekostenverzekering, welzijnsprogramma's en lidmaatschappen van sportscholen.
• Financiële Zekerheid: Salarisofferschema's en prestatiebonussen.
• Werk-Leven Balans: Flexibele werkregelingen, uitgebreid ouderschapsverlof en werknemershulp programma's.
• Andere Voordelen: Bedrijfsauto's, mobiele telefoonvergoedingen, professionele ontwikkelingsmogelijkheden en kortingen op bedrijfsproducten.

Het openbare gezondheidszorgsysteem biedt essentiële medische diensten gratis of tegen een gesubsidieerde prijs, en hoewel particuliere ziektekostenverzekering niet verplicht is, wordt deze soms door werkgevers aangeboden. Bezoekers wordt geadviseerd om een reisziektekostenverzekering te hebben.

Voor gedetailleerde en actuele informatie over arbeidsvoorschriften en voordelen wordt het aanbevolen om de websites van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en het Cook Islands National Superannuation Fund te raadplegen.

In de Cook Eilanden kunnen werkgevers het dienstverband beëindigen vanwege ongeschiktheid, wangedrag of overtolligheid. Werknemers moeten bij ontslag ten minste één week van tevoren opzeggen, terwijl de opzegtermijnen voor werkgevers variëren afhankelijk van de ontslaggrond. Er zijn geen wettelijke vereisten voor ontslagvergoedingen, maar individuele of collectieve overeenkomsten kunnen ontslagrechten specificeren. Werkgevers moeten zorgen voor procedurele rechtvaardigheid bij ontslagen, waarbij werknemers de gelegenheid krijgen om te reageren op beschuldigingen en alternatieven voor ontslag in overweging worden genomen.

Discriminatie is expliciet verboden op basis van handicap en seksuele geaardheid in werkgelegenheid, met de Disability Act 2008 en de Employment Relations Act 2012 die het juridische kader bieden. De Grondwet van de Cook Eilanden biedt algemene gelijkheid en vrijheid van discriminatie, maar specifieke beschermde gronden zijn beperkt.

Werknemers kunnen verhaal zoeken voor discriminatie via de Ombudsman, de Employment Relations Authority, of juridische stappen. Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het voorkomen van discriminatie, het implementeren van anti-discriminatiebeleid en het snel behandelen van klachten.

Arbeidsomstandigheden worden gereguleerd onder de Employment Relations Act 2012, met een standaard werkweek van 40 uur en bepalingen voor overwerk, rustpauzes en maaltijdpauzes. Werkgevers moeten zorgen voor een veilige en gezonde werkplek, gevaren identificeren en minimaliseren, en de nodige training en toezicht bieden. Werknemers hebben recht op een veilige werkomgeving, informatie over werkplekgevaren en deelname aan gezondheids- en veiligheidskwesties.

De Labour Division van het Ministerie van Binnenlandse Zaken houdt toezicht op de regelgeving inzake arbeidsgezondheid en -veiligheid, met bevoegdheid voor inspecties en handhaving. Belangrijke bronnen voor gezaghebbende informatie over arbeidsveiligheid en gezondheid in de Cook Eilanden zijn onder meer het Final Draft National Occupational Safety and Health Policy en het ILO's country profile.

In de Cook Eilanden worden arbeidsovereenkomsten gecategoriseerd in Individuele Arbeidsovereenkomsten en Collectieve Overeenkomsten. Individuele Arbeidsovereenkomsten zijn contracten tussen één werkgever en één werknemer, waarin specifieke arbeidsvoorwaarden worden vastgelegd, en kunnen zowel schriftelijk als mondeling zijn. Collectieve Overeenkomsten worden onderhandeld tussen een groep werknemers, vaak vertegenwoordigd door een vakbond, en één of meer werkgevers, waarbij gestandaardiseerde voorwaarden worden vastgesteld voor alle werknemers onder de overeenkomst.

Beide soorten overeenkomsten moeten voldoen aan de minimumvereisten zoals gespecificeerd in de Employment Relations Act 2012, die bepalingen bevat over lonen, werktijden, verlofrechten en beëindigingsprocedures. Individuele overeenkomsten kunnen aanvullende, functie-specifieke voorwaarden bevatten, terwijl collectieve overeenkomsten de onderhandelingspositie van werknemers kunnen versterken.

Belangrijke elementen van een geldige arbeidsovereenkomst zijn onder andere een duidelijke identificatie van de betrokken partijen, de duur van de arbeid (bepaald of onbepaald), functieverantwoordelijkheden, beloning en voordelen, werktijden en beëindigingsvoorwaarden. Overeenkomsten kunnen ook bepalingen bevatten over geschillenbeslechting, vertrouwelijkheid en intellectuele eigendomsrechten.

Het juridische kader van de Cook Eilanden staat proeftijdperiodes toe tot zes maanden, die optioneel zijn en in duur kunnen worden aangepast. Deze periodes zijn voordelig voor zowel werkgevers als werknemers omdat ze een proefperiode bieden om de geschiktheid te beoordelen.

Daarnaast bevatten arbeidsovereenkomsten vaak vertrouwelijkheids- en concurrentiebedingen die gericht zijn op het beschermen van bedrijfsbelangen, hoewel hun afdwingbaarheid afhangt van hun redelijkheid en relevantie voor legitieme bedrijfsbehoeften. Werkgevers kunnen ook overwegen om alternatieve beschermende maatregelen te nemen, zoals robuuste databeveiligingssystemen of specifieke geheimhoudingsovereenkomsten.

Werken op afstand in de Cook Eilanden valt onder de Employment Relations Act 2012 (ERA 2012), die minimale arbeidsnormen dekt maar niet specifiek ingaat op werken op afstand. Werknemers op afstand hebben recht op dezelfde voordelen als andere werknemers, inclusief het minimumloon en verlofrechten. Werkgevers moeten zorgen voor belasting- en sociale zekerheidsaftrekkingen en ervoor zorgen dat werknemers correct worden geclassificeerd om boetes te vermijden.

De technologische infrastructuur van de Cook Eilanden, hoewel verbeterend, kent uitdagingen zoals variabele internetsnelheden en af en toe stroomuitval, wat de haalbaarheid van werken op afstand beïnvloedt. Werkgevers wordt geadviseerd om zich voor te bereiden op deze problemen door back-up stroomoplossingen voor te stellen en mogelijk internet- of mobiele datakosten te ondersteunen.

Werkgevers moeten contracten aanpassen voor werken op afstand, effectieve communicatie- en prestatie-evaluatiestrategieën opstellen en sterke maatregelen voor gegevensbeveiliging implementeren. De overheid ondersteunt werken op afstand door middel van initiatieven zoals het "Digital Nomad Residency" programma en staat flexibele werkregelingen toe zoals deeltijdwerk en flexibele werktijden onder ERA 2012, Sectie 13.

Job sharing wordt niet direct genoemd in de wetten, maar is haalbaar onder dezelfde sectie. Werkgevers zijn niet verplicht om apparatuur te verstrekken of kosten te dekken, tenzij dit is overeengekomen in het arbeidscontract. Gegevensbeveiliging is cruciaal, waarbij werkgevers verantwoordelijk zijn voor het implementeren van beveiligingsmaatregelen en het trainen van werknemers in best practices. Er zijn geen specifieke wetten over de rechten van werknemers op afstand met betrekking tot gegevens toegang of verwijdering, maar algemene privacyrechten zijn van toepassing. Werkgevers moeten zorgen voor minimale gegevensverzameling, veilige opslag en overdracht, en een robuust plan hebben voor datalekken.

In de Cook Eilanden stelt het Ministerie van Binnenlandse Zaken richtlijnen op voor soorten werk en werktijden om een gezonde werk-privébalans te bevorderen. Voltijdswerk wordt gedefinieerd als 35 of meer uren per week, terwijl deeltijdwerk minder dan 35 uur omvat. Los werk omvat onregelmatig of kortetermijnwerk zonder verlofrechten. Er is geen wettelijke regeling voor overwerkvergoeding; dit wordt meestal onderhandeld en gespecificeerd in arbeidscontracten, met variaties tussen verschillende sectoren en vakbondsafspraken.

Rustperiodes en maaltijdpauzes zijn niet wettelijk verplicht, maar worden vaak toegepast, met korte pauzes en een typische lunchpauze van 30 minuten als standaard. Nacht- en weekendwerkvoorwaarden zijn ook onderhandelbaar, zonder specifieke wettelijke definities of compensatievereisten, maar omvatten vaak hogere loonpercentages.

Over het algemeen moeten arbeidsvoorwaarden, inclusief overwerk, rustpauzes en specifieke voorwaarden voor nacht- of weekendwerk, duidelijk worden uiteengezet in arbeidscontracten, en werknemers worden aangemoedigd om bij hun werkgevers of relevante autoriteiten navraag te doen voor verduidelijking van deze beleidsregels.

Het begrijpen van marktconforme salarissen op de Cook Eilanden is essentieel voor zowel werkgevers als werknemers. Werkgevers streven ernaar talent aan te trekken en te behouden door concurrerende salarissen aan te bieden, terwijl werknemers eerlijke compensatie zoeken voor hun vaardigheden en ervaring.

Salarisschalen:

• Typische maandelijkse brutolonen variëren van NZ$2,564 tot NZ$7,665.
• Factoren die salarissen beïnvloeden zijn onder andere functietitel, industrie, ervaring, kwalificaties, locatie en bedrijfsomvang.

Hulpmiddelen voor Salarisonderzoek:

• Websites zoals Paylab.com voor salarisvergelijkingen.
• Vacatureadvertenties en wervingsbureaus voor actuele salaristrends.

Minimumloon:

• Vanaf 1 juli 2023 is het minimumloon NZ$9.00 per uur.
• Jaarlijks herzien met inachtneming van de kosten van levensonderhoud, inflatie en economische omstandigheden.

Bonussen en Toelagen:

• Inclusief prestatiegebonden bonussen, aanmeldingsbonussen, winstdeling, maaltijd-, transport-, huisvestings- en mobiele telefoonvergoedingen.
• Beschikbaarheid en type zijn afhankelijk van de bedrijfsomvang, industrie en functie.

Loonadministratie Praktijken:

• Maandelijkse looncyclus is standaard.
• Wettelijke en aanvullende overwegingen omvatten overwerkbetaling en specifieke regelgeving onder de Employment Relations Act.

Over het algemeen zijn een combinatie van salaris, bonussen, toelagen en naleving van minimumloonregelingen cruciaal voor het handhaven van een concurrerend en eerlijk beloningssysteem op de Cook Eilanden.

De Employment Relations Act 2012 (ERA) van de Cook Eilanden beschrijft specifieke richtlijnen voor het beëindigen van een dienstverband, inclusief opzegtermijnen, uitzonderingen en ontslagvergoeding. Hier zijn de belangrijkste punten:

• Minimale Opzegtermijnen: Afhankelijk van de duur van de dienstbetrekking moeten werknemers de volgende opzegtermijnen krijgen:

  • 1 week opzegtermijn voor minder dan 1 maand dienst.
  • 2 weken opzegtermijn voor 1 maand tot 1 jaar dienst.
  • 4 weken opzegtermijn voor meer dan 1 jaar dienst.

• Uitzonderingen op Minimale Opzegtermijnen: Onmiddellijk ontslag kan plaatsvinden in gevallen van ernstig wangedrag, of beide partijen kunnen schriftelijk akkoord gaan met een kortere opzegtermijn.

• Opzegvereisten: Ontslagbrieven moeten schriftelijk zijn en de ontslagdatum specificeren.

• Betaling in Plaats van Opzegtermijn: Werkgevers kunnen ervoor kiezen om werknemers te betalen voor de opzegtermijn in plaats van hen te laten werken.

• Jaarlijks Verlof: Tijdens de opzegtermijn kunnen werknemers opgebouwde jaarlijkse verlofdagen opnemen of hiervoor worden gecompenseerd.

• Ontslagvergoeding: Niet wettelijk verplicht, ontslagvergoeding hangt af van de voorwaarden van het arbeidscontract of onderhandelingen tussen werkgever en werknemer. Veelvoorkomende situaties voor ontslagvergoeding zijn onder andere boventalligheid en constructief ontslag vanwege een schending door de werkgever.

• Juridisch Advies: Het is raadzaam om advies in te winnen bij de Cook Islands Industrial Relations Service of een arbeidsrechtadvocaat voor begeleiding over ontslagvergoedingen en andere kwesties met betrekking tot ontslag.

• Ontslag door Werkgever: Werkgevers moeten een eerlijk proces volgen voor ontslag vanwege boventalligheid, capaciteit of gedrag, inclusief een grondig onderzoek, schriftelijke kennisgeving en een mogelijkheid voor de werknemer om te reageren.

Werknemers hebben recht op alle uitstaande lonen, opgebouwde verlofdagen en andere rechten bij beëindiging van het dienstverband.

In de Cook Eilanden is het onderscheid tussen werknemers en zelfstandige opdrachtnemers voornamelijk gebaseerd op het niveau van controle, integratie en financiële onafhankelijkheid. Werknemers staan onder controle van het bedrijf, zijn geïntegreerd in de structuur en ontvangen regelmatig loon met belastingaftrekken. Zelfstandige opdrachtnemers daarentegen beheren hun eigen schema's, gebruiken hun eigen gereedschap, factureren voor diensten en regelen hun eigen belastingen.

Contractovereenkomsten voor zelfstandige opdrachtnemers moeten duidelijk de omvang van het werk, betalingsvoorwaarden, vertrouwelijkheid en beëindigingsvoorwaarden definiëren. Onderhandelingspraktijken omvatten het begrijpen van marktprijzen, het definiëren van de projectomvang en het onderhandelen over betalingsvoorwaarden. Veelvoorkomende sectoren voor zelfstandige opdrachten zijn IT, creatieve industrieën, bouw en toerisme.

Intellectueel eigendom (IE) eigendom valt standaard toe aan de maker, tenzij anders vermeld in een contract. Opdrachtnemers kunnen hun IE beschermen door middel van auteursrecht- en merkregistratie en door het bijhouden van creatierecords.

Belastingverplichtingen voor freelancers omvatten het indienen van hun eigen belastingaangiften en mogelijk bijdragen aan de sociale zekerheid. Verzekeringsopties zoals aansprakelijkheidsverzekering, beroepsaansprakelijkheidsverzekering en inkomensbeschermingsverzekering zijn aan te raden om risico's verbonden aan zelfstandige opdrachten te beperken.

De Cook Eilanden hebben een uitgebreid kader voor arbeidsveiligheid en gezondheid (OSH), dat verschillende juridische documenten en regelgevende instanties omvat, zoals het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Te Marae Ora (Ministerie van Gezondheid). Werkgevers zijn verplicht om een veilige werkomgeving te garanderen, risicobeoordelingen uit te voeren en werknemers te betrekken bij veiligheidsinitiatieven. Werknemers hebben het recht om onveilig werk te weigeren en de verantwoordelijkheid om zich aan veiligheidspraktijken te houden.

De OSH-wet (Ontwerp) en andere regelgeving die in ontwikkeling is, zullen specifieke veiligheidsonderwerpen behandelen, waaronder chemische veiligheid, fysieke gevaren en noodprocedures. Er zullen ook sectorspecifieke voorschriften worden opgesteld voor sectoren zoals de bouw en de productie.

De overheid speelt een cruciale rol bij de handhaving van OSH-wetgeving, ondersteund door inspecties uitgevoerd door de Arbeids- en Consumentenafdeling en Maritime Cook Islands. Deze inspecties beoordelen de naleving van veiligheidsnormen en kunnen leiden tot maatregelen variërend van verbeteringsberichten tot vervolging voor ernstige overtredingen.

Werkplekongelukken moeten worden gemeld, en werkgevers zijn belast met het uitvoeren van interne onderzoeken om toekomstige incidenten te voorkomen. Werknemers die gewond raken bij werkplekongelukken kunnen in aanmerking komen voor compensatie als ze ten minste vier dagen niet kunnen terugkeren naar hun werk.

Over het algemeen zijn de Cook Eilanden toegewijd aan het handhaven van veilige werkplekken door middel van wetgeving, samenwerking tussen werkgevers en werknemers, en regelmatige updates en inspecties door overheidsinstanties.

• De Cook Eilanden lossen arbeidsconflicten voornamelijk op via het Employment Relations Tribunal, dat zaken behandelt zoals onrechtmatig ontslag en discriminatie. Het Tribunaal moedigt bemiddeling aan voordat formele hoorzittingen plaatsvinden en geeft bindende beslissingen.
• Arbitrage is een andere methode voor geschillenbeslechting op de Cook Eilanden, waarbij partijen arbiters selecteren om hun geschillen op te lossen in een minder formele setting dan rechtbanken, wat resulteert in een bindende uitspraak.
• Veelvoorkomende zaken in arbeidsrechtbanken en arbitrage omvatten onrechtmatig ontslag, contractgeschillen, discriminatie en persoonlijke klachten.
• De Employment Relations Act 2012 is de belangrijkste wet die werkgelegenheid op de Cook Eilanden regelt, aangevuld met verschillende regels en procedures specifiek voor het Employment Relations Tribunal.
• Nalevingsaudits en inspecties worden uitgevoerd door overheidsinstanties, geaccrediteerde auditfirma's en internationale certificeringsinstanties om naleving van wetten en normen te waarborgen, met verschillende frequenties afhankelijk van de industrie en andere factoren.
• Niet-naleving kan leiden tot boetes, straffen, intrekking van licenties, herstelbevelen, juridische aansprakelijkheid en reputatieschade.
• De Cook Eilanden bieden wettelijke bescherming voor klokkenluiders onder verschillende wetten, waaronder de Protected Disclosures Act 2021, met beschermingen die vertrouwelijkheid en bescherming tegen vergelding omvatten.
• De Cook Eilanden houden zich aan verschillende ILO-conventies, die hun nationale arbeidswetten beïnvloeden om in lijn te zijn met internationale normen over kwesties zoals dwangarbeid, discriminatie en kinderarbeid.
• De regering van de Cook Eilanden rapporteert regelmatig aan de ILO over de implementatie van deze conventies, met binnenlandse handhaving beheerd door relevante overheidsinstanties.

Het begrijpen van communicatie- en onderhandelingsstijlen in de Cook Eilanden is essentieel voor effectieve zakelijke interacties. De cultuur legt de nadruk op indirecte communicatie om harmonie te behouden en richt zich op het opbouwen van relaties voordat kwesties direct worden aangepakt. Formaliteit varieert afhankelijk van de situatie, en non-verbale signalen zoals lichaamstaal en stilte spelen een belangrijke rol in de communicatie.

Onderhandelingen in de Cook Eilanden geven prioriteit aan het opbouwen van relaties en vertrouwen, met een neiging om directe confrontatie te vermijden. Strategieën omvatten geduldig, flexibel en respectvol zijn, met als doel een consensus te bereiken die respect heeft voor de collectieve aard van de samenleving en het concept van "mana" (prestige, respect).

Hiërarchische structuren in bedrijven op de Cook Eilanden worden beïnvloed door culturele waarden, met een formele hiërarchie die ouderen en superieuren respecteert. Besluitvorming streeft vaak naar consensus, en leiderschapsstijlen zijn transformationeel en relatiegericht, in lijn met de culturele nadruk op collectivisme en respect.

Feestdagen en regionale vieringen hebben ook een aanzienlijke invloed op bedrijfsactiviteiten, met wettelijke feestdagen die leiden tot sluitingen of verminderde openingstijden. Het begrijpen van deze culturele nuances en operationele tijden is cruciaal voor het succesvol zakendoen in de Cook Eilanden.